Tag Archives: Wolfgang Kramer

Autor Azula i autor 6. bierze razem? W planszówkowym świecie wszystko jest możliwe. Michael Kiesling i Wolfgang Kramer postanowili połączyć swoje twórcze siły i wspólnie stworzyć grę. Panowie zabierają nas do Kruczego Królestwa, w którym jako uczniowie szkoły magii będziemy starali się dobiec do Zamku Kruków. Jednak po drodze czeka nas kilka niespodzianek, niekoniecznie miłych. Inni adepci magii będą nam utrudniać zadanie, ale my w odwecie zrobimy to samo. Wygra ten, który będzie bardziej przebiegły i złośliwy, chociaż trochę szczęścia też się przyda. 

Expeditions jest dziełem znanego chociażby z EL Grande Wolfganga Kramera i może być jednym z mniej znanych tytułów w jego karierze. Expedition było jego debiutem w gatunku gier point-to-point. Główny cel jest taki sam jak w innym przedstawicielu gatunku czyli Wsiąść do Pociągu - dotrzeć do różnych miejsc docelowych różnymi ścieżkami.

Bez zbędnych ozdobników, z zachęcającymi do zabawy komponentami, szybkim setupem i równie szybkim tłumaczeniem zasad. Z jednej strony przywodzi na myśl rodzinne gry sprzed lat - głównie pod względem klimatu i lekkości - z drugiej zaś używa świeżych mechanik, które nie trącą myszką.

W ten przewrotny sposób rozpoczęłam od oryginalnego tytułu gry. Dlaczego? Bo pisząc ten tekst wciąż nie można, używając polskiego "Łap za słówka" znaleźć tej pozycji na BGG.

Ta gra wpadła mi w ręce przez przypadek. Swojego czasu na forum gry-planszowe.pl poszła wieść, że w Lidlu dają Linko! za 10zł... nie pamiętam, czy faktycznie kupiłam za 10, czy za 20, ale skoro miała być dobra, to ją przy okazji śniadaniowych zakupów nabyłam. Przeleżała u mnie lat chyba ze cztery... aż zaczęłam czyścić półkę wstydu.

Małe karcianki mają tę przewagę nad większymi tytułami, że można je włożyć do kieszeni lub plecaka i zabrać w podroż lub na spotkanie ze znajomymi. Jedną z nich jest gra 6. bierze!, która obchodziła niedawno swoje 25. urodziny. Natomiast za niedługo roku swoje ćwierćwiecze świętować będzie jej młodsza siostra, która dopiero w tym roku pojawiła się w polskim wydaniu, a powstała w 1998 roku. Czy 5. bierze! jest lepsze od swojego pierwowzoru? 

Jubako (wymawia się: dziubako) to nazwa ozdobnego pudełka, wypełnionego starannie ułożonymi przysmakami, tradycyjnie używanego w Japonii z okazji Nowego Roku. To również nazwa gry znanego duetu Michael Kiesling & Wolfgang Kramer. Celem tej gry jest tak ułożyć na planszy imitującej jubako płytki z obrazkami przysmaków, aby zdobyć jak najwięcej punktów zwycięstwa.

O Torres napisano już sporo tekstów. A partii rozegrano jeszcze więcej, gdyż tytuł ten gości na stołach już od 18 lat. Dla wielu każda pozycja od Michaela Keslinga i Wolfganga Kramera to gwarancja jakości. Swego czasu swoje wrażenia, uwagi i spostrzeżenia o tym suchym budowaniu zamków (lub wież bowiem raczej nikt nie pamięta, że są to jakieś bardziej zaawansowane konstrukcje) w naszym serwisie podał Ginet. Dzisiaj zapoznacie się z moim spojrzeniem, a przy okazji rozwiążę pewną zagadkę z tekstu mojego redakcyjnego kolegi.

Spółka Kramer & Kiesling należy do moich ulubionych autorów. Zapowiedź nowej ich gry – Reworld – oczywiście pobudziła serduszko me do szybszego rytmu. Lektura instrukcji jednak wprowadziła pewien dysonans i pojawiły się hercklekoty… Wreszcie udało się rozegrać pierwszą partię.

Torres przez długi czas był jedynym laureatem Spiel des Jahres od 2000 roku, który nie doczekał się polskiego wydania. Uważana za czwartego bliźniaka trylogii maski (Tikal, Java, Mexica) gra, w tym roku pojawiła się w nowej, odświeżonej wersji, którą na terenie Polski dystrybuuje wydawnictwo Egmont. Nowa edycja zawiera m.in. polską instrukcje i polski opis na pudełku, zaś sama gra jest niezależna językowo więc chyba możemy się pokusić o stwierdzenie kolejny laureat SdJ doczekał się polskiego wydania.