Tag Archives: gry strategiczne

Stefan Feld to autor wielu znanych i cenionych gier planszowych. Wśród sygnowanych jego nazwiskiem tytułów znajdziemy mniej i bardziej udane projekty, np. Trajana, Bonfire i Kokopelli. Jest wśród nich także jeden, który od kilku lat lśni na planszówkowym niebie i przestać nie zamierza. Mowa oczywiście o fantastycznych Zamkach Burgundii.

Odkąd ludzie dowiedzieli się, że mogą przywrócić do życia dinozaury, pewne było, że prędzej, czy później będą chcieli… na tym zarobić. Wreszcie stało się – swoje podwoje otwiera nie jeden, a od dwóch do czterech parków tematycznych. Czy prowadzony przez Ciebie Świat Dinozaurów będzie tym, który zyska największe uznanie w oczach gości (pod uwagę brani są wyłącznie Ci z nich, którzy wycieczkę tę przetrwają…)? Jest tylko jeden sposób, aby się tego dowiedzieć!

Dystopijne historie wieszczące przeprowadzkę ludzkości na inne planety przyciągają mnie jak magnes. Dlatego też zawsze chętnie sięgam po nowe planszówki z tym właśnie motywem przewodnim. Pod koniec zeszłego roku dotarł do mnie kolejny tytuł tego typu. Co ma do zaoferowania graczom Plutocracy od wydawnictwa Doppeldenkspiele, które prezentowane było na tegorocznych targach w Essen? Zapraszam do lektury.

Choć moja kolekcja gier obejmuje sporo, bardzo różnych tytułów, niewiele w niej jest deck buildingów. Powoli jednak sytuacja ta ulega zmianie. Nie tak dawno miałam okazję wypróbować absolutnego klasyka w tej kategorii, czyli Dominiona. Teraz przyszła kolej na grę, która do mechaniki tej wprowadza zupełnie nową jakość, mieszając ją na dodatek z tym, co uwielbiam w sposób czysto masochistyczny – push your luck. Przed Wami Mystic Vale.

Zawsze chętnie sięgam po planszówki, które osadzone są w położonej bliżej lub dalej od naszej rodzimej planety przestrzeni kosmicznej. Nie inaczej było z tytułem, który na polskim rynku ukazał się za pośrednictwem wydawnictwa Rebel. Ganimedes, to średniej ciężkości gra strategiczna, przeznaczona dla 2-4 graczy od 14 roku życia. W moim domu pojawiła się ona od razu z dodatkiem. Czy warto wybrać się na Ganimedesa, a może dobrze jest odwiedzić to miejsce dopiero po wizycie na Księżycu? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w dalszej części recenzji.

Mój ulubiony projektant gier planszowych ma na koncie grubo ponad setkę tytułów. Jednym z nich jest wydana przed wieloma laty karcianka. Nie doczekała się polskiego wydania, ale można o niej poczytać na naszej stronie. Jej nowa, dwuosobowa wersja, ukazała się natomiast nakładem wydawnictwa Hobbity. Mowa o Bruno Cathali (Pięć Klanów, Cyklady, 7 cudów świata) i Sobku – planszówce stworzonej przez niego w duecie z Sébastienem Pauchonem (Jaipur, Botanik). Panowie mieli już okazję współpracować, czego efektem była Jamajka. Jakie skutki dało ponowne połączenie przez nich sił? Moim zdaniem więcej niż zadowalające.

Trudno powiedzieć, co zadecydowało o tym, że poziom hypu, dotyczący tego właśnie tytułu osiągnął tak monstrualne rozmiary. Chwytliwa, bardzo ostatnio popularna tematyka zwierzątek? A może fama, że nowość wydawnictwa Portal Games będzie tak zwanym “killerem Terraformacji Marsa”? Niezależnie od przyczyny, jedno jest pewne. Ark Nova to bez wątpienia najbardziej oczekiwana premiera tego roku wśród gier planszowych. Wiem już, dlaczego. I chętnie się wiedzą tą z Wami podzielę.

Co sprawia, że decydujemy się wypróbować jakiś tytuł? Czasem przypadek, niekiedy interesujący temat lub zachęcająca szata graficzna, często świadoma, przemyślana decyzja, jeszcze kiedy indziej nazwisko autora. Czym zwabiła mnie w swoje sidła gra Origins: Pierwsi budowniczowie? Po pierwsze wizją tworzenia i rozwijania cywilizacji pod patronatem kosmitów. Po drugie faktem, że twórcą gry jest Adam Kwapiński. Co tym razem zmajstrował autor niezwykle klimatycznych Lords of Hellas i Nemesis? Postanowiłam, że muszę się przekonać.

Moje skarby to nowa planszówka wydawnictwa Rebel, którą zainteresowałam się z kilku powodów. Jak pewnie wiele innych osób, zatrzymałam na niej wzrok ze względu na intrygującą szatę graficzną. Lektura jej opisu upewniła mnie w przekonaniu, że również temat gry jest co najmniej interesujący. Gdy zaś dowiedziałam się, że jest to na dodatek szybka, rodzinna gra kafelkowa (uwielbiam przekładać płytki, ale i sprawdzać nowe familijne planszówki), od razu wylądowała ona na mojej liście do sprawdzenia.

Parki od wydawnictwa Albi miały swoją premierę miesiąc temu. O ile sama planszówka spotkała się raczej z ciepłym przyjęciem graczy, to już jej cena zdecydowanie nie. Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy warto kupić ten tytuł, czy jego mechanika jest na tyle interesująca, że przyciągnie bardziej doświadczonych graczy i wreszcie, czy rzeczywiście wykonanie jest takie wspaniałe, jak mówią. No cóż, gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania. Ja także mam swoje :)