Tag Archives: Filip Miłuński

Poszukać ciasteczek, czy skarbów? Wybrać się w kosmos, a może do dżungli? A może pobawić się w malarza, małego Jana Miodka lub zakręcić wszystkim w głowie prostą geometrią? Do wyboru do koloru, a do tego w dobrej cenie. Oto seria Dobra Gra w Dobrej Cenie wydana przez Egmont, która powinna ucieszyć rodziny chcące miło i co najważniejsze, wpólnie, spędzić wolny czas. Czy wszystkie gry serii nadają się do tego równie dobrze?

Proszę o przesłanie swojego CV… Każdy chyba spekulował kiedyś, jak potoczyłoby się jego życie, gdyby w kluczowych momentach podjął zupełnie inne decyzje i podążył całkowicie odmienną ścieżką kariery czy życia osobistego. Jednak spekulacje spekulacjami, a wydawać by się mogło, że prowadzenie alternatywnego, ale przecież zupełnie normalnego życia nie jest najbardziej chwytliwym tematem, jaki można zaadoptować do gier. Tymczasem przecież najlepiej sprzedająca się gra komputerowa wszech czasów, czyli „The Sims”, na takim właśnie pomyśle się opiera. Nic więc dziwnego, że i na poletku gier planszowych znajdziemy przedstawicieli „symulatorów życia”, prezentujących mniej lub bardziej poważne i mniej lub bardziej szczegółowe podejście do ...

Gry planszowe wychodzą coraz dynamiczniej ze swoistej niszy. Stają się ważnym elementem edukacji, rodzinnej rozrywki oraz promocji. Dzięki grom Biura Edukacji Publicznej IPN zrobiło się głośniej o grach edukacyjnych. Egmont i Granna promują rodzinne granie wydając rocznie po kilkanaście tytułów familijnych planszówek. A coraz więcej firm i instytucji wybiera planszówki jako formę swojej promocji – przykładem gmina Andrychów z „Chłopską Szkołą Biznesu”, czy Phalanx Games i TVP z grą „Czas honoru: Operacja Most III”. We wrześniu ukazała się kolejna gra pokazująca potencjał drzemiący w tym nowym medium, jakim dla wielu osób są nowoczesne gry planszowe. O tym jak powstała gra ...

Kochani, dzisiaj rozpoczynamy wyjątkowy konkurs! Każda i każdy z Was może wygrać recenzowane przez nas ostatnio CV Filipa Miłuńskiego. Wydawca tego świetnego tytułu, Granna, ma dla nas jeden z pierwszych egzemplarzy, który zostanie podpisany przez Filipa z dedykacją dla zwycięzcy! Ale o szczegółach poniżej:

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Granna udało mi się dostać w swoje ręce świeżutki egzemplarz CV Filipa Miłuńskiego. To tytuł, w którym staramy się zaplanować nasz życiorys – od dzieciństwa do emerytury, a pomagają nam w tym karty i kości. Zagrałam kilka partii i zdążyłam sobie wyrobić o grze wyraźną opinię, ale sami musicie się przekonać, jaką. Zapraszam do oglądania kolejnego już filmu Board Game Girl na łamach Games Fanatic!

Końcem września miała premierę gra planszowa Filipa Miłuńskiego „Stawiam na kolej”. Jest to kolejny przykład wykorzystania nowoczesnych gier planszowych jako elementu kampanii promocyjnej. W związku z tym poprosiłem o wywiad inicjatorkę przedsięwzięcia p. Marlenę Karbowniak (na zdjęciu obok). W najbliższym czasie na łamach GF ukaże się recenzja tego tytułu. Zapraszam do lektury…

29 września na warszawskim stadionie odbyła się rodzinna impreza Planszówki na Narodowym. Ponieważ Board Game Girl była partnerem medialnym imprezy, weszliśmy na jej teren z kamerą i przygotowaliśmy dla Was krótką relację. Też tam byliście? Jak Wam się podobało?

Już za niespełna 4 tygodnie, cześć z nas będzie przechadzać się po halach targowych w Essen, w gorączkowym poszukiwaniu wolnych stolików do gry. Przy okazji nie raz miniemy także naszych rodaków, którzy z kolei będą gorączkowo się rozglądać za chwilą wytchnienia od nadciągających tłumów chętnych do grania.  A jakie polskie wydawnictwa w tym roku udają się na najważniejsze targi na świecie? Jak pewnie się domyślacie, w tym roku będzie to rekordowa liczba.

Już pojutrze (24 września) na targach TRAKO będzie mieć premierę nowa gra Filipa Miłuńskiego Stawiam na kolej. Zgodnie z opisem na stronie wydawcy KOW media&marketing będziemy mieć do czynienia z „pierwszą w Polsce grę planszową, w której gracze stają się uczestnikami krajowego rynku kolejowego”.

Godzina 21.30. Na zewnątrz zrobiło się już całkiem ciemno. Siedzimy więc w cieniu rzucanym przez niewielką, stojącą obok lampkę. Czekamy. Niezręczną ciszę przerywa jedynie miarowe, zdradzające oznaki zdenerwowania, stukanie palcem wskazującym o blat stołu. Stołu, na którym od dobrej godziny leży rozłożona gra planszowa. Gra, która prawdopodobnie nie doczeka się dziś trzeciego gracza, który utknął gdzieś pomiędzy domem, a przystankiem autobusowym. I wtem kolega rzuca hasło: „Zagrajmy w coś dwuosobowego”… Mój wzrok momentalnie kieruje się na leżącą na półce, sporej rozmiarów czarną puszkę. Puszkę ozdobioną napisem : Vampire Empire.