Tag Archives: Lucky Duck Games Polska

Zanurzmy się w skarbach ziemskiej fauny i flory podczas komponowania własnej wysypy w grze Ziemia wydawnictwa Lucky Duck Games.

Pomiędzy jawą i snem. W tej przestrzeni dzieje się akcja Uśpionych Bogów. Nic nie jest tu w pełni oczywiste, ale wszystko może się wydarzyć - a przynajmniej łatwo uwierzyć, że może. Fabuła jest skonstruowana w specyficzny, epizodyczny i nielinearny sposób, a jej treść bywa zabawna, oniryczna, często nadprzyrodzona i nieprzewidywalna. Dzięki temu nasza podróż po Wędrującym Morzu ma unikatowy charakter i nie mniej unikatowy przebieg.

Wiadomo jak to jest z licencjami. Każdy chciałby móc wykorzystać znane uniwersum do swojej gry, bo zawsze zwiększa to zainteresowanie danym tytułem. Niestety nie zawsze jest to możliwe i twórcy niejednokrotnie zmuszeni są do kombinowania jak ten problem odejść. I tak jak udało się Awaken Realms stworzyć Obcego bez Obcego, tak i Roxley Games stworzyło Mad Maxa bez Toma Hardy’ego. Witamy w świecie Radlands.

Już za chwilę, już zaraz, już za moment odbędzie się premiera polskiego wydania Skymines. Już nie będzie trzeba szukać używanej Mombasy z drugiej ręki gdzieś na aukcjach za grube pieniądze. Miałem już okazję rzucić okiem na to nowe wydanie starej gry pod nową nazwą, zajrzałem do środka, zagrałem i teraz chciałbym skorzystać z okazji i odpowiedzieć na kilka kluczowych pytań, które w ramach klamry narracyjnej zadam teraz sam sobie. 

Poszukiwanie Planety X można oficjalnie zakończyć - znalazłem ją. Była w pobliskim paczkomacie, szczelnie opakowana w intergalaktyczny karton.

MikroMakro dumnie przekracza granice planszowości w grach i pokazuje nam, o co tam naprawdę w tym sporcie chodzi - o pyszną zabawę, najlepiej w doborowym towarzystwie.

„Wojna. Wojna nigdy się nie zmienia”. Jedyne co zmienia się tym razem, to siły zbrojne. Po tzw. Świńskiej Rewolucji roku 2028 to nie ludzie trzymają karabiny czy sterują czołgami. Teraz mięso armatnie to wysoce przeszkolona i zorientowana na zwycięstwo wieprzowina. I to właśnie tymi oddziałami przyjdzie Ci dowodzić w konflikcie, który rozciągać się będzie od powietrza i ziemi, aż do morza.

Recenzję tę mógłbym właściwie zacząć identycznie jak niedawną recenzję Miasta w chmurach: „Phil Walker Harding – uwielbiam gry tego gościa.”. Żaden z tytułów jego autorstwa jeszcze mnie nie zawiódł. Poza jednym małym wyjątkiem – właśnie wspomnianym MwCh. Czy Neopilis – gra na pierwszy rzut oka nieco podobna do rzeczonego  Cloud City – będzie drugim niechlubnym wyjątkiem czy potwierdzeniem reguły że gry PWH trafiają w mój gust?

Swoją przygodę z planszówkami rozpocząłem (nomen omen) od gier przygodowych. Najpierw był Magiczny Miecz, potem Runebound i Horror w Arkham. Dopiero po jakimś czasie przerzuciłem się na gry euro, ale od tego momentu to głównie one królują w mojej – składającej się z ponad 300 tytułów – kolekcji. W przygodówki gram rzadko i to tylko w te głośniejsze tytułu. No chyba, że trafi się jakaś perełka. Na przykład Destinies.

Odnoszę wrażenie, że większość recenzentów w Polsce ma kota. I to nie tylko tego pozytywnego na punkcie planszówek, ale też jego fizyczną, mruczącą wersję. Ja mam nawet dwa. Nie mogło więc się obyć bez zasilenia mojej planszówkowej kolekcji o grę Wyspa kotów autorstwa Franka Westa.