Tag Archives: Polskie Gry Planszowe

Rzadko grywam w gry dwuosobowe. Po pierwsze dlatego, że jak już mamy grać to zazwyczaj zbierze się większa ekipa, a po drugie, jeżeli jest już tylko jeden chętny do grania to z łatwością znajdę w kolekcji tytuł przeznaczony dla wielu osób, który równie dobrze sprawdza się i w wariancie dla dwóch graczy (ba, czasami jest wtedy nawet lepszy). Dlatego, mimo że we wszystkie opisywane poniżej pozycje grałem po kilka razy, to tylko jedną z nich na półce posiadam (stąd też brak zdjęć z rozgrywki). Nie zmienia to jednak faktu, że Polska świetnymi dwuosobówkami stoi.

Jestem miłośnikiem rankingów i różnego rodzaju zestawień czy przeglądów. Interesuje mnie jakie gry polecają inni, dlaczego je doceniają, co w tych tytułach jest godnego uwagi, jakie ciekawostki mechaniczne oferują. Wydawało mi się, że w tym temacie nie ma co dodać. A jednak coś znalazłem (a w zasadzie nie znalazłem). Nikt nie zrobił na GF szerszego przeglądu polskich gier planszowych z podziałem na ich rodzaje (rodzinne, strategiczne, karciane, itd.). A nawet jeżeli zrobił, to nie ostatnio, a ponieważ nasz rynek w tym segmencie rozwija się całkiem prężnie to takie rankingi sprzed kilku lat są już mocno nieaktualne. Postanowiłem więc tego tematu ...

Mam trójkę Skarbów, takich dziwnych, że lubią się uczyć :) Stąd gry, które mają walory edukacyjne są zawsze dla mnie dodatkowo interesujące. Fauna, 303, Kolejka, Awans, Chłopska Szkoła Biznesu, Mali Powstańcy, Dixit to przykłady gier, które po weryfikacji trafiły do naszej ludoteki i przy graniu jeszcze uczą! Proch i stal to gra osadzona w realiach obrony klasztoru tynieckiego w czasach Konfederacji Barskiej. Czy w tej grze tło historyczne to tylko pretekst? Czy wymogi realizacji zlecenia na grę tematyczną nie zabiły grywalności? Czego można się nauczyć? Czy rozgrywka daje satysfakcję? Zaciekawiony zabrałem się do rozstrzygania powyższych pytań.

Miałem przyjemność pomagania w testowaniu nowej gry „Proch i Stal” wydawnictwa Polskie Gry Planszowe. Tak, to nie pomyłka, miałem przyjemność testowania, choć wielu osobom od razu testowanie kojarzy się z męczącą i nużącą pracą. Czy mógł to być efekt samej gry, że jej testowanie stało się ciekawym przeżyciem? Posłuchajcie zatem, na kilka dni przed premierą, co to za gra.

Gra Wroniec wpadła w moje ręce zupełnie niespodziewanie. Odkąd Jacek Dukaj zadebiutował czytam – z ogromną przyjemnością – wszystko co napisał. Szukając informacji o najnowszej jego książce „Wroniec” trafiłem na konkurs, w którym jedną z nagród była gra planszowa. Tak udało się zdobyć egzemplarz.