Tag Archives: Phalanx Games

Kto z Was za dzieciaka zbierał znaczki pocztowe? Pieczołowicie odklejał z kopert nad parą, lub kupował w sklepach filatelistycznych? Jeśli miło wspominacie tamten czas, albo może nawet dziś ustawiacie klasery na półkach, to właśnie pojawiła się Znaczkomania - gra nawiązująca do tego zacnego hobby.

Już jutro premiera polskiej wersji Tinner’s Trail autorstwa Martina Wallace’a.  Cynowy Szlak zostanie wydany w Polsce przez wydawnictwo Phalanx, które udostępniło nam, jako patronowi medialnemu, przedpremierowy egzemplarz do recenzji. Niestety z uwagi na ograniczony czas na ogranie tytułu ten tekst powstał po zaledwie jednej partii, choć – już zdradzę – gra zasługuje zdecydowanie na więcej, chociażby ze względu na sporą liczbę modułów które posiada, a w które nie udało mi się zagrać. Oczywiście za jakiś czas znajdziecie też u nas pełną recenzję gry, tymczasem zapraszam do zapoznania się z zasadami i moimi pierwszymi wrażeniami z rozgrywki.

Gier o piratach na rynku jest całkiem sporo, jednak tytuły o kosmicznych piratach zdarzają się chyba dość rzadko (na tyle rzadko do tej pory nie miałem okazji zagrać w ani jeden tytuł osadzony w takim settingu). I tu naprzeciw oczekiwaniom graczy lubiącym uniwersa pirackie i SF wyszli panowie Michael Loyko i Denis Plastinin, autorzy deck-buildingowej gry Tortuga 2199, którego polskie wydanie zaproponował nam Phalanx.

Martin Wallace w jednym z wywiadów określił się jako artystę raczej niż projektanta gier. Nawiązując do tego spostrzeżenia można sformułować porównanie, że nie wszystkie dzieła wielkich artystów zdobywają od razu powszechne uznanie. Jak będzie z najnowszym tytułem Rocketmen, który za parę dni będzie zdobywać wsparcie na Kickstarterze?

Często zdarza się tak, że gra, którą zachwyciliśmy się w początkach swojej przygody z planszówkowym hobby, z czasem traci w naszych oczach swój blask. Nadal ją lubimy, nadal przyjemnie się w nią gra, ale w miarę jak zyskujemy doświadczenie, jak zaczynamy lepiej rozumieć sterujące grami mechanizmy, potrafimy dostrzec coraz więcej mankamentów w naszym pierwotnym obiekcie zachwytu.

Gry typu dudes on map nie są moją specjalnością. Szczególnie takie w którym istotne znaczenie odgrywa element otwartej konfrontacji i niszczenie armii przeciwnika. Grałem co prawda klika partii w Cyklady pojedyncze rozgrywki w Mare Nostrum: Imperia, Blood Rage czy Grę o Tron, ale żadnej z tych gier nie mam w kolekcji i szczerze powiedziawszy żadnej mi nie brakuje. Stąd też do ogrywania Lords of Hellas zabierałem się niezwykle opieszale. W końcu jednak udało mi się zagrać w LoH na tyle dużo razy, żeby wyrobić sobie o nim własne zdanie i się nim z Wami podzielić.

Niezwykle miło nam poinformować, że nasz serwis objął patronatem medialnym dwie kapitalne gry ekonomiczne – Brass: Lancashire i Brass: Birmingham. Obie gry zostaną wydane w tym roku w polskiej wersji językowej przez wydawnictwo PHALANX. Premiera zapowiadana jest na czerwiec bieżącego roku. Już teraz rozpoczęła się jednak przedsprzedaż obu gier (linki do przedsprzedaży znajdziecie w tekście). Jeżeli chcecie się dowiedzieć więcej o obu tytułach zapraszamy do zapowiedzi.

Starożytni Rzymianie nazywali Morze Śródziemne „mare nostrum”. W języku łacińskim oznacza to po prostu „nasze morze”. Czy i tobie będzie dane tak o nim powiedzieć?

Recenzję Studium w Szmaragdzie piszę z perspektywy osoby, która w pierwszą edycję nie grała. Gorzej! Osoby, która nie czytała i nigdy wcześniej nie słyszała o tytułowym opowiadaniu! (Wychowałam się na książkach Bohdana Arcta i Joanny Chmielewskiej, czyli przygody wojenne i przygody kryminalne.) Żeby tego było mało, nie za bardzo podobała mi się stylistyka Ankh Morpork (a tę bardzo Studium przypomina), ani abstrakcjonizm fabularny (tu też mamy zbliżony, jeśli przyjrzymy się galerii postaci zebranych w jednym miejscu). Wiele zatem przemawiało za tym, żeby lekkie i odległe ideologicznie Studium mi się nie spodobało. A jednak eurodziewczynka inside me pograła i krzyknęła „Jakie ...