Tag Archives: Essen 2018

Czy można stworzyć cztery różne gry w oparciu o jedną i tę samą mechanikę? Czy nie będą do siebie zbyt podobne? I czy w którymś momencie nie zaczniemy na nie patrzeć jak na odgrzewanego kotleta? Na te pytania spróbujemy sobie odpowiedzieć spoglądając na grę Dicium autorstwa Joachima Thôme.

Horticulture Master to gra kafelkowa tajwańskiego autora –  Lin Yen-Kuang, w której staramy się ułożyć najpiękniejszy ogród. Wiem co zaraz powiecie: kafelki, rabatki, czy tego już gdzieś nie było? Tym razem oprócz układania kafelków zafundowano nam również zbieranie setów kart.

Zdarzają się takie planszówki, które już po pierwszej partii plasują się wysoko w naszym prywatnym rankingu. Potem czas i kolejne rozgrywki weryfikują pierwsze wrażenie i często okazuje się, że jednak nie wszystko jest takie idealne, jak się na początku wydawało. W euforii i zachwycie umknęły nam wady albo dopiero po kilku grach i lepszym zrozumieniu zasad zaczynamy widzieć pewne aspekty, które sprawiają, że nasz hit zaczyna tracić, wydawałoby się, pewną pozycję. Dlatego za każdym razem gdy znajdę grę, która wywołuje u mnie efekt wow boje się, że to tylko chwilowe i po następnej partii wszystko poleci na łeb na szyję. ...

Wyobraźcie sobie taką sytuację: współlokator wytapetował mieszkanie, pod waszą nieobecność i bez żadnych konsultacji. Do tego wybrał wasz znienawidzony kolor i deseń, który przyprawia o ból głowy. Nie pozostaje nic innego jak rozpocząć wojnę na tapetowanie i przeprawić paskudny wzór na coś bardziej odpowiadającemu naszemu zmysłowi estetycznemu. Tak przedstawia się Papering Duel – abstrakcyjna, przestrzenna łamigłówka przeznaczona dla dwóch graczy.

Życie dzikiego szczura nie jest łatwe, a jeśli z jednego zrobić całą kolonię, no cóż, problemy (i szczury) zaczynają mnożyć się w zastraszającym tempie. Brak pożywienia zmusza do wyjście z przytulnych kanałów w celu zdobycia pysznego sera. Trzeba jednak pamiętać, że nie jesteśmy jedynym klanem w okolicy, a sąsiedzi chętnie skorzystają z naszej niebronionej spiżarni. Jeśli kiedykolwiek marzyliście by zarządzać kolonią szczurów, to Ratland od Eclipse Editorial może to życzenie spełnić.

Hasp to mieszcząca się w małym pudełeczku karcianka oparta o mechanikę zbierania lew i lekkiej licytacji. Fabularnie została osadzona w tym samym świecie, co inna gra wydawnictwa Agie Games – Zura. Przystosowana została przede wszystkich do rozgrywek czteroosobowych (w zespołach dwa na dwa), ale posiada również zmodyfikowane zasady dla dwóch i trzech graczy.

Każdego roku, podczas letniego przesilenia dorośli i nastolatkowie z maleńkiej wioski – Zura – wyruszają by odbyć inicjację strażników równowagi. W wiosce pozostają tylko starcy i dzieci zbyt małe by uczestniczyć w uroczystości. Tym razem jednak wydarzyło się coś dziwnego. Gwiazdy zgasły, pozostawiając noc ciemną i nieprzeniknioną, skutecznie uniemożliwiając odnalezienie drogi powrotnej do Zury. Na barkach pozostawionych w wiosce dzieci (czyli graczy) spoczęła ogromna odpowiedzialność – odnalezienie legendarnych Tzerzurian, którzy przywrócą gwiazdom blask. Tak oto przedstawia się tło gry Zura od wydawnictwa Agie Games.

Słyszeliście kiedyś o twierdzeniu o czterech barwach? Jeśli nie, to już spieszę z wyjaśnieniem. Jest to znany problem matematyczny, który mówi, że każdą mapę polityczna da się zakolorować czterema barwami w taki sposób, aby każde sąsiadujące ze sobą państwa miały inne kolory (to tak w ludzkim języku, matematyczny opis wygląda nieco inaczej). Co wspólnego ma ono z grą planszową? Otóż Frank Crittin, Grégoire Largey i Sébastien Pauchon postanowili wykorzystać je jako bazę do stworzenia gry Wangdo.

Nabbarah – miasto usytuowane pośrodku pustyni. Siedziba królewskiego rodu, w którego skarbcach piętrzą się nieprzebrane skarby i magiczne artefakty. Klepsydra – potężny artefakt pozwalający w pewien sposób manipulować przyszłością. I ty – Złodziej, mistrz w swoim rzemiośle, skuszony legendami o niesamowitym bogactwie kryjącym się w pałacowym skarbcu.

Gry bez prądu z odległej Azji coraz częściej goszczą na europejskich stołach. Przynoszą ze sobą nie tylko oryginalne metody pisania instrukcji (trudno to wyrazić, ale po pierwszym spotkaniu z tak skonstruowanymi regułami będziecie wiedzieć o czym mówię), lecz także wiele nowych, gorszych lub lepszych, lecz zawsze innowacyjnych mechanik, zaskakujących niejednego wyjadacza. Kto lubi pozycje od Lucrum Games, ten od razu przypomniał sobie Przepowiednie, Tajne Agentki – Cienie nad Kioto  czy Sekret. W ten sam klimat wpisuje się Mystical Seeds od TWOPLUS Games. Pozycja o której ani nie było głośno, ani nie przyciągała za bardzo uwagi. Ot, jakieś dziwne pudełko na kolorowe znaczniki, sporo kart i ...