Tag Archives: Essen 2018

Gry abstrakcyjne biorą szturmem serca kolejnych graczy. Dopieszczona szata graficzna, niebanalny wygląd elementów oraz bajeczne kolory wydają się rekompensować absolutny brak klimatu. W końcu każdy wie, że te pałace bądź mozaiki, to raczej pretekst niż konieczność. I tak, czy siak układamy przepiękne klocki, wytężając nasze szare komórki.  W tym przyjemnym przegrzewaniu mózgu tkwi przyczyna ich popularności. Bez zgrabnej, prostej do wytłumaczenia, mechaniki, która pozwala pyknąć satysfakcjonującą partię podczas wolnej godzinki, nie byłoby sukcesu Azula, Zamku Smoków bądź seri Gipf. Niemniej wraz z upływem czasu oraz wraz z coraz to nowszymi (i jeszcze bardziej wymyślnymi) planszówkami logicznymi, nasze oczekiwania rosną. Już nie ...

W ostatnią sobotę miałam przyjemność uczestniczyć w Zgranym Wawrze (Zgrany Wawer Trudne Gry – XI edycja – Ogrywamy EsseNówki) i zmierzyłam się z Passing Through Petra.

Najnowszy tytuł od Iron Games od samego początku przykuł moją uwagę. Sądzę, że nie będzie większych sporów w temacie fenomenalnej estetyki okładki. Od razu chce się zabrać pudło do domu, niech zdobi kolekcję, raduje nasze oczka itd. Niestety później, jak to bywa w życiu, musimy zmierzyć się z brutalną rzeczywistością. Grafika pozostałych elementów to koszmarna pstrokacizna, bez ładu, składu i jakiegokolwiek planu. Kafle terenu to ilustratorska berbelucha, gdzie nawet nie pomyślano o intuicyjności symboli. Właściwie to nie wiem o czym myślano, bo na pewno nie o przyjemnych wrażeniach. Przechodzę do konkretów, gdyż ponownie czuje niesmak i żal ściska moje serce.

Istnieje kilka implementacji Mr. Jacka - poza wersją klasyczną mamy jeszcze Nowy Jork oraz Upiora w Operze. Jacka kieszonkowego nie liczę, bo to jest w zasadzie zupełnie inna gra. Obecne rozszerzenie to dodatek do tej najbardziej klasycznej, pierwszej gry.

Przed każdym zbliżającym się Essen śledzę zapowiedzi i nowości kilku moich ulubionych wydawnictw zagranicznych. Jednym z nich jest Blue Orange. Ich gry to często tytuły rodzinne lub średniej ciężkości euro. Cechuje je prostota zasad, niski próg wejścia, ale także niebanalna mechanika oraz piękna oprawa graficzna. I już tradycją się stało, że po każdym Essen moja półka wzbogaca się o kolejną pozycję od Niebieskiej Pomarańczy. Zaczęło się od Kingdomino, które jest jedną z moich ulubionych gier rodzinnych, potem przybyło Queendomino, a w tym roku przywędrowało do mnie Planet. I ten właśnie tytuł chcę wam pokrótce zaprezentować.

Tales of Glory to gra kafelkowa wydana przez wydawnictwo Ankama zajmujące się nie tylko grami planszowymi, ale również komputerowymi oraz komiksami. Wcielamy się w niej w bohatera rodem z gry RPG i rozpoczynamy naszą przygodę. Przez 10 lat (rund) będziemy starali się zdobyć jak największy rozgłos. Ale droga do sławy jest długa, ciężka i wyboista. Będziemy więc podróżować przez różne krainy, spotykać niesamowite postacie, pokonywać krwiożercze potwory i oczywiście zdobywać skarby.

Autorzy The Great City of Rome popełnili już kilka znanych polskiej publiczności gier. Poza Elizjum od REBELa możemy jeszcze cieszyć się Grajeczką (Fairy Tales) od Portalu oraz Kostaryką od Lacerty. Ciekawe kto wyda Great City ;) bo nie wątpię, że gra jest tego warta. A raczej - mam nadzieję, że się takową okaże, bo cóż można powiedzieć po jednej partii?

Attila Szőgyi błysnął na zeszłorocznym Essen bardzo udanym i dość mózgżernym euro pt. Ave Roma. Co prawda, gdyby nie tematyka Starożytnego Rzymu nie zwróciłabym na tę pozycję uwagi, ale jak już zwróciłam, to okazała się warta swojej ceny a autor od razu wskoczył na listę projektantów uprzywilejowanych (tym bardziej, że był to jego debiut). Dziś zatem, gdyby nie Attila Szőgyi, nie zwróciłabym uwagi na Prehistory. Z zaciekawieniem sięgnęłam więc po jego kolejną produkcję, zwłaszcza, że ranking BGG oscylował w okolicy 8/10….

Nie była to moja gra pierwszego wyboru z tegorocznych targów, jednak japońska tematyka zawsze skłania mnie do, choćby pobieżnego, zainteresowania. A tutaj zaproponowano całkiem interesującą fabularną otoczkę. Shikoku jest najmniejszą z 4 japońskich wysp, ale słynnie z 88 buddyjskich świątyń. W Japonii istnieje przesąd, że każdego z nas czeka rok nieszczęść (mężczyzn w wieku 42 lat oraz w wieku 33 lat dla kobiet) i aby ustrzec się przed złym losem należy odbyć pielgrzymkę do najsłynniejszej z nich – 23 nazywanej Yakuo-ji, w której czci się uzdrawiający aspekt Buddy – Yakushi Nyorai.

Czarna Bandera - Droga do niesławy to polska wersja gry Ruthless, która zostanie zaprezentowana na tegorocznych Targach w Essen. Gra łącząca ze sobą deckbuilding, pokera i piracką tematykę.