Tag Archives: Granna

Od kilku już miesięcy do przedszkola nie przyniosłem żadnej nowej gry. Co prawda „stare” tytuły wciąż dawały radę i dzieciaki w dalszym ciągu chętnie sięgały po Zwierzaki Cudaki, Ciasteczkowe potworki czy Potwory do szafy, ale wyraźnie widać było, że przydałby się lekki powiew świeżości. Z pomocą przyszło mi wydawnictwo Granna, które przysłało do recenzji jedną ze swoich ostatnich nowości wydawniczych – grę Frogi.

Ile potrzeba do szczęścia? Dokładnie 4 okrągłe żetony w przypadku Skulla, albo kwadratowe w przypadku Gringo dla każdego gracza. Do tego kilka znaczników potrzebnych do oznaczania wygranej rundy. Ot tyle zawartości co kot napłakał.

Nic nie poradzę, jak każda kobieta kupuję oczami. To stwierdzenie dotyczy niemal wszystkiego, i gry nie są tu bynajmniej żadnym wyjątkiem. Kolorowe, starannie wykonane, z pięknymi grafikami wołają do mnie wprost z półki sklepowej „Kup mnie, kup mnie, kup mnie!”. A że mam też słabość do przygód, morskich wypraw i kostki Rubika, nic więc dziwnego, że „Wikingowie – burza mózgów” skradły moje serce od pierwszego sklepowego wejrzenia. Czy będzie to jednak chwilowe zauroczenie czy może miłość na całe życie? Przeczytajcie sami.

Gry czasu rzeczywistego to segment planszówkowego hobby, który traktuję z dużą rezerwą, a nawet pewną dozą antypatii. Może podświadomie boję się kompromitacji, bo z refleksem faktycznie u mnie nie najlepiej? Nie mam nic do gier na spostrzegawczość, o ile rozgrywa się je turowo… „Łap psiaka” częściowo realizuje tę cokolwiek oksymoroniczną ideę.

Nie trzeba być wybitnym znawcą jakże „bogatego” rynku gier planszowych, aby na hasło „Mafia!” wiedzieć co się święci. Wreszcie jedno z wydawnictw – Granna – dokonało cudownej materializacji i przełożenia „na papier” kultowej gry z dzieciństwa, obecnej często na obozach, koloniach, imprezach. Mafia jest grą ponadczasową, grali w nią nasi rodzice, gramy my i grać będą nasze wnuki.

Czas na drugi i ostatni lutowy konkurs z Capitalem.

Czas na rozwiązanie konkursu. Ila warta jest ta dzielnica?

Capital, 2-4 osobowa gra kafelkowa autorstwa Filipa Miłuńskiego, w której wszyscy wspólnie budują Warszawę (nie wchodząc sobie przy tym w paradę ponieważ każdy rozwija swoją dzielnicę) od początków stołeczności miasta u schyłku XVI wieku aż do czasów współczesnych.

Wszyscy chyba pamiętamy bierki. Prosta gra z dzieciństwa, gdzie z rozrzuconych na bezładny stos najczęściej plastikowych patyczków należało wyciągać pojedyncze egzemplarze, najlepiej takie, które zapewniały najwięcej punktów, będąc równocześnie najtrudniejsze do wyciągnięcia ze względu na umieszczone na nich haczyki. (Pamiętam, że jako dziecię nie załapałam tej zależności.) Jeśli podczas tej czynności poruszyliśmy chociaż o milimetr jakikolwiek inny patyczek, nasz ruch się kończył i przychodziła kolej następnego gracza. Dlaczego przytaczam reguły jednej z najprostszych i najpopularniejszych gier na świecie? Chyba tylko po to, aby, idąc na skróty w opisie recenzowanej gry, wypunktować różnice pomiędzy standardowymi bierkami a zręcznościową grą wydawnictwa Spaghetti, ...

Do mojej świetlicy trafiły już w tym roku nowe kolorowe pudełka. Jednymi z pierwszych były: Gdzie raki zimują? oraz Omnibus wydawnictwa Granna. To dwie podobnie do siebie propozycje quizowe, które łączy ponadto przenośny i kompaktowy format podróżny. Zabawa w pytania i odpowiedzi jest, co prawda, stara jak świat, ale zawsze można spróbować nieco ją ubarwić, dodając jakiś strategiczny element mechaniki. Czy zatem niedawne propozycje tego topowego wydawnictwa poszerzą nam quizowe horyzonty?