Tag Archives: gry dla dzieci

Dzień Dziecka zbliża się wielkimi krokami. Najwyższy czas, żeby kupować swoim pociechom prezenty. Zastanawiasz się, jaki podarunek możesz sprawić dzieciom, żeby zapewnił im dużo dobrej zabawy, a jednocześnie czegoś je nauczył lub rozwinął w nich jakieś umiejętności. My polecamy grę planszową. Nie chodzi nam jednak o Chińczyka, kolejny klon Monopolu czy „zwykłe” Memory, a o nowoczesną grę planszową. Tych jest naprawdę dużo – jedne rozwijają spostrzegawczość, inne refleks, jeszcze inne ćwiczą pamięć lub uczą współpracy albo planowania. Żeby ułatwić Wam wybór, stworzyliśmy więc cykl Kup planszówkę na Dzień Dziecka, do którego lektury serdecznie zapraszamy.

Jak, być może, niektórzy z Was zauważyli, od jakiegoś czasu oprócz mózgożernych-rosenbergo-feldowskich-nowych-er-poprzez-wieki recenzuję także trochę gier dla dzieci. Tak się bowiem składa, że drugi rok z rzędu ciągnę wózeczek w szkolnej świetlicy i postawiłam sobie za punkt honoru odciągnąć małolaty od komputerów. Udaje mi się to całkiem nieźle, dzieciaki mają swoje ulubione tytuły i wciąż pytają o nowe. I ja wciąż im je dostarczam, coraz bardziej dziwiąc się niektórym aspektom procesu wydawniczego gier dla naszych milusińskich (choć, jak posiedzieć kilka godzin na świetlicy, to określenie „milusińscy” stanie się encyklopedycznym przykładem eufemizmu). Postanowiłam więc popełnić krótką listę grzechów polskich wydawców gier ...

Tym razem Mikołaj zabierze was swoimi saniami na podróż przez Afrykę. Podróż, podczas której ujrzycie i uwiecznicie w aparatach piękno afrykańskiej przyrody, spotkacie poszukiwaczy diamentów i przeżyjecie najróżniejsze przygody. Ale też podróż, która przypomni wam czasy dzieciństwa i wasze pierwsze planszówkowe wyzwania.

Pierwsze gry z treflowskiej serii „dobra gra rodzinna”, czyli Sawanna i Zęby Smoka stały się kilka miesięcy temu nie lada hiciorami na moim stole, dlatego też z nieskrywaną przyjemnością przyjąłem propozycję recenzji kolejnych tytułów z tej linii. Tym razem na warsztat poszły Zwierzaki Cudaki i Koty. Dzisiaj przybliżę wam pierwszą z wymienionych pozycji.

Jakoś mam szczęście do otrzymywania od Trefla do recenzji gier o najróżniejszych przedstawicielach fauny. Były ssaki (Sawanna), były gady (Zęby Smoka), teraz są też płazy i owady (Frog King). Dwa poprzednie tytuły miały w sobie to coś, co pozwoliło zatrzymać się im na stole na dłużej. Czy Żabi Król także w sobie to coś ma, czy będzie szczęśliwie podróżował ze mną po świecie (tj. Warszawa i okolice, czasem Mazury lub Pomorze), szerząc planszówkowo-karciane hobby, czy może trafi na półkę, do której nikt nie sięga, skazany na wieczne niezagranie? Zobaczmy.

Trzeba dbać o zęby. Wiedzą to wszyscy dorośli (mam nadzieję), dzieci oraz … smoki. Te ostatnie postanowiły o higienę jamy ustnej zadbać w nietypowy (a może i typowy dla smoków) sposób. Postanowiły, pod groźba spalenia okolicznych osad, zmusić ich mieszkańców do czyszczenia swoich zębów. Nam więc nie pozostało nic innego, jak wcielić się w wodzów tychże wiosek i wysłać najdzielniejszych wojów do tej jakże brudnej roboty.

Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci – napisał rzymski poeta liryczny Horacy albo grecki bajkopisarz Ezop, najprawdopodobniej jednak jeden od drugiego ściągnął. W każdym razie owa złota myśl idealnie wpisuje się w tematykę obejmującą dzieci, które potrafią wchłonąć, a potem kopiować wszystko, co zaobserwują w świecie dorosłych. Dlatego na pewno warto zaszczepić w nich bakcyla miłości do gier planszowych. Jak to zrobić? Grać. Grać, ale w co? Zapraszam do krótkiego przeglądu planszówek przeznaczonych dla najmłodszych.

Kto z nas nie chciał w dzieciństwie przeżyć przygody, szukając skarbu w zakamarkach średniowiecznego zamku? Teraz dzięki Carlo A. Rossiemu i wydawnictwu G3 możemy spróbować własnych sił, wcielając się w poszukiwaczy kamieni szlachetnych, ukrytych w komnatach “Zamku Kasteliny”. Świetna zabawa dla najmłodszych, a zarazem ciekawa gra łącząca rozwój umiejętności zapamiętywania i zmysłu dotyku. Zaciekawił Was ten pomysł? A zatem otwieramy potężne, skrzypiące wrota twierdzy porośniętej bluszczem i zaczynamy przygodę w “Zamku Kasteliny”.

W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit. Nie była to szkaradna, brudna, wilgotna nora, rojąca się od robaków i cuchnąca błotem, ani też sucha, naga, piaszczysta nora bez stołka, na którym można by usiąść, i bez dobrze zaopatrzonej spiżarni; była to nora hobbita, a to znaczy: nora z wygodami. Tym słynnym cytatem otwiera się powieść „Hobbit” Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Dla wielu miłych czytelników tak się zaczęła przygoda z fantastyką. Dla innych to tylko bajeczka dla dzieci. Tak, czy siak, od „Hobbita” zaczął się publiczny żywot Śródziemia, elfów, krasnoludów, czarodzieja Gandalfa i historii o jedynym pierścieniu, które zmieniły krajobraz literacki ...