Tag Archives: Michael Kiesling

Heaven & Ale to gra spółki autorskiej (Schmidt & Kiesling). Temat klasztoru warzącego piwo już nieraz pojawiał się w planszówkach, stąd pewne obawy o świeżość podejścia do zagadnienia. Dodatkowo dość uciążliwe przygotowanie rozgrywki powiększało niepokój o jakość gry.

  Pierwsza partia za mną. Przede wszystkim jestem pod wrażeniem jakości komponentów. Piękne, bakelitowe, kolorowe (a niektóre z wzorkami) kafelki w przyjemnym w dotyku woreczku. Do tego wzorzyste podkładki fabryk oraz czytelne plansze graczy. Aż chce się trzymać to w rękach.

Torres przez długi czas był jedynym laureatem Spiel des Jahres od 2000 roku, który nie doczekał się polskiego wydania. Uważana za czwartego bliźniaka trylogii maski (Tikal, Java, Mexica) gra, w tym roku pojawiła się w nowej, odświeżonej wersji, którą na terenie Polski dystrybuuje wydawnictwo Egmont. Nowa edycja zawiera m.in. polską instrukcje i polski opis na pudełku, zaś sama gra jest niezależna językowo więc chyba możemy się pokusić o stwierdzenie kolejny laureat SdJ doczekał się polskiego wydania.

Tenochtitlan (w języku nahuatl oznacza „Miejsce Owocu Kaktusa” lub „Kaktusowa Skała”) – stolica państwa Azteków, założona około 1325 roku na brzegu jeziora Texcoco. To będzie twoje jezioro. Twoje miasto. To właśnie tutaj zbudujesz kanały, skonstruujesz mosty i wzniesiesz świątynie. Przejmiesz panowanie nad regionami…. Wydana niedawno przez G3 Mexica to 2–4 osobowa gra panów Michaela Kieslinga i Wolfganga Kramera, w której najważniejszym mechanizmem jest kontrola terytorium. Miesiąc temu pisałam, że bardzo mi się podoba. I że nieco przypomina mi Tikal. Czy tak jest w istocie?

Na Mexicę duetu Kiesling&Kramer zaczęłam czekać już parę lat temu, kiedy jeszcze nikomu się nie śniło, że będzie polskie wydanie, a ja byłam świeżo po paru partiach Tikala i bardzo chciałam poznać resztę „Trylogii Maski”. Więc kiedy dowiedziałam się, że G3 uraczy nas rodzimą wersją… no po prostu nie było przeproś, musiałam ją mieć!

Tikal to gra, której zaledwie dwóch lat brakuje do pełnoletności.  Wydana 16 lat temu, w 1999 roku zwycięzca Spiel des Jahres. Obecnie, za sprawą Egmontu, przeżywa swoje powtórne narodziny w postaci nowego, odświeżonego i pierwszego polskiego wydania. Czy po takim czasie spotkanie z Tikalem będzie tchnęło stęchlizną, czy może pomimo lat gra zachowała powiew świeżości?

Wydawnictwo G3 kontynuuje politykę zarówno wydawania dobrych zagranicznych gier dla rodzin (w tym pewnie jedna szczególnie wiele osób ucieszy) jak i wspierania polskich autorów. Już w tej chwili zapowiada aż 6 tytułów stricte stworzonych nad Wisłą.

7 Steps dostałem do recenzji właściwie przypadkiem – naczelny miał dwie gry w niemieckiej wersji językowej i zapytał, czy nie boję się wyzwania. Wziąłem obie (szczególnie, że od razu mnie zainteresowały) i zabrałem się do ich ogrywania. Oto efekt spotkania z pierwszą z nich (druga już niedługo).

Najnowsza gra wydawnictwa Kosmos sponsorowana jest przez cyfrę 7. 7 kafli plansz, 7 żetonów za zasłonką, 7 poziomów tworzonych stosów, 7 akcji w turze… Z jednym wyjątkiem – grę stworzył duet a nie septet autorów. Michael Kiesling, uznany autor wielu świetnych gier (zwłaszcza w duecie z Wolfgangiem Kramerem) oraz Reinhard Staupe, którego możemy kojarzyć z takimi tytułami jak Havana czy Edel, Stein & Reich. Gra od pierwszego wejrzenia może się podobać, bo i Kosmos wydaje gry piękne i eleganckie. Ale przecież najważniejsza jest sama gra, wrażenia po partii… O tym w niniejszym tekście.

Duet Kramer&Kiesling znany jest z tego, że potrafi stworzyć naprawdę porządne i wciągające gry. Za każdym razem gdy zobaczę na pudełku te dwa nazwiska, od razu mam ochotę zagrać. Tym razem po kilku partiach czułam, że jednak nic mnie nie zachwyca. Każdy ma swoje wzloty i upadki. Tutaj mamy do czynienia z małym kołowaniem tego samolotu. Absolutnie nie jest to gra zła, aczkolwiek nie ma w niej efektu „wow”. Aby przekonać się czy tego rodzaju planszówka trafi w Wasze gusta, zapraszam do krótkiego pobytu na preriach pośród zwaśnionych indiańskich plemion.