Dwa akapity: o lenistwie Ten tekst przeczytasz w < 1 minutę

Otóż jestem leniwy. Z tego swojego lenistwa generalnie zdaję sobie sprawę już od maleńkości. W dzieciństwie nie podobało mi się wychodzenie z koszem na śmieci. W późniejszych latach nie lubiłem sprzątać mieszkania. Dzis nie lubię ścinać trawy w ogródku. Co lubię najbardziej to pić herbatę i czytać książkę. Widzicie, nawet jak w piłkę gram, to gram leniwie. Poruszam się po boisku truchtem, wmawiając wszystkim, że jestem jak Zinedine Zidane. Biegam mało, ale mądrze. Oj, tak, zdecydowanie jestem leniwy. W ostatnich tygodniach zaś z dużą dozą zaskoczenia odkryłem, że moje lenistwo ma wpływ na mój planszówkowy gust.Kupiłem swego czasu Cleopatrę i stowarzyszenie architektów, ale po jednej partii sprzedałem. Pożyczyłem od Salou Agricolę, ale po jednej partii szybko oddałem. Mam co prawda Space Dealera, ale na samą myśl o rozkładaniu tego wszystkiego… Nie pamiętam kiedy ostatni raz weń grałem. Oj, tak, jestem leniwy. Zbyt dużo komponentów, dużo babrania się z klocuszkami, układania ich, potem sprzątania tego cholerstwa… Lenistwo ma znaczący wpływ na to jakie gry znajdują się w mojej kolekcji. Większy niż dotąd podejrzewalem.