Tag Archives: Baldar

Eminent Domain to pozycja która przenosi nas do odległej galaktyki i stawia na czele wysoko rozwiniętego technologicznie imperium. Jako świeżo upieczony międzygwiezdny imperator musimy odpowiedzieć sobie na jedno, niezwykle ważne pytanie

Rozpieszczona pojawianiem się nowości na naszym rynku niemal w tym samym czasie, co na rynkach zachodnich (wyjątkowo czasem z rocznym opóźnieniem) przetarłam oczy ze zdumienia: Eminent Domain to wcale nie jest nowa gra. To 8-letnia dojrzała pani! I w zasadzie to bez znaczenia, choć jest tego jedna zaleta: wiemy co w niej piszczy.

Festiwal GRAMY! w Gdańsku, już od jakiegoś czasu, wyrasta na prawdziwe święto planszówkowiczów. Wchodzimy na wielką halę i wszystko jest wiadome - po co tu przyszliśmy oraz co będziemy tutaj robić. Mówiąc krótko - gry planszowe, karcianki i jeszcze raz gry planszowe.

To nie jest tak, że Altiplano wymaga dodatku. Faktem jest jednak, że na dodatek do Altiplano czekałem od momentu, kiedy dowiedziałem się jaki będzie jego tytuł. I miałem związane z tym dodatkiem pewne bardzo konkretne nadzieje. Otóż w swojej recenzji kilka miesięcy temu pisałem, że nie przypadła mi szczególnie do gustu mechanika przemieszczania się pomiędzy lokacjami i że wydaje mi się, że nie wykorzystuje swojego potencjału. Kiedy zatem usłyszałem, że dodatek ma nosić nazwę Podróżnik od razu pomyślałem, że autor ekspresowo wysłuchał moich zażaleń i w jakiś sposób zmodyfikował lub wzbogacił kwestię podróży.

Premiera Altiplano: Podróżnik planowana była dopiero na Essen. Odnoszę jednak wrażenie, że Baldar od jakiegoś czasu kultywuje tradycję dostarczania swoich gier graczom przed, a nie po zapowiadanej dacie premiery. I tak dodatek trafił do redaktorów Games Fanatic pod koniec zeszłego tygodnia, a od tego poniedziałku był już też dostępny w sklepach.

Kiedy stykamy się z Altiplano po raz pierwszy wiemy o nim przeważnie dwie rzeczy – że jest sequelem Orleanu i że ma dziwne pudełko w peruwiańskie szlaczki, w dodatku z kuriozalną alpaką. No dobrze, czasem wiemy tylko o tych szlaczkach i alpace. Tak czy siak Altiplano na pewno przykuwa (na dobre lub na złe) uwagę bardzo nietypową oprawą graficzną pudełka. Czy w środku znajdziemy grę równie nietypową, czy też kolejną iterację tego samego, tylko z innymi grafikami?

Oficjalna premiera Altiplano zapowiedziana została na 8 marca, jednak już od ponad tygodnia kupujący mogą znaleźć grę w sklepach z planszówkami. Ja od momentu zapowiedzi polskiej wersji gry czekałem na nią bardzo niecierpliwie (podejrzewam, że tytuł byłby w top 5 najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku). Wszystko za sprawą Orleanu, który – obok Great Western Trail – był dla mnie najlepszą grą jaką poznałem w 2017 r. Teraz pora sobie odpowiedzieć na pytanie czy Altiplano sprostał oczekiwaniom.

Altiplano już na samym początku zrobiło na mnie spore wrażenie dużą ilością elementów, słodką alpaką na pudełku i uroczym klimatem. I choć pierwsza rozgrywka trwała strasznie długo (dobre 3-4 godziny!), to później było już tylko lepiej.

Znajdujecie się na wyżynach Ameryki Południowej, gdzieś pomiędzy łańcuchami górskimi na terenach Boliwii i Peru. Życie na wysokości 3000 metrów nad poziomem morza narzuca tutejszej ludności trudne warunki i wymusza racjonalne korzystanie ze znikomych zasobów roślinności – tak zaczyna się instrukcja do Altiplano – nowej gry Reinera Stockhausena (autora wysoko przez nas ocenionego Orleanu). Wydania polskiej wersji gry podjął się Baldar, a jej premiera zapowiedziana jest już na marzec bieżącego roku.

Dzisiejsza recenzja jest moją setną opublikowaną na łamach Games Fanatic. Skoro więc okazja jest szczególna, to wypadałoby zrecenzować grę godną tego jubileuszu. Z drugiej strony kalendarze pokazuje mi, że najwyższy czas zabrać się do przygotowania recenzji gry Orlean podesłanej przez wydawnictwo Baldar. Czy więc gra autorstwa Reinera Stockhausena sprosta roli przeze mnie stawionej? A przede wszystkim czy warta jest uwagi graczy?