Gry dwuosobowe

Kwiatki to dwuosobowa gra karciana autorstwa Przemysława Fornala, Kajetana Kusina, Mateusza Pitulskiego oraz Kamila Rogowskiego. Powstała podczas cyklicznych warsztatów – Laboratorium Gier, które organizuje Rebel, a następnie została wydana przez to wydawnictwo.  

Trudno nie porównywać „małej Kawerny” do dwóch gier: „dużej Kawerny” (Kawerna: Rolnicy z Jaskiń) oraz „małej Agricoli” (Agricola: Chłopi i ich Zwierzyniec). Gra powstała bowiem z połączenia tematu tej pierwszej i kompaktowości drugiej. Moje doświadczenie obejmuje wiele Rosenbergów, więc miałam i przyjemność wielokrotnego grania w powyższe tytuły (a także w dużego i małego Le Havre’a). Wnioski? Upychanie wielkich pudeł w małe dwuosobowe wychodzi Uwe świetnie. Potrafi on zassać kwintesencję swojej potężnej produkcji (gry Niemca to jedne z najcięższych pudeł na półce, pomimo tego, że niekoniecznie największe), odlać z niej perełkę i wcisnąć w małą muszelkę o wymiarach 20 cm x ...

Na Star Realms miałam chrapkę już od dawna. Dwa lata temu opisywałam Cthulhu Światy, które są ich reimplementacją. Dziś dane mi było zmierzyć się z oryginalną, kultową grą.

Nie jestem fanem suchych logicznych gier, dlatego też nie ciągnęło mnie zbytnio do poznania kolejnych wariacji Kółka i krzyżyka. Nie grałem w Hack Tricka, nie grałem w Pentago, a Gobblety niezbyt przypadły mi do gustu. Ostatnio jednak, dzięki uprzejmości firmy Egmont, miałem okazję poznać Trexo.

Przyzywaj łaski bogów, by wywołać deszcz. Rzucaj zaklęcia by przeszkodzić innym szamanom. Konja, czyli jak zostać najpotężniejszym szamanem.

Czasem zdarzają się gry, które bardzo dużo obiecują a oferują dużo mniej. Kiedy indziej trafiamy na tytuły, które na pierwszy rzut oka nie wydają się niczym specjalnym a okazują się czymś dużo dużo więcej… Taki właśnie jest Star Relams.

Przez moje ręce przewinęło się niewiele gier przeznaczonych do rozgrywki dla dwóch osób. Jakoś już tak jest, że wolimy z mężem obejrzeć film, zamiast usiąść we dwoje do stołu i w coś zagrać. Dopiero rozgrywka na minimum 3 osoby sprawia nam przyjemność. Do tej pory jedynie Star Realms i Patchwork triumfowały na naszym stole, a na przykład 7 Cudów Świata: Pojedynek kurzył się w odległym kącie szafy. Postanowiliśmy sprawdzić jak to będzie z nowymi Tajniakami i czy nasze wspólne wieczory filmowe zamienią się w te z grami. Dodam, że ja osobiście nie jestem fanką kooperacji, a Tajniacy: Duet są właśnie ...

Nie jest chyba tajemnicą, że uwielbiam Tash-Kalara. A skoro uwielbiam jakąś karciankę, to chcę mieć wszystkie karty. W przypadku tej cudownej gry fabularno-logicznej mistrza Chvatila oznacza to kolekcjonowanie kolejnych talii do walki na legendarnej arenie. W tym roku dostaliśmy do rąk szkołę Etherweave, czyli grupę eterycznych istot, które splatają linie czasu według własnego uznania. Standardowo 18 nowych kart, w tym 6 istot zwykłych i 12 heroicznych. Jak wiemy, każda szkoła, która pojawia się w ramach dodatku, posiada jednak jakąś zdolność specjalną.

Gry logiczne zazwyczaj cechuje prostota zasad i bogactwo strategii. Stare jak świat kółko i krzyżyk zostało pod tym względem przenicowane, przewertowane, wyciśnięte i przewiercone, wszystkie możliwe kombinacje rozgrywek rozpisane i przeanalizowane. Ale klasyk pozostaje klasykiem i trudno tak o nim zapomnieć, nawet jeśli się trochę zestarzał. Cóż zatem pozostaje? Nieco go odświeżyć!

  Bitwa pod Trafalgarem to Święty Graal ludzi interesujących się wojnami epoki wielkich żaglowców. To była najbardziej znana, największa, najważniejsza a w dodatku ostatnia z wielkich bitew tej epoki. Piękne okręty, wiatr, stal, krew, bohaterowie i tchórze… To było coś. Jednak odwzorowanie bitew tych okrętów na planszy jest dość kłopotliwe. Poruszanie się tych okrętów było bardzo mocno związane z kierunkiem wiania wiatru i manewrujące jednostki co chwila zachowywały się zupełnie inaczej. Również walki były o wiele bardziej skomplikowane, gdyż okręty mogły odnosić rozmaite uszkodzenia w decydujący sposób zmieniające ich zdolności. Z kolei przesadne komplikowanie zasad prowadzi do sytuacji w których ...