Tag Archives: komiksy paragrafowe

Komiksy paragrafowe na dobre rozgościły się w moim domu. Dlatego, od kiedy wydawnictwo FoxGames ogłosiło, że wkrótce pojawią się kolejne gry książkowe dla młodszych graczy, nie mogłam się doczekać, żeby je sprawdzić. Dziś mam dla Was recenzję aż trzech gier paragrafowych dla najmłodszych graczy.

Komiksy paragrafowe to forma rozrywki, która wyjątkowo przypadła mi do gustu. Ostatnio bardzo spodobały mi się zwłaszcza te ich wersje, w które mogą zagrać już kilkuletnie dzieci (nawet 3, 4-latki). Takie właśnie gry książkowe wprowadziło na polski rynek w ubiegłym roku wydawnictwo FoxGames. Niedawno premierę miały kolejne dwa komiksy tego typu – Smocze Kwiaty i Bocian Lucek. Przyjrzyjmy się im.

Komiksy paragrafowe dla dzieci od 3 roku życia? Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź nowości wydawnictwa FoxGames, wiedziałam, że muszę je wypróbować. I tak też się stało. Dziś zapraszam Was do lektury recenzji jednej z dwóch niedawno opublikowanych gier książkowych, czyli komisu Kotki & smoki: Cukras.

Mamy tu jakichś fanów fantastyki? Jeśli tak, po pewnie wielu z Was nie raz marzyło, jak cudownie byłoby wcielić się w postać mężnego bohatera, osiodłać konia, przywdziać dwa miecze i ruszyć na szlak, żeby na zlecenie zastraszonych wieśniaków szlachtować monstra wszelakie… Wydawnictwo FoxGames postanowiło przesiać te wizje przez filtr XXI wieku. I tak w ich najnowszym komiksie paragrafowym zamiast wiernego rumaka, dosiadamy moplika, miecze co prawda zamieniamy na toporek, ale do czasu, bo jak przyjdzie co do czego, to na scenę wkracza nowoczesność, zlecenia przyjmujemy dzięki appce, a miejsce białogłowego mutanta zastępuje… kurduplasta dziewucha. Tak w telegraficznym skrócie wygląda Łowczyni ...

Sherlock Holmes i profesor Moriarty… Dwóch wielkich antagonistów! Geniusz logicznego wyciągania wniosków i arcymistrz zła. Czy wiecie, że ich pojedynek i obopólna śmierć miały zwieńczyć (i to na dobre!) całą serię przygód słynnego detektywa z Barker Street? Zakończenie miało zwalać z nóg, ale przede wszystkim miało na celu pozbycie się głównego bohatera, ponieważ sir Arthur Conan Doyle miał już dość pisania kryminalnych opowiastek? Niestety (a w tym przypadku raczej stety) od przeznaczenia nie można uciec. Czytelnicy byli tak zbulwersowani brutalnym zamknięciem ich ukochanych przygód, że posunęli się do protestów i strajków. I cóż, autor nie miał wyboru, a za to ...