Tag Archives: Trefl

Dlaczego sudoku? tego tłumaczyć nie trzeba – każdy kto rozwiązywał kiedykolwiek sudoku dostrzeże podobieństwo. Liczby, logika, eliminacja a na koniec pojawia się szukany wzór. Ale dlaczego cluedo? Toż zbrodni tu przecież nie ma…. zbrodni nie ma więc nie szukamy zbrodniarza, nie szukamy też ukrytego skarbu (czyli kart, których nikt nie posiada), ale jest mechanika rozdzielenia kart pomiędzy więcej niż dwóch graczy co implikuje, że wiemy, czego nie mamy, ale gdzie to jest dopiero musimy wydedukować….

Obecna edycja targów w Essen bije wszelkie rekordy o czym pisałem już wcześniej. Po targach dołączył kolejny, bo oto w tym roku odwiedziło targi ponad 158 tysięcy osób (o 2 tyś. więcej niż rok temu). Także pobity został rekord w liczbie obecnych polskich wydawców. Rok temu naliczyłem ich 12 w tym roku już 21 rozmieszczonych na 19 stoiskach nie wspominając o wydawcach gier figurkowych. Do tego jak zwykle dochodzi spore stoisko naszej dumy narodowej w dziedzinie kości czyli Q-Workshop . Aż strach pomyśleć co będzie działo się za rok. A dzisiaj zapraszam do oglądania zdjęć jak prezentowały się wydawnictwa na ...

Zero jest to klasyczna abstrakcyjna gra karciana autorstwa Rainera Knizii z 1998 roku,  nowocześnie wydana przez Trefl Kraków. Niewielkie i poręczne pudełko zawiera instrukcję i bardzo dobrze wykonane karty. W talii jest 56 kart, w 7 kolorach o wartościach od 1 do 8. Każdemu graczowi na początku gry rozdaje się po 9 kart. 5 odkrytych kart tworzy pulę. Gracz w swojej rundzie może zamienić kartę z ręki na kartę z puli ( starając się obniżyć wartość reki) lub spasować. Po drugim pasie w rozdaniu, pozostali gracze mogą rozegrać jeszcze jedna zamianę i podlicza się punkty.

Pentos to gra Bruno Cathali o uczestnikach turnieju magów starających się zebrać składniki do mikstur umożliwiających im rzucenie czarów. Mówiąc wprost, gra polega na tworzeniu na ręku układów z kart dobranych ze stołu i odpowiednim ich zagrywaniu.

Z okazji 10-lecia Games Fanatic postanowiłem spojrzeć na świat gier planszowych w roku 2004 z „zawodowej perspektywy”, tzn. z punktu widzenia właściciela hurtowni, specjalizującej się w dystrybucji planszówek. Aż tak dobrej pamięci nie mam, żebym był w stanie wszystko sprzed 10 lat odtworzyć, przyniosłem więc ze strychu segregator z fakturami z roku 2004, aby sprawdzić, jakimi grami wtedy handlowałem, od kogo je kupowałem i jakim warszawskim sklepom sprzedawałem.

Bardzo Cię proszę, nie czytaj tej recenzji. Gorąco zachęcam – kliknij w któryś z ciekawych linków na Games Fanatic i spędź miło kilka chwil nad jakimś fajnym tekstem. Błagam, odpuść sobie. Po co to czytasz? Nie widzisz opisu pod ilustracją pudełka z lewej strony? Przecież wiadomo, co się wydarzy, jak klikniesz w „Zobacz więcej…”. Nie mów tylko, że nie ostrzegałem! Recenzja Babelo, gry totalnie towarzyskiej! wydawnictwa Trefl, tu się niestety zaczyna.

„Wsiąść do pociągu – Polska”? Taka pierwsza myśl narzuciła mi się natychmiast, gdy pobieżnie rzuciłem okiem na komponenty i instrukcję nowej gry wydawnictwa Trefl. Bliższe zapoznanie się z „Polską w budowie” osłabiło nieco te skojarzenia, ale nawiązania do wielkiego hitu Days of Wonder towarzyszyły mi przez cały okres zapoznawczy, jaki spędziłem z planszówką. „Wsiąść do pociągu” zawsze uważałem za arcydzieło wśród gier rodzinnych, tak więc od samego początku poprzeczka postawiona została dość wysoko. Pozostało jedynie zweryfikować pierwsze wrażenie, sprawdzić, które elementy spełniły oczekiwania, które do nich nie dorosły, a gdzie polska produkcja podążyła zupełnie innymi ścieżkami.

Znana wszystkim zabawa w ciuciubabkę swą popularność opiera na prostych zasadach i tym dreszczyku emocji, gdy uda się uciec tuż przed nosem łapiącej osoby. Autor (niesprecyzowany) gry Jaki jest? być może chciał przenieść ogólne wrażenia ciuciubabki na planszowe podwórko. Czy można dobrze się bawić udzielając prawdziwych, ale jednak dziwacznych odpowiedzi na pytanie Jaki jest? Czy taka zabawa rozkręci imprezę? Wreszcie, jak się ma ta propozycja do innych imprezówek wydanych niedawno przez sopocki Trefl?

Wiele osób ogląda teleturnieje. Te ambitniejsze, jak legendarna już Wielka Gra czy Jeden z dziesięciu, ale i te w nowszych formatach, o nieco lżejszym nastawieniu do wiedzy uczestników. Zapewne jednym z powodów oglądania teleturniejów jest ciekawość, chęć sprawdzenia także swojej wiedzy. I – co być może uzasadnia ich ogromną popularność – jakże często widzowie i obserwatorzy zżymają się na zbyt łatwe pytania oraz dziwią się, że takich prostych rzeczy można nie wiedzieć. O!, jak łatwo zapomina się, o stresie jakiemu są poddaniu uczestnicy teleturnieju! Czy można te warunki odtworzyć w grze planszowej? Autor gry 5 sekund podjął taką próbę, czy ...

Magnesy w grach planszowych to żadna nowość na rynku. Wykorzystuje się je przede wszystkim w grach podróżnych lub w grach dla dzieci, w których mają raczej techniczne znaczenie, zwiększające atrakcyjność bądź funkcjonalność. Są jednak gry, w których magnesy są najistotniejszymi elementami, choćby w Polarity z 1986 r. i Jishaku, które niedawno miało swoją premierę na polskim rynku.