Gry rodzinne

Zastanawialiście się kiedyś przy okazji obcowania z jakąś ukochaną produkcją, w którym momencie wydawanie kolejnych części „czegoś” jest jeszcze twórczym rozwijaniem marki, a kiedy już zwykłym odcinaniem kuponów od sukcesu. Gdyby brać pod uwagę moje ulubione rozrywki to odcinaniem kuponów w świecie filmu byłyby wszystkie Szklane Pułapki po części trzeciej, seriali – kolejne sezony Prison Breaka od trzeciego zaczynając, a gier komputerowych – HoMM od czwartego w górę czy Gothic po drugim i Nocy Kruka. W przypadku planszówek jedynym mierzalnym przykładem było dla mnie do tej pory Wsiąść do Pociągu, ale ono wymykało się trochę utartemu schematowi „wszystko po jest be”, bo po kilku, w mojej opinii mniej, udanych rozszerzeniach mapy UK & Pensylwanii wyszły autorowi kapitalnie. Od niedawna dzięki wydawnictwu Rebel  podobnej ocenie mogę poddać również drugą z moich ulubionych serii – 7CŚ. A to dzięki grze 7 Cudów Świata: Architekci.

Uwielbiam fantazyjne aranżacje przestrzeni na świeżym powietrzu. Elementy, takie jak np. piękne fontanny, urocze ozdoby, czy wreszcie zadbane, przycięte z pomysłem drzewa i krzewy, zawsze mnie zachwycają. Dlatego też z przyjemnością sięgnęłam po grę, w której oprowadzamy grupę turystów po parku pełnym topiarów. Aby mogli oni w pełni czerpać przyjemność z wędrówki i zobaczyć wszystkie “eksponaty”, musimy wybrać dla nich odpowiednią trasę. Na tym właśnie polegać będzie nasze zadanie w jednym z nowych tytułów wydawnictwa Edgard Games. Zapraszam do recenzji gry Sprytni ogrodnicy.

Ta niewielka karcianka od Granny skradła moje serce. Mamy tu dwie główne mechaniki: set collections (zbieranie zestawów) oraz I cut you choose (ja dzielę, ty wybierasz). Zbieramy różne gatunki ryb - molinezje punktują indywidualnie, gupiki punktują lepiej jak są w liczbie parzystej (bo każdy z nich daje wtedy 3pkt a jak jest ich liczba nieparzysta w naszej kolekcji to tylko 2pkt), gurami daje dużo, bo aż 5 punktów, ale zjada za to jedną rybkę, skalary punktują tylko wtedy, gdy są trzy (lub wielokrotność trzech) i tak dalej. Zbieramy zestawy w trakcie gry, aby na koniec za każdy gatunek zapunktować.

Waga gry jest znaczna i wcale nie myślę tu o ciężarze rozgrywki ;). Odbierając paczkę z paczkomatu pomyślałam: "ej, na pewno tam jest tylko ta jedna gra?". Okazało się, że tak, chociaż z dodatkiem, przy czym główny ciężar jednak spoczywa na wielkim, podstawowym pudle. A to za sprawą drewnianych kotków, sporej liczby kart oraz grubego kartonu z którego zrobione są statki i tetrisowe kotki, które na tych statkach będą lądować.

Grzegorz Rejchtman zdaje się nie zamierza spoczywać na laurach, jeśli chodzi o gry z serii Ubongo. I bardzo dobrze, ponieważ od pierwszej partii w klasyczne Ubongo zakochałem się w tym tytule i każdą kolejną wersję chętnie wypróbuję. Banalne zasady, oraz emocje jakie wiązały się z ułożeniem trudnych układanek, w dodatku pod presją czasu sprawiły, że długo polowałem na własny egzemplarz tej gry. Czy jednak każda wersja Ubongo dawała mi równie dużo frajdy jak wersja klasyczna 2D? Czy skoro Ubongo jest tak świetne, a kolejne jej wersje bazują na tej samej zasadzie – masz tu klocki i przykryj nimi białe pola ...

Lubicie się pościgać przy planszy? Cieszą Was łamigłówki i gry wymagające skupienia oraz spostrzegawczości? Szukacie tytułu, w który możecie zagrać z dziećmi, bez konieczności dawania im forów? Jeśli na którekolwiek z tych pytań odpowiedzieliście “tak”, koniecznie czytajcie dalej. Gra Neurony w akcji, czyli nowość od wydawnictwa Edgard Games może być tytułem w sam raz dla Was.

Dziś w Meksyku obchodzony jest Dia de Los Muerto (Dzień Zmarłych). Trzeba przygotować ucztę dla rodziny. Nie jest to zadanie łatwe bo wszyscy jej członkowie mają swoje wymagania, a do tego wcale niełatwo o składniki na porządne dipy. No i trzeba jeszcze rywalizować z innymi kucharzami, którzy organizują własne imprezy. Na szczęście fundusze na wyprawienie uczty wszyscy mają takiej same, pozostaje więc jedynie zarządzać nimi lepiej od pozostałych żeby to naszą ucztę zapamiętano najlepiej.

Pradawny las to nowość od wydawnictwa Rebel, które ma już w swoim portfolio kilka gier z ładnymi grafikami i zwierzętami w roli głównej (Everdell, Łąka). W najnowszym tytule wcielimy się w leśne duchy wiosny, lata, jesieni lub zimy i spróbujemy ocalić Święte Drzewo przed płomieniami Onibi.  

Trzecia w 2021 r. gra Stefana Felda pojawiła się na polskim rynku bez większego szumu. A na pewno nie takiego jaki towarzyszył Zamkom Toskanii czy Bonfire. Mimo to wydanie polskiej wersji gry z pewnością nie umknęło uwadze miłośników twórczości tego autora. Oczywiście i ja postanowiłem zapoznać się bliżej z tym tytułem, a dzięki wydawnictwu Piatnik mogłem to nawet uczynić na tydzień przed jej premierą.

“Mały Pandemic” to przykład produktu, w którego istnieniu zbiegają się interesy dwóch grup. Z jednej strony mamy korpo-molocha-wydawcę Asmodee, który chce sprzedawać coraz więcej coraz nowszych produktów. A z drugiej konsumenta, który w pędzącym na łeb na szyję świecie ma coraz mniej czasu na spędzanie go przy instrukcji i przy rozgrywce. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że wypuszczanie prostszych i skróconych wersji popularnych tytułów to rzecz wręcz nieunikniona.