Tag Archives: Mac Gerdts

Ostatni Mathandel pod względem liczby „ustrzelonych” przeze mnie pozycji okazał się nienajlepszy. Niemniej jednak z jednym ze zdobytych tytułów wiązałem tak duże nadzieje, że w zasadzie już dzień po otrzymaniu paczki zabrałem się do jego ogrywania. Bym nim właśnie tytułowy Navegador wydany w 2010 r. nakładem wydawnictwa PD-Verlag.

Spiel 2018 Essen się zakończyło. Ponownie impreza okazała się bardzo owocne dla Games Fanatic, tak więc niedługo możecie się u nas spodziewać recenzji wielu essenowych nowości. Zanim to jednak nastąpi, dzisiaj o grze (a w zasadzie dodatku), której polska premiera, przemknęła po cichu, jakby nieco niezauważona w cieniu Targów. A szkoda, bo mowa o dodatku do bardzo dobrej gry – Concordii, czyli o Concordia: Salsa.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Egmont miałem ostatnio okazję zagrać w najnowszy, na tą chwilę, dodatek do Concordii, czyli Egipt i Kreta. Dzięki polskiemu wydawcy w międzynarodowym wydaniu tego dodatku znalazła się m.in. polska instrukcja do gry.

Transatlantic to była moja najbardziej oczekiwana pozycja zeszłorocznych targów Spiel. Wszystko to przez Maca Gerdtsa, którego kolejne gry poznawałem, doceniałem, ale z różnych powodów żadna nigdy nie trafiła na moją półkę. Postanowiłem więc, że Transatlantic będzie moją pierwszą. I jak to mam w zwyczaju – po podjęciu postanowienia nie dowiadywałem się o grze już niczego więcej, póki nie znalazła się w moich rękach.

Lubię rondlowe gry Maca Gerdtsa, szczególnie Imperiala i Navegadora. Doceniam Concordię, choć nie trafiła na listę moich ulubionych pozycji. Żadnej z nich jednak nie miałem dotąd na swojej półce, więc z niecierpliwością oczekiwałem pierwszego „mojego” Gerdtsa. Padło na Transatlantic i traktowałem go niemalże jak essenowego pewniaka.

Dziś chcę Wam zaprezentować jedną z moich ulubionych gier! I nie jest to żadna nowość, choć dopiero teraz ukazało się polskie wydanie. A więc mała podróż w czasie… mamy rok 2009. Mniej więcej w tym okresie usiadłam do partii Draculi, czyli pierwszej poważnej planszówki i stwierdziłam, że od tego momentu moje życie się zmieniło…  W tym samym czasie Mac Gerdts wydaje grę (a 3 lata wcześniej jej starszego brata), o której ja wtedy jeszcze nie miałam pojęcia i która pewnie na tamten moment by mnie przerosła. Ale tak się potoczyło życie, że w końcu trafiłam na tytuł zrodzony w tym ...

Egmont zawsze słynął z gier dla dzieci i nieskomplikowanych gier familijnych. Nawet jego bardziej skomplikowane tytuły (jak je reklamowano) były w gruncie rzeczy po prostu trochę trudniejszymi grami rodzinnymi (Potwory w Tokio, Zombie 15, Hollywood). Najbardziej zaawansowanym tytułem w portfolio tego wydawnictwa zdawał się jeszcze do niedawna, być wyśmienity Tikal. W końcu jednak wydawca postanowił też wyciągnąć rękę do bardziej doświadczonych i wymagających graczy i zapowiedział otwarcie nowej linii wydawniczej pod nazwą Egmont Geek. Jej premierowym tytułem została właśnie opisywana  dzisiaj Concordia.

Z cyklu: przeżyjmy to jeszcze raz ;) Na Essen na nic nie mieliśmy czasu a i z dostępem do sieci bywało różnie. Dlatego teraz uzupełniamy braki. Obejrzyjcie dwa kolejne odcinki naszej relacji. Udało nam się porozmawiać m.in. z autorem Simurgha – Pierlucą Zizzi i Eladem Goldsteenem, autorem Prime Time i Rome: Rise to Power. Możecie też posłuchać jak Mac Gerdts opowiada o nowym dodatku do Concordii (Concordia: Salsa) a Flo de Haan o Mega Civilization – grze, która jest „mega” pod wieloma względami.

Antike II to ostatnia z pozycji, która trafiła w moje ręce po targach w Essen. Last but not least :)  To pozycja, po której spodziewałam się wiele dobrego, nie tylko z racji mojego zamiłowania do Starożytności, ale również ze względu na osobę autora i jego wcześniejsze gry z tej linii. Oczekiwałam dobrej gry o prostych zasadach opowiadającej o budowaniu imperium. Czy gra spełniła pokładane w niej nadzieje? Jak bardzo się różni od Antike i Antike Duellum? Zapraszam do przeczytania recenzji.

Po wczorajszym miażdzącym zwycięstwie ekipy Portugalii zapewne wielu z nas chciałoby zostać rodakami Ronaldo i spółki. Szansę na to da nam najnowsza gra Maca Gerdtsa, której premiera planowana jest na tegorocznych targach w Essen. W Navegador wcielimy się w XV w. żeglarzy portugalskich odkrywających i kolonizujących nowe lądy. Dzięki ekploracji i eksploatacji nowych ziem będziemy mogli rozbudować swoją flotę, zatrudnić wielu kolonistów i żeglarzy i zdobyć kontrolę na dającymi różne przywileje budynkami. Z zadowoleniem przyjmuję fakt, iż sercem mechaniki będzie rondel – bardzo lubię ten „silnik” i cieszę się, że po (niezbyt udanym moim zdaniem) The Princes of Machu Picchu autor ...