Tag Archives: Michael Kiesling

Azul to abstrakcyjna gra logiczna opierająca się na mechanice dobierania płytek oraz układania wzorów. Celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów poprzez strategiczne układanie kafelków na swojej planszy. Nie inaczej jest z Pojedynkiem.

Autor Azula i autor 6. bierze razem? W planszówkowym świecie wszystko jest możliwe. Michael Kiesling i Wolfgang Kramer postanowili połączyć swoje twórcze siły i wspólnie stworzyć grę. Panowie zabierają nas do Kruczego Królestwa, w którym jako uczniowie szkoły magii będziemy starali się dobiec do Zamku Kruków. Jednak po drodze czeka nas kilka niespodzianek, niekoniecznie miłych. Inni adepci magii będą nam utrudniać zadanie, ale my w odwecie zrobimy to samo. Wygra ten, który będzie bardziej przebiegły i złośliwy, chociaż trochę szczęścia też się przyda. 

Prawdopodobnie każdy z nas ma swoją ulubioną grę, do której wraca bez względu na to ile innych wypróbuje. Taką, w której karty są już mocno zużyte, kafelki lekko zdarte, a żetony powycierane. Grę, której zasady i mechaniki ma w małym palcu. Rozegraną wiele, wiele razy i choć stała się już nieco powtarzalna, to nadal cieszy. Trochę z sentymentu, napędzani miłymi wspomnieniami z rozgrywek, staramy się ją odświeżyć, zapobiec powoli, acz nieubłaganie wkradają się nudzie. Z pomocą przychodzą wtedy wszelkie maści dodatki.

Bez zbędnych ozdobników, z zachęcającymi do zabawy komponentami, szybkim setupem i równie szybkim tłumaczeniem zasad. Z jednej strony przywodzi na myśl rodzinne gry sprzed lat - głównie pod względem klimatu i lekkości - z drugiej zaś używa świeżych mechanik, które nie trącą myszką.

Ogród Królowej to już czwarty z kolei Azul (nie licząc dodatków) na rynku. I zdecydowanie jest to najcięższy ze wszystkich Azuli - choć oczywiście nadal jest to kaliber gry rodzinnej.

W ten przewrotny sposób rozpoczęłam od oryginalnego tytułu gry. Dlaczego? Bo pisząc ten tekst wciąż nie można, używając polskiego "Łap za słówka" znaleźć tej pozycji na BGG.

Ta gra wpadła mi w ręce przez przypadek. Swojego czasu na forum gry-planszowe.pl poszła wieść, że w Lidlu dają Linko! za 10zł... nie pamiętam, czy faktycznie kupiłam za 10, czy za 20, ale skoro miała być dobra, to ją przy okazji śniadaniowych zakupów nabyłam. Przeleżała u mnie lat chyba ze cztery... aż zaczęłam czyścić półkę wstydu.

Jubako (wymawia się: dziubako) to nazwa ozdobnego pudełka, wypełnionego starannie ułożonymi przysmakami, tradycyjnie używanego w Japonii z okazji Nowego Roku. To również nazwa gry znanego duetu Michael Kiesling & Wolfgang Kramer. Celem tej gry jest tak ułożyć na planszy imitującej jubako płytki z obrazkami przysmaków, aby zdobyć jak najwięcej punktów zwycięstwa.

Jak tu zorientować się w setkach nowych gier, które będą sprzedawane lub prezentowane na targach w Essen? Ilu fanów, tyle pomysłów. Można spróbować przejrzeć całą listę na BGG, można kierować się kciukami danymi przez innych użytkowników, można wypatrywać ciekawych tytułów czy okładek. Ja jednak przypomniałem sobie o pytaniu, które prędzej czy później co roku pojawiało się w rozmowach ze znajomymi miłośnikami gier. A co nowego na tegoroczne Essen stworzył [tu wstaw nazwisko ulubionego projektanta]?

Spółka Kramer & Kiesling należy do moich ulubionych autorów. Zapowiedź nowej ich gry – Reworld – oczywiście pobudziła serduszko me do szybszego rytmu. Lektura instrukcji jednak wprowadziła pewien dysonans i pojawiły się hercklekoty… Wreszcie udało się rozegrać pierwszą partię.