Tag Archives: REBEL.pl

Rzadko zdarza się mi ogrywać tak lekką grę przez tak długi czas. Chciałem jednak przed napisaniem recenzji wypróbować każdy z możliwych zestawów i zagrać w większość z proponowanych konfiguracji. Zadania nie ułatwiał też fakt, że Sushi Go było kiedyś u nas bardzo mocno ogrywane i, muszę przyznać, że niektórym z moich znajomych gra się po prostu przejadła (nomen-omen). Czy więc warto zainwestować w Sushi Go Party w momencie kiedy ma się już Sushi Go? Czy gra wnosi na tyle nowego powiewu, żeby ponownie  przykuć do stołu na długie godziny? No, i czy warta jest polecenia graczom, którzy z oryginałem nie ...

Najprostsza forma mandali to krąg z punktem w środku, z czasem wzbogacony o wpisany w nim kwadrat. Koło jest symbolem nieba, transcendencji, tego co zewnętrzne i nieskończone. Kwadrat oznacza to co wewnętrzne, związane z ziemią i człowiekiem. Obie figury jednoczy wspólne centrum - punkt, od którego wszystko bierze początek i do którego powraca

Pandemia Matta Leacocka stała się już legendą. W większości gier rozszerzających ją lub bazujących na niej, a nawet zmieniających jej mechanikę (np. kościany Pandemic: Lekarstwo) Matt Leacock przynajmniej maczał palce. Szybka reakcja jako jedna z nielicznych jest pozbawiona jego udziału. Kane Klenko zrobił ją sam.

  W miniony weekend byliśmy gośćmi wydawnictwa REBEL.pl i testowaliśmy – co tu dużo mówić – same hity. Szykujcie portfele, bo jest na co. A premiery już niebawem!

KeyForge to rewolucja. Ta karcianka od samego początku wzbudzała zarówno mocne zainteresowanie, jak i ogromne niedowierzanie – przecież taki zamysł nie może sprawdzić się w praktyce! Mieszane uczucia graczy nieodzownie łączyły się z niecierpliwym wyczekiwaniem. W końcu po raz pierwszy zaserwowano nam tytuł, gdzie nie tyle zrezygnowano ze wcześniejszego tworzenia decku lub budowania go w trakcie partii, o ile zaproponowano zmagania… całkowicie unikalnymi taliami! Tak w KeyForge każdy zakupiony deck jest niepowtarzalny, odznaczając się różnym stopniem synergii między kartami. Czy Richard Garfield (twórca między innymi Magic: The Gathering, Android: Netrunner czy Potworów w Tokio) tym razem nie posunął się za ...

Preludium, wydanym w 2018 roku jest trzecim dodatkiem do Terraformacji Marsa i pomimo swojego niewielkiego rozmiaru, wprowadza do rozgrywki interesujące zmiany, które dają grającym porządnego „kopa technologicznego” już na początku rozgrywki i nadają jej większego tempa.

Jest zdecydowanie mroczny. Czarno-białe karty i kości, mrożące krew w żyłach (o ile się wczujecie) wstawki fabularne. A potem... turlanko.

Ptaszki przyleciały jakby znikąd i szybko poszybowały do pierwszej setki BGG, aby po niecałym pół roku od premiery wylądować na 41 miejscu rankingu (i 1 miejscu wśród gier familijnych), po drodze upolowując jeszcze nagrodę Kennerspiel des Jahres. Krótko mówiąc Na skrzydłach nieźle powymiatało ostatnimi czasy. Pytanie tylko czy zasłużenie.

Kilka lat temu miałam okazję zagrać w niemieckie wydanie Arboretum. Ciekawa mechanika, będąca połączeniem zbierania setów i przestrzennej łamigłówki oraz świetne, wyglądające jak wyjęte ze starych książek botanicznych ilustracje, sprawiły że gra z miejsca mnie zachwyciła. Niestety, nie była moja i na jednej, czy dwóch partiach się skończyło. Obecnie Arboretum jest dostępne na polskim rynku za sprawą wydawnictwa Rebel. Byłam bardzo ciekawa czy zauroczenie tą grą przetrwało lata rozłąki. Wszak nieraz zdarzało się, że gra, którą uważaliśmy za ósmy cud świat, z perspektywy czasu i wraz z nabieranym doświadczeniem odchodziła na dalszy plan, żeby nie powiedzieć w zapomnienie.

Moja przygoda w świecie gier planszowych zaczęła się dość nietypowo, wcale nie od Osadników z Catanu czy Wsiąść do pociagu. Wręcz przeciwnie, początkowo tych gier w ogóle nie lubiłam, uważając je za proste i infantylne. Zachwycałam się za to Draculą, Robinsonem Crusoe czy Agricolą. Uważałam, że im dłuższa instrukcja i bardziej zawiłe zasady, tym lepiej. Z czasem doceniłam prostotę i odkryłam, że również lżejsze tytuły mogą sprawiać frajdę. Jedną z pierwszych pozycji familijnych, którą pamiętam z początków mojego hobby, była Zakazana Wyspa. I choć gra była w zasadzie bardzo prosta, to trzymała w napięciu. Z nostalgią wspominałam emocje towarzyszące rozgrywce. ...