Tag Archives: fantasy

Ironwood to nowa dwuosobowa karcianka wydana przez wydawnictwo Mindclash Games. Gra okazała się hitem na targach Essen Spiel '24. Czy faktycznie jest tak dobra jak o niej mówią? Czy ktoś wyda tę grę w Polsce?

Myślisz o wcieleniu się w Mistrza Gry, ale brak Ci czasu i wiedzy? A może szukasz krótkiej przygody w stylu RPG? Jesteś w dobrym miejscu! Critican: Sanctuary - Season 1 wprowadza graczy do fantastycznego świata, daje im do dyspozycji prosty, ale elastyczny system i zaprasza do udziału w przygodzie.

Fabled: The Spirit Lands to kronikarska wyprawa do fantastycznego świata, pełnego magii i kolorów. Używając swoich Mędrców gracze będą pozyskiwać i doskonalić kolejne Księgi, konwertując je na coraz bardziej wartościowe tomy podczas podróży po stale zmieniającej się mapie i na często urywających się nagle ścieżkach.

HEXplore It: The Valley of the Dead King to przygodowa, kooperacyjna gra, osadzona w świecie fantasy, stawiająca graczy naprzeciw Martwego Króla - ponurej i niebezpiecznej postaci, która przemierza tytułową Dolinę, siejąc zniszczenie, podporządkowując sobie okoliczne miasta i roztaczając wokół siebie nieprzyjemny zapach moralnej i cielesnej zgnilizny.

Gamebook to z łaciny "książka, w którą można zagrać". Za pomocą połączonych ze sobą paragrafów, gamebook prowadzi gracza przez przygodę w świecie fantazji. Nie wszystkie drogi są jednak zawsze dostępne, nie wszędzie uda nam się dostać i nie zawsze zdobędziemy upragnione zakończenie i nie każda księżniczka zaczeka na nas w zamku, do którego zmierzamy.

Alchemistry to gra z zeszłorocznego Essen stworzona przez turków. Byłam bardzo ciekawa tego tytułu właśnie ze względu na kraj jego pochodzenia, bo gier tureckich twórców nie miałam jeszcze okazji poznać. Liczyłam na coś niezbyt wymagającego, ale też nie banalnego. Czy gra spełniła moje oczekiwania?

Jeżeli jeszcze nie graliście w Herosów – najnowszą grę Adama Kwapińskiego – serdecznie Was do tego zachęcam. Wcielamy się w niej w walczych ze sobą… herosów. Kuba uważa, że gra ma spore szanse na zdobycie nagrody Gry Roku 2016. Poniżej znajdziecie dwa filmy: pierwszy – z moimi i Kuby odczuciamy z gry i drugi – z zasadami. A na deser – recenzja, którą Ink umieścił na GF już jakiś czas temu – Herosi – magia czasu rzeczywistego.    

Dawno, dawno temu istniało cudowne królestwo, w którym panował pokój i dobrobyt. Król rządził nim łagodnie i mądrze, bo wiedział jak korzystać z energii, która płynęła z głębi czarodziejskich studni rozproszonych po jego królestwie. Królestwo zaś zamieszkiwało sześć możnych rodów rządzonych przez baronów, którzy cieszyli się przychylnością władcy. Król, chcąc okazać poddanym swą miłość zapieczętował wielkie ilości energii w sześciu czarodziejskich kulach, które podarował baronom. Baronowie jednak – rozpuszczeni dostatnim życiem i łatwym bogactwem – stawali się coraz bardziej chciwi aż postanowili użyć energii z tych kul przeciwko królowi i sięgnąć tym samym po najwyższą władzę.

Na niedawnym Pionku, którego echa ledwo co przebrzmiały, rozmawiałam z Petrem Murmakiem z CGE, czyli głównym testerem gier Vlaady Chvatila i ich propagatorem w Polsce. Petr przyjechał promować Tash-Kalara i przez cały weekend koczował przy dwóch małych stoliczkach nauczając i nawracając nowych wiernych. W rozmowie przyznał się do dwóch rzeczy. Po pierwsze, że wydawnictwo jest świadome, iż gra nie jest dla każdego i jest nieco inna niż pozostałe tytuły Vlaady. I po drugie, że przymierzają się do dodatków. Na koniec wręczył mi wizytówkę w celu ugadania partii testowych nowych frakcji, którą przyjęłam z wielkim bananem na twarzy :)

Swego czasu, czytując jeszcze namacalne i pachnące pismo pt. Świat Gier Planszowych natknęłam się na entuzjastyczną recenzję świata Summoner Wars.  Tekst był tak przekonująco napisany, że zapadł mi w pamięć i gdy tylko nadarzyła się okazja, zapukałam do wydawnictwa Cube Factory of Ideas (operującym najfajniejszą grafiką na swojej stronie, jaką dotychczas widziałam) z prośbą o egzemplarz któregoś z dwóch zestawów startowych. Okazało się, że to własnie zakochany w grze autor recenzji, Tomek Gałkowski, zapragnął spopularyzować swój ulubiony tytuł i sprawić, by dotarł pod strzechy. Czy mu się powiodło? Miałam się o tym przekonać odbierając, wbrew oczekiwaniom, bardzo małą paczuszkę…