Tag Archives: kółko i krzyżyk

Od pierwszego spojrzenia na grę Odjechane jednorożce zakochałam się w uroczych grafikach i zabawnych nazwach. Zapełnianie stajni nie było złe, ale nie na tyle dobre, aby gra pozostała w mojej kolekcji. Potem zaczęły pojawiać się inne karcianki z charakterystycznymi zwierzakami – To ja go tnę, Dinokalipsa czy Zaklinacze cienia. Nie są to gry wybitne, ale mają swoje grono fanów, które ceni je za oprawę graficzną i prostotę zasad. Dlatego z optymizmem podeszłam do kolejnych uroczych stworzeń — smoków i jednorożców. 

Mały, dwuosobowy tytuł mechanicznie czerpiący z gry Kółko i krzyżyk? Trochę odważne, trochę ryzykowne, ale czemu nie? Radek Ignatów postanowił wyjść do graczy z propozycją szybkiej karcianki Eter. Również do naszej redakcji trafiło niepozorne pudełko, żebyśmy mogli przekonać się, co fajnego można zmieścić w tak prostej mechanice. 

Po zeszłorocznym Spiel opisywałem szwedzką grę TreXO (niedawno wydaną przez Egmont), dlatego nie mogłem sobie odmówić spróbowania innej wariacji na znany temat, tym razem duńskiej. Bez niejasności. Ta wersja bliższa jest klasyce. Oryginalność pojawia się przez wprowadzenie paru wynalazków (gra jest opatentowana!) przez niektórych być może uznawanych za dziwactwa.

Gry logiczne zazwyczaj cechuje prostota zasad i bogactwo strategii. Stare jak świat kółko i krzyżyk zostało pod tym względem przenicowane, przewertowane, wyciśnięte i przewiercone, wszystkie możliwe kombinacje rozgrywek rozpisane i przeanalizowane. Ale klasyk pozostaje klasykiem i trudno tak o nim zapomnieć, nawet jeśli się trochę zestarzał. Cóż zatem pozostaje? Nieco go odświeżyć!

Każdy grał w kółko i krzyżyk. Zapewne w niejedną odmianę. Zarówno te na papierze, jak i bardziej rozbudowane wersje jak choćby Quixo. Wydawać się może, iż wszystko już zostało w tej materii pokazane, a tu jednak szwedzcy autorzy pokusili się o nową wersję. TreXO, o co tu chodzi?