Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Jak na talię kart, której się spodziewałam (i którą faktycznie zawiera) to pudełko jest dość spore. Mogłoby być co najmniej połowię mniejsze, nawet włączając w to wygodną instrukcję z dużą czcionką. Na szczęście nie pudełkiem gramy, a karty, można wyjąć i wrzucić w kieszeń w torebce strunowej, albo dorzucić do innej gry, w której pudełku też hula wiatr.

The Resistance i Avalon – gry, które budzą we mnie emocje tak skrajne, że aż trudne do opisania. Z jednej strony jawna niechęć - bo jak można cieszyć się rozgrywką, w której wygrywa ten ktoś, kto głośnie krzyczy i lepiej kłamie (no chyba, że jest się politykiem), zmieszana z bezradnością – bo ja ani głośno nie krzyczę, ani specjalnie kłamać nie umiem więc w większości przypadków przegrywam. Z drugiej strony wielki sentyment – bo pierwsza z tych gier to też pierwszy tytuł, który dostałem do recenzji w ramach GF i gra zdecydowanie najpopularniejsza na wspólnych wyjazdach i spotkaniach z przyjaciółmi w większym gronie. Efekt tego taki, że na moim prywatnym koncie BGG obie gry oceniłem na 5/10, z ale też rozegrałem w nie łącznie od 2015 roku 88 partii, co jest wynikiem ustępującym jedynie serii Ticket to Ride. A co wspólnego z tym wszystkim mają Słowołaki?

Gra z kostkami, w której musimy zebrać określone zwierzątka? Superfarmer!. A tu niespodzianka, ponieważ Bernd Bürgel wyskakuje ze swoją propozycją, czyli Wildtastic Five. Zwierzaki trochę bardziej egzotyczne niż swojskie świnki i krówki, ale surykatki i lamy też się dobrze zdobywa. 

Uwielbiam wykreślanki. Jest w nich coś, co mnie przyciąga, niczym zakryta karta w talii, gdy w grę wchodzi mechanika „push your luck”. Muszę jednak przyznać, że jest to sympatia, można by rzec, platoniczna. Dlaczego? Ponieważ tytuły tego typu, które znajdują się na moim regale… mogę policzyć na palcach jednej ręki. Z jakiegoś powodu, mimo że bardzo je lubię, omijają mnie one szerokim łukiem, a ja też w nawale nowości zawsze tracę je z oczu. Tym razem jednak dotarła do mnie wykreślanka dla dzieci, opublikowana przez wydawnictwo G3, czyli Auch schon clever.

Kiedy prosiłem o The King is Dead nie miałem oczekiwań sprecyzowanych. Miałem je wygórowane. Chciałem polityki jak w Twilight Imperium. Chciałem bitew jak w Blood Rage. Chciałem intryg jak w Crusader Kings III. Nie spodziewałem się raczej spełnienia tych pragnień, lecz pomarzyć zawsze można prawda? Cóż więc dostałem?

Portfolio wydawnictwa Trefl poszerzyło się o kolejną grę karcianą. Uptown to tytuł, w którym wcielimy się w deweloperów i będziemy starali się zaprojektować najlepszą ulicę, co osiągniemy dzięki budynkom, które przy niej postawimy.  

Gracze ci będą walczyć o strefy wpływów w jednym z miast, tocząc walki w poszczególnych dzielnicach. Tury są szybkie i składają się z zagrania żetonu, rozpatrzenia jego efektów, naniesienia zdobytych punktów na odpowiedni tor i dociągnięcia żetonu z woreczka.

Zdarzają się takie gry, że patrzysz na ich zapowiedź i czujesz, że to będzie TO! Dwa krótkie zdania opisu, jedno zdjęcie, a Ty zaczynasz się niecierpliwie zastanawiać, kiedy będziesz mógł/mogła położyć na niej ręce… Aż wreszcie przychodzi TEN dzień, otwierasz pudło i … nadchodzi Wielka Chwila Prawdy!

W pierwszej połowie tego roku nakładem wydawnictwa Egmont ukazały się dwie karciane gry fabularne: Fabula Rasa Morskie Opowieści i To jest kryminał. Talie kart, które mogliśmy znaleźć w ich pudełkach, są na tyle obszerne, że pozwalają na snucie barwnych, pełnych zwrotów akcji historii. Jeśli jednak podczas rozgrywek w któryś z nich marzyło Wam się, aby wprowadzić wątki „nie z tego świata”, teraz, dzięki dodatkowi Fabula Rasa Horror możecie to zrobić.

Mind MGMT to elektryzująca gra z motywem ukrytego ruchu, rozgrywająca się w trybie "jeden kontra wszyscy". Jeden gracz wcieli się w Rekrutera z agencji Mind Management - jego zadaniem będzie przetrwanie do określonej godziny lub zrekrutowanie konkretnej liczby agentów - a pozostali gracze (od 1 do 3) przyjmą rolę czwórki zbuntowanych agentów i demaskatorów złowrogiej agencji.