Tag Archives: Rebel

Panowie Eduardo Baraf i Steve Finn to chyba zapaleni działkowicze. To za ich sprawą polscy gracze mogą cieszyć się m.in. takimi tytułami jak Niezłe ziółka, Moje skarby i – wydany ostatnio – Pachnący ogród (S. Finn jest ponadto autorem Kwiaciarenki), W Moje skarby nie grałem, ale co do pozostałych trzech tytułów mogę powiedzieć, że łączą je kieszonkowy rozmiar pudełka oraz prosta i szybka rozgrywka z jakimś niebanalnym pomysłem w zasadach.

Jak działa gra z budowaniem talii Star Wars The Deckbuilding Game? Czy tytuł wnosi wiosenny powiew świeżości na nasze stoły, czy wręcz przeciwnie?

Wieczna zmarzlina, połacie lodu i śniegu jak okiem sięgnąć, znikąd pomocy czy nadziei. Stajemy się przywódcami niewielkiej, ale rozwojowej kolonii pośrodku postapokaliptycznego krajobrazu nowej epoki lodowcowej. Moglibyśmy sami szuflować węgiel do pieca i odgarniać śnieg postapokaliptyczną łopatą, ale zamiast tego wybraliśmy niewdzięczny żywot lidera. Teraz trzeba wypełnić tę rolę i ocalić ufających nam ludzi przed zamarznięciem.

Jak to wszystko bardzo ładnie i sympatycznie układa się w jedną całość. Względnie zaskakujący sukces komercyjno-krytyczny gry o krowach przekłada się w prostej linii na dojenie marki przez wydawnictwo. Piękne! 

Wystaw ludzika, wykonaj akcję, kolejny gracz … wystaw ludzika, wykonaj akcję … nakarm, rozmnóż, zabierz z powrotem pracowników, kolejna runda. "Ile razy tak można panie Uwe? Przecież to banalne, płytkie, w końcu stanie się nudne”…. Ale jeszcze nie tym razem …

Znacie jakąś gre, w której wszystkie postacie umieszczone na kartach są martwe, a gra jest tytułem imprezowym? Nie? Zapraszam do poznania gry Memento Mori.

Najnowszy, samodzielny dodatek do pięknie wydanej gry Na Skrzydłach: Ptaki Azji na moim stole. Sprawdźmy jak sprawdza się jako samodzielny tytuł.

Graliście kiedyś gry z mechaniką Quick Time Events (Heavy Rain, Detroit: Become Human, Until Dawn)? Niby grasz, a jakbyś oglądał film. Nacisk na fabułę jest tu wyraźny, ale kosztem rozwiązań mechanicznych. Tak się właśnie czułem rozgrywając kolejne partie w Betrayal at House on the Hill, dystrybuowane w Polsce przez wydawnictwo Rebel.

Tokaido posiada oszczędną w grafiki okładkę, czym wyróżnia się na tyle, żeby wziąć do ręki pudełko i dowiedzieć się więcej. Pamiętam swoje dwie myśli, gdy zobaczyłam jej pierwsze wydanie w sklepie – „Czemu nie mogli zrobić normalnego rozmiaru opakowania?” oraz „Kto wpadł na pomysł zrobienia całego białego pudełka? Przecież to się zaraz ubrudzi”. Chociaż ostatnie słowo było bardziej niecenzuralne. 

Klasyczne gry karciane były dla wielu graczy powodem, dla którego zainteresowali się oni nowoczesnymi planszówkami. U mnie w domu karcianki jakoś niespecjalnie gościły przy stole. Owszem grywałem z kolegami w tysiąca, remika czy 3-5-8 ale były to raczej epizody. Może dlatego gry trick takingowe nie budzą u mnie takiego sentymentu. Ale jest jeden wyjątek, dla którego każdemu kolejnemu tytułowi z tej kategorii chcę dać szansę.