Tag Archives: G3

Kiedy myślę o grach, na których dodruki czekają miłośnicy planszówek, zwykle przed oczami stają mi duże, epickie pozycje znanych projektantów. Ja tymczasem od bardzo dawna wyczekiwałam na wiadomość o ponownym pojawieniu się na rynku niewielkiej gry logicznej autora, który na swoim koncie ma zaledwie kilka, mało imponujących tytułów. Z tym jednym, genialnym wyjątkiem. O czym mowa? O grze Rój wydawnictwa G3. Tego lata wreszcie wróciła ona na sklepowe półki wraz z trzema dodatkami: Komarem, Biedronką i Stonogą.

Uwielbiam wykreślanki. Jest w nich coś, co mnie przyciąga, niczym zakryta karta w talii, gdy w grę wchodzi mechanika „push your luck”. Muszę jednak przyznać, że jest to sympatia, można by rzec, platoniczna. Dlaczego? Ponieważ tytuły tego typu, które znajdują się na moim regale… mogę policzyć na palcach jednej ręki. Z jakiegoś powodu, mimo że bardzo je lubię, omijają mnie one szerokim łukiem, a ja też w nawale nowości zawsze tracę je z oczu. Tym razem jednak dotarła do mnie wykreślanka dla dzieci, opublikowana przez wydawnictwo G3, czyli Auch schon clever.

Jestem niepoprawnym fanem Fasolek. Zawitały do mojej rodziny wiele, wiele lat temu, kiedy moje - dziś już dorosłe - dzieci były jeszcze małe i miały bardzo dużo czasu aby grać z mamą w gry planszowe. Wspominam je bardzo dobrze. Jedna z lepszych inwestycji. Służą mi do dziś. Fasolki i Fasolki Rozszerzenie.

Jeśli kiedykolwiek chcieliście dobrze przetestować grę przed jej zakupem, to Poczta Planszówkowa jest ku temu idealnym narzędziem.

Gra kooperacyjna, dedukcyjna, skrzyżowanie Deckscape z portalowym Detektywem. Nie ma instrukcji. Otwieramy pudełko, czytamy krótkie wprowadzenie (tak naprawdę istotny jest nawet tylko jeden akapit) i możemy zacząć grać.

Karczma nijak mi się nie znudziła, wciąż mam ją w kolekcji i wciąż chętnie w nią grywam. Dlatego zdecydowałam się przetestować dodatek. Nie dlatego, że mi było mało samej Karczmy w Karczmie. Ale ciężkie życie recenzenta nijak nie daje pograć w ograne przed rokiem tytuły. Choćby były najbardziej ulubione. A zatem wychodząc na przeciw swoim własnym pragnieniom wyciągnęłam dłoń po Pokoje gościnne. I stało się! Wreszcie miałam okazję położyć na stół ukochaną Karczmę bez wyrzutów sumienia :)

Gdy nie wiadomo już, kto bierze, najlepiej wprowadzić tajemniczy “x”. Kto zatem zbiera rząd? Za każdym razem my, ale którą kartą, to już inna historia. 

Bycza rodzina znowu się powiększyła! Po 6. bierze!, 6. bierze! Gra planszowa i 5. bierze! przyszedł czas na 11.bierze! Po raz kolejny należy zadać sobie pytanie – czy to dobra karcianka czy odgrzewany kotlet mający skorzystać z blasku swojego pierwowzoru? 

Małe karcianki mają tę przewagę nad większymi tytułami, że można je włożyć do kieszeni lub plecaka i zabrać w podroż lub na spotkanie ze znajomymi. Jedną z nich jest gra 6. bierze!, która obchodziła niedawno swoje 25. urodziny. Natomiast za niedługo roku swoje ćwierćwiecze świętować będzie jej młodsza siostra, która dopiero w tym roku pojawiła się w polskim wydaniu, a powstała w 1998 roku. Czy 5. bierze! jest lepsze od swojego pierwowzoru? 

Alexadre Garcia nie jest zbyt znanym projektantem. Jak tak przejrzeć jego dorobek na BGG to - choć jest tego na dzień dzisiejszy aż sztuk ...9 - to sporo z nich zatrzymało się na etapie prototypu. Ku mojemu zdziwieniu (ocen na BGG raptem 18) w naszym kraju zostało wydane "Polowanie na skrzaty" przez wyd. Hobbity.eu (i nawet gdzieniegdzie można je jeszcze kupić - ale spokojnie, to gra dla dzieci w wieku lat 4+). Drugą grą, którą możecie jakoś kojarzyć, choć już nie z rodzimego podwórka to Dilluvia Project...