Tag Archives: Ogry Games

Kiedy prosiłem o The King is Dead nie miałem oczekiwań sprecyzowanych. Miałem je wygórowane. Chciałem polityki jak w Twilight Imperium. Chciałem bitew jak w Blood Rage. Chciałem intryg jak w Crusader Kings III. Nie spodziewałem się raczej spełnienia tych pragnień, lecz pomarzyć zawsze można prawda? Cóż więc dostałem?

Kulbak – więzienie, z którego nie ma ucieczki, strzeżone przez mechanicznych strażników. Miejsce, w którym gnolle, koboldy, insektoidy, postrachy i gobliny spędzają każdy dzień w ponurej świadomości, że jedyne wyjście poza magicznie wzmocnione mury, to to nogami do przodu lub… poprzez wygraną na arenie królewskiego koloseum. Nie jest to jednak łatwa sprawa, nie każdy dostaje możliwość zawalczenia o wolność – tylko najgroźniejsza, najbardziej znana i posiadająca największy posłuch wśród współwięźniów banda, ma szansę zwrócić uwagę króla. Jeśli więc marzy wam się życie poza murami więziennymi, to czas wziąć los w swoje ręce, zakasać rękawy i zawalczyć o miano postrachu Kulbak. ...

Jeśli kiedykolwiek chcieliście dobrze przetestować grę przed jej zakupem, to Poczta Planszówkowa jest ku temu idealnym narzędziem.

Udaj się z nami w rejony Afryki Północnej ogarniętej konfliktem. Poprowadź jedną ze stron do zwycięstwa w 12 ekscytujących scenariuszach i poczuj na sobie ciężar decyzji.

Gra Roll Player swoja premierę na rynku w Polsce miała w 2017 r. Wówczas ten tytuł jakoś niespodziewanie umknął uwadze naszych redakcyjnych radarów, a potem na jakiś czas zniknął z rynku, przez co jego recenzji na próżno było szukać w naszym serwisie.  Niedawno jednak wydawca wypuścił na rynek dodruk co okazało się idealną okazją do nadrobienia zaległości.

O grach typu roll’n’write (ewentualnie flip’n’write) mam bardzo mieszane opinie. Z jednej strony zawiodły mnie Kolejowy szlak, Osadnicy: Wykreślane imperium, a przede wszystkim kościane Zamki Burgundii, z drugiej jednak odkryłem takie perełki jak Rzuć na tacę czy La Granja: No siesta. Do Kartografów podchodziłem więc z rezerwą, ale i pewnymi nadziejami.

Smoczy wyścig to gra, która swego czasu wywołała swoją kampanią sporo szumu. Pozycja ta, zaprojektowana przez panów: English i O’Neill, została wydana przy pomocy finansowania społecznego. Kampania założona na Kickstarterze w listopadzie 2014 okazała się sporym sukcesem, który zaskoczył nawet samych twórców. Wnioskowali oni o wsparcie w wysokości 3000$, a otrzymali dokładnie 23388$, co szybko licząc, daje nam 779,6% realizacji założeń. W naszym kraju Smoczy wyścig pojawił się bardziej tradycyjną drogą, za pośrednictwem wydawnictwa Ogry Games.

Świat umiera. Znowu. I znowu niedobitki chowają się w tunelach i znowu dziesiątkuje je jakaś zaraza. Temat oklepany, ale wciąż fascynujący. Bazuje na naszym strachu o przyszłość, a my lubimy się bać. W grze Bright Future (pol. świetlana przyszłość) postawiono nas przed nie lada zadaniem wynalezienia szczepionki i uratowania umierających w zastraszającym tempie resztek populacji. Czy zdążymy zanim ostatni człowiek wyda swoje ostatnie tchnienie? Bright Future to gra karciana utrzymana w klimatach postapokaliptycznych, w której walczymy z epidemią kooperacyjnie lub konfrontacyjnie. Gra była już przeze mnie na gorąco opisywana w TYM tekście. I w tymża tekście byłam podekscytowana przećwiczonym trybem solowym ...

Bright Future to druga gra (po Metro 2033) wydawnictwa Ogry Games, które z racji swojej nazwy bardziej kojarzy się z grami osadzonymi w świecie fantasy, niźli w pyle postapokaliptycznego świata pełnego mutantów i oczywiście ocalałych ludzkich niedobitków. Trzymając pudełko w dłoni, rozpoczynamy klimatyczną wyprawę ponownie w podziemnej plątaninie tuneli, w których szybko rozprzestrzenia się epidemia śmiertelnej choroby. Osobiście miałam dotychczas przyjemność rozegrać tylko jeden z trzech zaproponowanych trybów, tj. Podziemna gorączka. Jest to tryb kooperacyjny, który można przejść solo, nawet jeśli nie jest to wprost napisane w instrukcji (a nie jest). I o tej właśnie pierwszej partii chcę Wam dzisiaj opowiedzieć…