Tag Archives: gry rodzinne

Na początku tego roku premierę miała jedna z najpiękniejszych nowoczesnych gier karcianych, jakie kiedykolwiek powstały. Canvas od wydawnictwa Awaken Realms to pod względem wykonania absolutne dzieło sztuki, w którym… tworzymy dzieła sztuki. Przyciągająca szata graficzna i rewelacyjne wykonanie to jedno. Czy idzie jednak za tym mechanika, która sprawia, że gracze po rozgrywce mają poczucie obcowania z arcydziełem? Przekonajmy się!

Autorzy nowo wydawanych gier dla dzieci niejednokrotnie inspirują się tradycyjnymi układankami i szaradami. I nie ma w tym nic złego. Lata płyną, a memory, domino, chińczyk, jenga, czy też puzzle nadal bawią, cieszą i uczą. Dlatego też wciąć warto po nie sięgać. Kolejne wariacje na temat klasyków przedstawiane są nowym pokoleniom dzieciaków w atrakcyjniejszej oprawie graficznej lub są wzbogacone o dodatkowe mechaniki i ciekawy wątek fabularny. Dziś opowiem Wam o planszówce, która realizuje tę ideę, czyli grze Dinogang. Zapraszam do lektury recenzji nowości wydawnictwa Trefl.

Czy próbowaliście kiedyś opisywać makao? Mówiło się kumplom- chodź, zagramy w fajną grę. I tyle. Tak samo z chińczykiem, warcabami i masą innych gier dzieciństwa, w których tłumaczenie zasad nie przekraczało 5 minut. Oriflamme:Pożoga wydaje się wpisywać w poziom tych gier. Czy jednak osiągnie ten poziom sukcesu co Uno, Dobble, czy Pędzące Żółwie?  

Szybkich, prostych, ale i sprytnych rodzinnych planszówek nigdy za wiele. Wie o tym doskonale wydawnictwo Portal Games, które niedawno dało nam możliwość sięgnięcia po kolejny tytuł tego rodzaju. Park Sawanna, o którym mowa, to gra sygnowana nazwiskami Michaela Kieslinga oraz Wolfganga Kramera. Duet ten możecie kojarzyć m.in. z pudełek gier takich jak Tikal, czy też Paris. Panowie projektują z resztą gry z powodzeniem nie tylko w parze. Kiesling to autor m.in. uwielbianego przez niezliczone rzesze graczy Azula. A Kramer? To jego właśnie winię za niezliczone godziny, które spędziłam na BGA grając w grę 6. bierze… Krótko mówiąc, dzieła tego duetu ...

Moje skarby to nowa planszówka wydawnictwa Rebel, którą zainteresowałam się z kilku powodów. Jak pewnie wiele innych osób, zatrzymałam na niej wzrok ze względu na intrygującą szatę graficzną. Lektura jej opisu upewniła mnie w przekonaniu, że również temat gry jest co najmniej interesujący. Gdy zaś dowiedziałam się, że jest to na dodatek szybka, rodzinna gra kafelkowa (uwielbiam przekładać płytki, ale i sprawdzać nowe familijne planszówki), od razu wylądowała ona na mojej liście do sprawdzenia.

Uwielbiam fantazyjne aranżacje przestrzeni na świeżym powietrzu. Elementy, takie jak np. piękne fontanny, urocze ozdoby, czy wreszcie zadbane, przycięte z pomysłem drzewa i krzewy, zawsze mnie zachwycają. Dlatego też z przyjemnością sięgnęłam po grę, w której oprowadzamy grupę turystów po parku pełnym topiarów. Aby mogli oni w pełni czerpać przyjemność z wędrówki i zobaczyć wszystkie “eksponaty”, musimy wybrać dla nich odpowiednią trasę. Na tym właśnie polegać będzie nasze zadanie w jednym z nowych tytułów wydawnictwa Edgard Games. Zapraszam do recenzji gry Sprytni ogrodnicy.

Jeszcze niedawno nie miałam pojęcia o istnieniu serii gier “Rodzinka wygrywa”. Stan ten przerwało pojawienie się na moim stole nowej pozycji dla najmłodszych, wydanej przez Egmont. Gra Na barana szturmem zdobyła serca mieszkańców mojego domu. Sprawiła ona też, że nie mogę doczekać się tego, by przetestować pozostałe planszówki należące do tej linii wydawniczej.

Nasz świat jest miejscem, w którym mało już istnieje nieodkrytych obszarów. Zapomnijmy jednak na chwilę o teraźniejszości. W nowej planszówce Wydawnictwa Rebel przenosimy się w bliżej nieokreśloną przeszłość. Czy dzięki grze Zaginiony ląd przeżyjemy epicką wyprawę? Sprawdźmy!

Egmont to wydawnictwo, które uraczyło nas w ostatnim czasie sporą liczbą małych gier. Ich atutem jest fakt, że wszystkie doskonale mogą sprawdzić się jako towarzysze dłuższych i krótszych podróży. Po świetnym Criss Cross i niezłych Ubongo Trigo i Bits, w moje ręce wpadły Kaczki. Jak na tle innych, wspomnianych wyżej gier do plecaka wypadły? Zapraszam do lektury recenzji.

Trudno jest pisać o grach legacy. Nie dość, że człowiek nie może za bardzo mówić o konkretach, to jeszcze wypadałoby sprawnie zobrazować swoje wrażenia płynące z rozgrywki. A to o czym chciałoby się powiedzieć często jest blokowane przez zakaz spoilerów. I tak się kluczy i brodzi między tymi tajemnicami. Moje miasto od wydawnictwa Galakta to kolejna pozycja od doktora Knizi, gdzie łączy legacy, tetrisa i rodzinną formę rozgrywki. Niezwykle ciężki miks. Czy to mogło się udać?