Tag Archives: Wolfgang Warsch

Karczma nijak mi się nie znudziła, wciąż mam ją w kolekcji i wciąż chętnie w nią grywam. Dlatego zdecydowałam się przetestować dodatek. Nie dlatego, że mi było mało samej Karczmy w Karczmie. Ale ciężkie życie recenzenta nijak nie daje pograć w ograne przed rokiem tytuły. Choćby były najbardziej ulubione. A zatem wychodząc na przeciw swoim własnym pragnieniom wyciągnęłam dłoń po Pokoje gościnne. I stało się! Wreszcie miałam okazję położyć na stół ukochaną Karczmę bez wyrzutów sumienia :)

Fudżi jakoś wcześniej nie ciągnęła mnie specjalnie. Może gdybym skupiła swoją uwagę na tym, że jest to gra Wolfganga Warscha... ale nie skupiłam, a raczej nawet zupełnie umknęło to mojej uwadze. Niemniej jednak pewnego pięknego wieczora, w ramach ogrywania tytułów zgłoszonych do Nagrody Gra Roku, Fudżi zapukała i rozłożyła się na stole. A więc grajmy!

Na polskim rynku ma właśnie ma swoją premierę Iluzja – malutka karcianka Wolfganga Warscha (tego od Szarlatanów z Pasikurowic, Gospody pod pękatym kuflem, Rzuć na tacę oraz The Mind) od FoxGames, która czerpie inspiracje mechaniczne z Timeline.

Wolfgang Warsch jest całkiem dobrze znany polskiej publiczności. Oczywiście przede wszystkim za przyczyną Szarlatanów z Pasikurowic (Kennerspiel des Jahres 2018), ale nawet i bez tego, jak na swoje skromne dwie strony z BGG zadziwiająco dużo jego gier możemy znaleźć na polskim rynku: The Mind, Illusion (premiera w tym roku), Ganz schön clever, czyli Rzuć na tacę (w tym roku G3 wyda też część drugą - Doppelt so clever). Jak zauważyć, że połowa z tego co tam zostało to dodatki i wariacje to naprawdę niewiele nam umknęło.
Ech, Warsch Warschem ale piwo zrobiło swoje - Karczma natychmiast skojarzyła mi się z Dice Brewing oraz Krwawą oberżą. Ale na tym piwnym temacie podobieństwa się kończą. Nie będziemy robić szemranych interesów ani warzyć piwa - całkiem przyzwoicie będziemy zatrudniać kelnerki, pomywaczy, zapraszać gości oraz rozbudowywać naszą karczmę, by móc jeszcze lepiej usługiwać, jeszcze więcej zapraszać a najlepiej, by zawitała w nasze skromne progi szlachta...

Wolfgang Warsch stał się ostatnio fenomenem świata planszówek. Autor jeszcze niedawno zupełnie nikomu nieznany w zeszłym roku zdobył trzy nominacje do nagród Spiel des Jahres. Do tego jedna z nominowanych gier – Die Quacksalber von Quedlinburg, znana w Polsce jako Szarlatani z Pasikurowic niemiecką nagrodę ostatecznie zdobyła. W walce o tytuł najlepszej zaawansowanej gry roku Szarlatani  pokonali m.in. inny tytuł tego autora, czyli Ganz Schoen Clever, wydane u nas niedawno pod nazwą Rzuć na Tacę.