Tag Archives: Reiner Knizia

W tym tygodniu bogato na stołach i to w znane nazwiska! Rosenberg, Feld, Chudyk, Knizia… Na pewno chętnie przeczytacie o rozczarowaniach grą Hengist i Star Trek: Expeditions, o ugruntowanych pozycjach gier Stefana w pewnym domostwie i wreszcie o zachwytach nad Innowacjami z dodatkiem i nową produkcją pt. Steam Works. Zapraszamy!

Reiner Knizia zajął się ostatnio produkcją gier dla dzieci. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby były to gry tak dobre, jak jego propozycje dla dorosłych. Tymczasem Myszki w opałach okazały się obarczone dość poważną wadą (końcówka rozgrywki), a Motto… No właśnie, co takiego prezentuje sobą kolorowe i niby wesołe Motto?

Wstęp mniej ważny… Ważne, że sporo ciekawych gier opisaliśmy! Jest i walka o miejsca w niemieckim parlamencie, o egipskie skarby, o rolki sushi. Jest polowanie na Chimerę, zachwyty nad małą Agricolą i pięknym Kakao, ale i cięższe gry, jak Terra Mystica, La Granja, czy Wir sind das Volk. Smacznego!

Od jakiegoś czasu Egmont stosuje świetny chwyt marketingowy lokalizując zagraniczne gry (głównie autorstwa Knizii) w świecie popularnych w Polsce komiksów. Był więc Asteriks i spółka, był Kajko i Kokosz: Przygody Wojów, teraz są Tytus, Romek i A’tomek. Przyznam, że ten zabieg to pomysł bardzo udany. Ja oryginalnym Dream Factory pewnie nawet bym się nie zainteresował, a tak Tytusa wziąłem do recenzji bez wahania.

Wracamy dziś do naszego cyklu zapowiedzi i to z dużym uderzeniem, bo oto warszawskie wydawnictwo Granna zdradza nam swoje plany na najbliższe pół roku. Na pewno jest w czym wybierać. Między innymi mamy zapowiadaną grę debiutanta Jana Zalewskiego a także weterana sceny planszówkowej czyli Karola Madaja. Jak ktoś myślał, że limit gier Reinera Knizii w tym roku na rynku polskim został wyczerpany to niech czyta dalej i sprawdzi jak bardzo się pomylił.

Reiner Knizia, człowiek-instytucja, niewyczerpalne źródło pomysłów i świetny kucharz. Wymyśla nowe lub przerabia swoje stare tytuły i ciągle trzyma się na topie. To jak w tym kawale: „Czym zajmuje się szef kuchni?” – „Codziennie wymyśla inną nazwę dla zupy kartoflanej”. Reiner, cokolwiek w zasadzie wymyśli, jest dobre. Czy dla dorosłych, czy dla dzieci – JEST DOBRE. Bazujące głównie na matematyce, ALE dobre ;). Tylko ostatnio doktor Reiner jakby mniej zajmował się geekami, a bardziej rodzinami i dziećmi. Hmm, zupełnie jak ja!

Wydawnictwo Lucrum Games zaliczyło bardzo udany debiut w zeszłym roku grą Przebiegłe Wielbłądy. W tym roku idzie za ciosem i dostarczy nam nie jedną a kilka rodzinnych tytułów. Na chwile obecną prezetujumy u nas 4 tytuły (w tym dodatek do zeszłorocznego hitu), ale już wiemy, że będą jeszcze kolejne.

Za kilka dni Wielkanoc, więc chciałbym zaproponować podróż z doktorem Knizią na Wyspę Wielkanocną. Ta niewielka wysepka (160 kilometrów kwadratowych, mniej niż 1/3 powierzchni Warszawy) położona jest na południowym Pacyfiku, pomiędzy Ameryką Południową i Polinezją. Odkryta została 5 kwietnia 1722 roku przez holenderską wyprawę, którą dowodził admirał Jakub Roggeveen, a że była akurat Wielkanoc, wyspa nazwana została Wielkanocną. Orongo to położone na południowo-zachodnim cyplu wyspy centrum obrzędowe, związane z kultem tangata-manu czyli człowieka-ptaka.  

Drodzy rodacy. Od dziś żółwie są niemodne a sałata jest passé. Od dziś pędzimy do jabłek (w końcu tego lata był to nasz patriotyczny obowiązek ;)). Kolec w kolec, pyszczek w pyszczek i łapka w łapkę. Co zastaniemy na mecie? zwycięstwo czy rozczarowanie?

Zero jest to klasyczna abstrakcyjna gra karciana autorstwa Rainera Knizii z 1998 roku,  nowocześnie wydana przez Trefl Kraków. Niewielkie i poręczne pudełko zawiera instrukcję i bardzo dobrze wykonane karty. W talii jest 56 kart, w 7 kolorach o wartościach od 1 do 8. Każdemu graczowi na początku gry rozdaje się po 9 kart. 5 odkrytych kart tworzy pulę. Gracz w swojej rundzie może zamienić kartę z ręki na kartę z puli ( starając się obniżyć wartość reki) lub spasować. Po drugim pasie w rozdaniu, pozostali gracze mogą rozegrać jeszcze jedna zamianę i podlicza się punkty.