Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Znacie jakąś gre, w której wszystkie postacie umieszczone na kartach są martwe, a gra jest tytułem imprezowym? Nie? Zapraszam do poznania gry Memento Mori.

Doświadczenia z grami Vitala Lacedry mam niewielkie. Miałem przez chwilę CO2, potem miałem też Mercado de Lizboa. CO2 chyba nawet nie zagrałem, ale MdL zapadło mi w pamięć zdecydowanie negatywnie. Do Bot Factory podchodziłem więc z pewnymi obawami, ale też z ciekawością. I już po tych pierwszych partiach mogę powiedzieć że jest zdecydowanie lepiej, choć jednak nie idealnie.

Spór o bór to świetna gra Reinera Knizii, który jest znany z małych, sprytnych karcianek. W pierwszej odsłonie stanęliśmy do statecznego, ustalonego wiekowym prawem Wielkiego Pojedynku o władzę nad Prapuszczą. W drugiej części nie będzie już tak spokojnie, bo chociaż zasady są podobne, to cel całkowicie odmienny. 

Idea gry jest taka: każdy z graczy posiada własną planszę, którą będzie zalesiać. Grę zaczynamy z zupełnie pustą planszetką i głową pełną dendrologicznych marzeń. A potem zaczyna się flancowanie mentalnych grządek...

Kryptyda to mitologiczne zwierzę, którego istnienie jest obiektem badań lecz nie zostało potwierdzone przez zoologię. Kryptydy to zwierzęta uznane za dawno wymarłe bądź znane jedynie z przekazów. Dzieli się je pod kątem środowiska życiowego na lądowe (np. Yeti lub Chupacabra), wodne (np. Nessie, Kraken) i powietrzne (np. Diabeł z New Jersey). Poszukiwaniem kryptyd zajmują się kryptozoolodzy. To właśnie w tych dzielnych badaczy wcielają się gracze w najnowszej grze od Lucrum Games.

Dystopijne historie wieszczące przeprowadzkę ludzkości na inne planety przyciągają mnie jak magnes. Dlatego też zawsze chętnie sięgam po nowe planszówki z tym właśnie motywem przewodnim. Pod koniec zeszłego roku dotarł do mnie kolejny tytuł tego typu. Co ma do zaoferowania graczom Plutocracy od wydawnictwa Doppeldenkspiele, które prezentowane było na tegorocznych targach w Essen? Zapraszam do lektury.

Pomiędzy jawą i snem. W tej przestrzeni dzieje się akcja Uśpionych Bogów. Nic nie jest tu w pełni oczywiste, ale wszystko może się wydarzyć - a przynajmniej łatwo uwierzyć, że może. Fabuła jest skonstruowana w specyficzny, epizodyczny i nielinearny sposób, a jej treść bywa zabawna, oniryczna, często nadprzyrodzona i nieprzewidywalna. Dzięki temu nasza podróż po Wędrującym Morzu ma unikatowy charakter i nie mniej unikatowy przebieg.

Stańmy w szranki decydując się na poprowadzenie do zwycięstwa  jednego z dwóch największych Polis - Sparty lub Aten.

Znak Starszych Bogów to gra kościano-karciana. Wcielamy się tu w rolę badaczy, którzy wybrali się na nocną przechadzkę po muzeum, które najpewniej zaraz stanie się sceną dla iście dantejskich wydarzeń. Musimy odkryć całą serię Znaków Starszych Bogów i musimy odkryć je szybko - inaczej losowany na początku gry przedwieczny złol najprawdopodobniej zje nas żywcem,

Liczba wariantów karcianki Dobble sprawia, że gdzie nie spojrzeć, to wyskakuje jakieś pudełko. Otworzysz zamrażarkę – śnieżynki i bałwan z wersji zimowej. Na plaży porozrzucane leżaki i klapki z wodoodpornych kart. Miłośnicy zwierzaków mają sowy i foki, a kultury i rozrywki – gitary, książki i pędzle. Znajdzie się Czarna Wdowa i Mjolnir dla fanów Marvela, Dumbledore i Tiara Przydziału dla pretendujących do miana czarodziejów lub Mandalorianin i Grogu dla tych, którzy przybyli z odległej galaktyki. I nie, to nie wszystko, co seria Dobble ma do zaoferowania, a jedynie przykłady. Czy kolejna wersja, czyli Disney Princess, ma rację bytu?