Tag Archives: Galakta

Jeżeli czytaliście moją recenzję Sushi Go, to może pamiętacie, że lubię gry Phila Waltera-Hardinga. Mimo że jego gry nie są długie czy skomplikowane, często zawierają ciekawe rozwiązania pozwalające sporo pokombinować i sprawdzić kilka dróg prowadzących do zwycięstwa. Tak było zarówno przy kafelkowym Kakao, jak i przy karcianym Sushi Go. Teraz dostałem do recenzji Imhotepa – grę nominowaną w zeszłym roku do nagrody Spiel des Jahres. Udało mi się już całkiem sporo partii, więc zapraszam Was do poczytania moich wrażeń z rozgrywki. 

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami i siedmioma rzekami … a nie, przepraszam, to nie ta bajka… Dawno temu w odległej galaktyce wybuchł wielki hype na wieść o wydaniu planszówki Star Wars Rebelia. W końcu udało mi się sprawdzić czy racja była po stronie tych, co mieli złe przeczucia…

W związku z tym, że większość gier ogrywam wraz z moją Towarzyszką, to zawsze bardzo chętnie przyjmuję do recenzji gry projektowanie specjalnie dla dwóch graczy. Nie pojawia się ich ostatnio zbyt dużo, w związku z czym, propozycję przetestowania nowego produktu Galakty przyjąłem nawet z podwójną radością. A nawet z potrójną, bo jak się okazało, to tytuł ten jest od początku do końca wymyślony, zaprojektowany, przetestowany i wydany w Polsce.

Zapraszam Was na fotorelację z imperialnej rozgrywki w najnowszy hit od FFG czyli Star Wars Rebellion. Dawno dawno temu w odległej galaktyce wybuchła wojna.

Tym razem cotygodnik obfity jak rzadko – aż 6 autorów! Veridiana zagląda do wiedeńskiego hotelu, mierzy się w kosmicznym starciu i ściga do Renu, MCI ogrywa chwillery, prawie wszyscy, w tym Tonks, grają w Festiwal Lampionów, przy czym Ginet dorzuca do tego Kakao, a Pingwin Króla i Zabójców. Kuba z kolei ma pewnie bardzo wysoką gorączkę, bo zachwyca się grą rodzinną i poleca dwa tytuły o zombie. Po prostu musicie to przeczytać!

Odległa przyszłość. Na pokład starożytnego, pełnego zaawansowanej technologii statku kosmicznego wkraczają badacze należący do rozmaitych ras zamieszkujących poznany wszechświat. Każda rasa pragnie przechwycić tajemnice statku tylko dla siebie. Ani chybi skończy się to jatką. Na szczęście nad wszystkim czuwa Galatyczna Rada Starszych, która nie pozwala konkurentom skoczyć sobie do gardeł. Bezpośrednia eliminacja oponentów nie wchodzi w grę – co nie oznacza, że nie można utrudnić im życia na wszelkie inne sposoby…

Lords of War. Bitewna, dwuosobowa (choć może powinnam napisać dwudrużynowa, bo można grać w 3, 4 a nawet 6 osób – ale zawsze będzie to walka dwóch drużyn) karcianka z możliwością stworzenia swojej własnej, spersonalizowanej talii. Na BGG ocena użytkowników oscyluje w okolicy 7/10. W rzucie okiem pisałam, że gra mi się podoba, a teraz czas na konfrontację z tym uczuciem po 6 tygodniach znajomości.

To miała być szybka i emocjonująca karcianka dla 2 osób od Galakty. Przyjechała tuż przed moim wyjazdem na urlop, więc nie namyślając się długo, wrzuciłam ją do walizki. I było jak znalazł, w sam raz na deszcz (tak, u niektórych padało, mimo że cała Polska skąpana w słońcu). Na gorąco więc, zanim zaczęłam na dobre wypoczywać, spieszę donieść o pierwszych wrażeniach.

Jeżeli ktoś planuje podróż to zazwyczaj myśli o górach, morzu, ciepłych krajach, a ci z zasobniejszym portfelem może i o podróży dookoła świata. Mało kto wpada jednak na pomysł podróży do wnętrza ziemi. Tak było jednak w przypadku niejakiego profesora Otto Lidenbrock, jego bratanka Axela i islandzkiego przewodnika Hansa – bohaterów powieści Juliusza Verne’a.

Niecały miesiąc temu opisywałem grę planszową („Herosi”) inspirowaną legendarnym tytułem komputerowym („Heroes of Might and Magic”). Niewiele czasu minęło, a znów dzielę się przemyśleniami na temat utworu „na podstawie”, a i pierwowzór komputerowy jest tu nie mniej słynny, mowa bowiem o „XCOM/UFO: Enemy Unknown”. Nie będzie wielkiej przesady, gdy powiem, że na pierwszej części „XCOM” się wychowywałem, spędziwszy przy nim dziesiątki, a pewnie i setki godzin. Oczywiste zatem, że nową grę Fantasy Flight Games, wydaną u nas przez Galaktę, mieć absolutnie musiałem. Tym bardziej, że tym razem nie mamy do czynienia z „inspiracją”, ale pełnowymiarową, licencjonowaną adaptacją na medium planszowe ...