Tag Archives: Suburbia

Nie jest łatwo napisać recenzję gry obecnej na rynku od lat dziesięciu z okładem. Zwłaszcza, jeśli recenzowało ją już dwóch redaktorów naszego serwisu (Veridiana pisze o pierwszym wydaniu, Ciuniek omawia reedycję z 2022 roku) a teksty w innych mediach powstają jak grzyby po deszczu. Zatem w miejce regularnej recenzji spróbuję podzielić się luźnymi spostrzeżeniami o tym co mi się w tej grze podoba, a co wręcz przeciwnie. Zanim jednak przejdę do "zad i waletów" musicie wiedzieć, że city building jest jedną z moich ulubionych mechanik a w młodości zagrywałam się Simcity na moim pierwszym AT 80286 - i po prawie 30 latach wciąż szukam tego - choć teraz już w planszówkach - co ta siermiężna z dzisiejszego punktu widzenia gra komputerowa mi oferowała.

O matko, to od premiery pierwszego wydania Suburbii minęło już 10 lat? Szybko ten czas leci. Obcowanie z biednymi, schematycznymi i raczej brzydkimi (a na dokładkę krzywo wyciętymi) żetonami pamiętam, jakby to było wczoraj.

Mam nadzieję, że forma Cotygodnika odpowiada P.T. Czytelnikom, bo jak widać redakcji pomysłów na wpisy nie brakuje. Grane są pozycje nowe i stare, krótkie i długie, ciężkie i fillery. A wrażenia, wraz z nieliczbowymi podsumowaniami, mogą być podstawą do własnych decyzji w co grać, a może i zakupić?

Suburbia to kolejny tytuł, który na ciepło skonsumowała już większość zainteresowanych graczy smakoszy, a który ja z pewnym opóźnieniem w stosunku do premiery pragnę podsumować. Podsumować z perspektywy osoby, która skończyła budownictwo i takimi tematami się ciągle jara, która lubi tworzyć, rozbudowywać i stawiać bardziej niż obracać w perzynę lub wyrzynać w pień napływające falami zombi. Z perspektywy recenzenta, któremu ciągle ktoś nad uchem brzęczy, że ma być obiektywny i geeka, który obiektywny wcale być nie chce.