Tag Archives: felieton

Internet jest nader pożytecznym narzędziem. Poza tropieniem w nim co ciekawszych kłótni na forach oraz oglądaniem zabawnych zdjęć zwierząt z mało śmiesznymi podpisami, używam go bardzo często w celu pozyskiwania wiedzy o ludzkich opiniach. Mając świadomość, jak zawodne jest to źródło kształtowania własnych poglądów, wychodzę z założenia, że zawodne źródło lepsze jest od źródła nieistniejącego. Tak się bowiem składa niefortunnie, że nie mam możliwości, czasu jak i funduszy, by spróbować wszystkiego – choć niewątpliwie czasem by się chciało. Ba, nie mam wystarczająco powyższych zasobów, by spróbować wszystkich rzeczy znajdujących się w bezpośrednim kręgu moich zainteresowań – stąd konieczność dokonywania selekcji, ...

Czym jest gra planszowa? Co jest tak wartościowego w niewielkim pudełku, które może kosztować 20 albo 200 zł? Dlaczego tak lubimy grać w gry planszowe i obcować z nimi? Dlaczego nawet najpiękniejsze komponenty nie tworzą gry? Co stanowi o tym, czy gra jest dobra, czy nie? Oto garść przemyśleń nad rzeczą, o której szybko zapominamy.

Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci – napisał rzymski poeta liryczny Horacy albo grecki bajkopisarz Ezop, najprawdopodobniej jednak jeden od drugiego ściągnął. W każdym razie owa złota myśl idealnie wpisuje się w tematykę obejmującą dzieci, które potrafią wchłonąć, a potem kopiować wszystko, co zaobserwują w świecie dorosłych. Dlatego na pewno warto zaszczepić w nich bakcyla miłości do gier planszowych. Jak to zrobić? Grać. Grać, ale w co? Zapraszam do krótkiego przeglądu planszówek przeznaczonych dla najmłodszych.

Jeszcze tylko schodki, 2 7 kluczyk 8 0 8 2, znowu-schodki, skrzynka na listy, winda i jestem u siebie. Czekam na windę. Patrzę na fascynujące światło przycisku do sprowadzania windy, światło mojej kanapy, światło książek i przyjemnej muzyki, którą zaczynam nucić i tańczyć. Ktoś wchodzi. Spoglądam jak idzie po znowu-schodkach. To mój znajomy z pracy !

Nikomu z nas nie będzie zapewne dane odbyć międzygwiezdnej podróży. Ale wciąż możemy odkrywać nowe światy, dzięki przekraczaniu granic wyobraźni. Krzysztofami Kolumbami XX wieku, ludźmi, którzy otworzyli przed nami nowe światy byli na przykład J.R.R. Tolkien, George Lucas czy Gary Gygax. Twórcy tacy jak oni, przenoszą nas w miejsca, w których nigdy nie byliśmy i dają nam narzędzia, pozwalające patrzeć na świat w całkiem inny sposób. Mam nadzieję, że ta książka pozwoliła ci na zanurzenie się we własnej wyobraźni, rozwinęła zdolności twórcze i pokazała jak krytycznie patrzeć na swoje pomysły.

1 e4 c5 2 Sf3 d6 3 d4 c:d4 4 S:d4 Sf6 5 Sc3 a6 6 h3 która godzina ? 7.30 Gb7 8 S:f6+ 8 … Pamiętam, że jak byłem dzieckiem, czasami udawało mi się z tobą wygrać, teraz zastanawiam się jak to możliwe ?

Ja, Ty, każdy z planszomaniaków ma pewien zbiór wspólnych wrażeń, które doświadczył podczas realizowania się w planszówkowym hobby. Powiedzmy każdy z nas poznał uczucie miłości od pierwszego wrażenia do jakieś gry, albo wprost przeciwnie – niechęci. Każdy miał grę, którą spisał na straty po pierwszej partii, a później okazała się świetna (i znów, czasami bywało przeciwnie). Wielu z was czuje sympatię do danej gry, bo jest piękna, choć głupia, albo mądra, ale brzydka jak jasna cholera. A macie gry, na których widok was mdli?

Swego czasu opisywałem dwa stworzone przez siebie tytuły z dzieciństwa: Życie i Wybory. Oba były dość dużymi kombajnami, ale jednocześnie najbardziej udanymi i grałem w nie przez lata. Oprócz nich pojawiało się jednak dość sporo innych, mniejszych produkcji, które zapewniły mi frajdę i trochę praktycznej wiedzy. Chciałbym o jednym z nich wspomnieć, bo związany jest z nim aspekt edukacyjnym i przemyślenia na ten postrzegania rzeczywistości przez dziecko. Gra nosiła nazwę „Wyścig dookoła świata”.