Tag Archives: fox games

Seria Kingdomino, od czasu swojego debiutu (w Polsce był to 2016 r.) zyskała niezwykłą popularność co spowodowało, że kolejne tytuły osadzone w jej uniwersum i na jej mechanice zaczęły pojawiać się jak grzyby po deszczu. Dużą sympatię seria zyskała również w naszej redakcji o czym świadczą nie tylko liczne teksty na jej temat, ale też objęcie wszystkich wydanych w Polsce tytułów naszym patronatem medialnym.

Miałem zacząć tekst od poprowadzenia paraleli między Baśniową gospodą a Kingdomino wskazując, że Paolo Mori uczynił z Connect 4 to samo, co Bruno Cathala z domino. Wziął znaną wszystkim z dzieciństwa grę i dodał do niej akurat tyle zasad, żeby jej przesadnie nie skomplikować. W efekcie otrzymaliśmy przystępne tytuły, które da się wytłumaczyć szybko każdemu podpierając się jak szczudłem argumentem: “Na pewno grałaś/grałeś w coś podobnego”.

Phil Walker Harding – uwielbiam gry tego gościa. Moja miłość zaczęła się od rewelacyjnego Kakao, utrwaliła się dzięki świetnym Imhotepowi i Sushi Go / Sushi Go Party, w końcu ustatkowały ją bardzo przyjemne Park Niedźwiedzi i Chatka z Piernika. Nie zaszkodził jej nawet chwilowy szok spowodowany mało udanym (w mojej opinii) Gizmos. Na gry tego autora wciąż czekam z niemałym zainteresowaniem. Szczęśliwy traf chciał, że we wrześniu bieżącego roku na polski rynek trafiły aż dwie gry tego autora: Miasto w chmurach od wydawnictwa Fox Games i Lamaland wydany dzięki jaszczurkom z Lacerty. Dziś skupimy się na tym pierwszym tytule.

Najczęściej stronię od gier typu legacy. Mierzi mnie to, że niszczy się karty, pisze po planszetkach czy nakleja coś na planszę. A nawet to, że trzeba (powinno się) grać w tym samym składzie całą kampanię i, że nie można gry sprzedać lub wymienić jak już się znudzi albo po prostu nie spodoba. Z grami dla dzieci jest jednak trochę inaczej. Wiem, że będę w nią grał z synem, do tego w obecnym czasie raczej regularnie. Ponadto wiem też, że gra, którą akurat będę dla Was recenzował oparta jest na mechanice Strasznego Dworu, w który zagrywaliśmy się kilka lat temu, a ...

W czasie kiedy powinniśmy unikać wychodzenia na zewnątrz, spotkania ze znajomymi stały się czymś nieosiągalnych, a ja gram w domu głównie z synem, król kwarantanny jest u mnie jeden, choć w aż trzech postaniach (a w zasadzie pudełkach). Postaciach takich samych, a jednak skierowane do trochę innego odbiorcy. Królem tym jest Similo, wydane w Polsce przez Fox Games.

Martin Wallace to nazwisko, którego kiedyś z utęsknieniem wyglądałem na kolejnych pudełkach, ale z czasem źródełko się wyczerpało. Nikt nie odbierze zgromadzonego dorobku autorowi Brassa, jednak trudno nie zauważyć, że od ładnych paru lat entuzjazm związany z jego nowościami nie jest tak duży jak kiedyś. I wtem Londyn, czyli coś czego absolutnie nie spodziewałem się zobaczyć wydanego po polsku. Nowe wydanie starszej gry, która za pierwszym razem minęła się ze mną gdzieś po drodze, przez co nigdy nie dane było mi jej poznać. I od razu gdzieś w środeczku pojawiła się dawno nie podsycana iskierka nadziei. Czy to jest ten ...

Podczas zapowiedzi wydawniczych FoxGames naszą uwagę zwróciła niepozorna, mała gierka przy której sąsiedni stolik świetnie się bawił. Postanowiliśmy sprawdzić i okazało się, że ta niepozorna, mała gierka to całkiem udany fillerek oparty na skojarzeniach.  I ten ten malutki fillerek bardzo mi się spodobał.

Kolejną nowością, którą testowaliśmy w miniony weekend z wydawniczych nowości Fox Games była The Isle of Pan, czyli Wyspa Fauna. Gra dla 2-4 graczy w wieku od 8 lat. Czas gry to około 40 min. Autorami gry są Johan Benvenuto i Florian Sirieix. Duet ten możecie kojarzyć ze wspaniałej skądinąd serii Cortex. Jednak Wyspa Fauna jest grą zupełnie innego typu.

W miniony weekend wydawnictwo FoxGames zaprezentowało swoje plany wydawnicze na najbliższy rok. Nie będziemy dublować informacji, bo całość z łatwością znajdziecie w sieci (np. tutaj), ale podzielimy się wrażeniami z tych, w które udało nam się zagrać. Dziś Nowy wspaniały świat.

Leśne duchy od razu przyciągają wzrok. Piękne pudełko, które może służyć także jako ozdoba półki. Śliczne, błyszczące kafelki. Nawet boki i środek pudełka zostały przecudownie ozdobione. Niemniej tak przygotowane gry,  sugerujące zwłaszcza przyjemną, familijną rozgrywkę, zazwyczaj nie powalają na kolana. Ot kolejne z wielu podobnych, w które może i da się grać, ale nie wiadomo po co, gdyż zachwycają o tyle, o ile gramy we współczesne gry planszowe po raz pierwszy. Idealny prezent dla standardowego klienta Empiku, jednak gracze raczej nie mają powodów by po nie sięgać. Czy Leśne Duchy od FoxGames również powielają ten stereotyp?