Tag Archives: Egmont

Jeszcze niedawno nie miałam pojęcia o istnieniu serii gier “Rodzinka wygrywa”. Stan ten przerwało pojawienie się na moim stole nowej pozycji dla najmłodszych, wydanej przez Egmont. Gra Na barana szturmem zdobyła serca mieszkańców mojego domu. Sprawiła ona też, że nie mogę doczekać się tego, by przetestować pozostałe planszówki należące do tej linii wydawniczej.

Ostatnio coraz częściej mi po drodze do pozycji, które nie tylko bawią, ale również uczą. I choć jestem zdania, że każdą planszówkę można wykorzystać w edukacji, to jednak są takie, które nieco bardziej, i takie które nieco mniej. Ubongo to seria gier, które nie tylko są świetną rozrywką ale wspaniale wspomagają rozwój przestrzennego myślenia – rozpoznawanie i dopasowywanie kształtów zarówno na płaszczyźnie jak i w trójwymiarze.

Trzy lata temu Egmont rozpoczął linię dziecięcych (wiek 3+) gier pod nazwą „Rodzinka wygrywa”. Bardzo fajny pomysł wprowadzania najmłodszych w świat planszówek poprzez kooperację. Seria była różnorodna i bardzo mi się podobała – prezentowała szeroki przekrój rozwijanych umiejętności: od strategicznego myślenia (oczywiście na dziecięcym poziomie), poprzez memory, dedukcję a kończąc na storytellingu.  Z niecierpliwością więc czekałam na kolejne (tracąc powoli nadzieję, bo jednak trzy lata to spory szmat czasu) pozycje. I oto jest – kolejna kooperacyjna gra dla dzieciaków od lat 3.

W moim domu mieszka aspirująca do miana gracza, niespełna dwuletnia dziewczynka. O tym, jak do tej pory wyglądały jej kontakty z planszówkami, wspominałam jakiś czas temu. Dotychczas udział Młodej w graniu kończył się w większości przypadków na wypchnięciu kafelków z wyprasek. Ostatnio ta sytuacja stopniowo zaczęła się jednak zmieniać dzięki kilku grom dla dzieci od czwartego, a nawet 2 roku życia. Jedną z nich jest Pierwsza gra: Przyjaciele od wydawnictwa Egmont. Tytuł ten skłonił mnie do przemyśleń na temat cech, jakie powinna posiadać gra dla bardzo małych dzieci. I to nimi zamierzam się dziś z Wami podzielić.

Dziś temat dość odległy od planszówek. Choć i wydawnictwo "nasze" i temat swojski (w końcu mamy wiele planszówek w tym uniwersum). Dziś na tapetę bierzemy Star Treka. W tym roku (chyba jakoś maj-czerwiec, ale mogę źle pamiętać) wyd. Egmont przyszykowało jego fanom fantastyczną (nomen-omen) niespodziankę. Rarytas, czyli komiks (i to nie jeden) z tego uniwersum po polsku!

Jakiś czas temu na łamach Games Fanatic opisywana była gra L.A.M.A. Reinera Knizii. Dziś znów chciałabym wrócić do tego tytułu, ale nie po to, by omawiać jego wady i zalety. Znakomicie zrobiła to w swojej recenzji Kashya. Nie widzę powodu, żeby powtarzać jej argumenty, z którymi nomen omen się zgadzam. Skoro jednak trzy maleńkie gry karciane zapakowane w jedno pudełko zawitały do mojego domu, postanowiłam przyjrzeć się niewielkim grom, (zwłaszcza karcianym) od Wydawnictwa Egmont, których w ostatnim czasie pojawiło się sporo. Będzie to więc subiektywny przegląd fillerów z tej kategorii, a także garść przemyśleń nad sensem wydawania nowych tytułów tego ...

Początek XX wieku to czas, który fascynuje wiele osób. Mnie nieszczególnie. Nie zrozumcie mnie źle. Wiem, że wiele się wtedy działo, ale spędzając czas wolny zdecydowanie bardziej wolę przenosić się w znacznie odleglejszą przeszłość, albo do zupełnie innych światów, niż nasz. Z tego właśnie powodu niespecjalnie byłam zainteresowana nowym książkowym escape roomem od Wydawnictwa Egmont. Jak więc w moje ręce trafił Escape quest: Arsene Lupin rzuca wyzwanie? Zupełnie przypadkiem. Skoro jednak pojawił się w moim domu, postanowiłam go wypróbować. I wiecie co? Nie żałuję.

Według światowych trendów w 2019 roku lamy wtargnęły przebojem do niemal każdej dziedziny życia, wypierając tym samym jednorożce ;). Było ich pełno na koszulkach, kubkach, nawet ozdobach choinkowych. Gdzie się nie obejrzeć, tam spoglądały na nas puchate lamy. Nic więc dziwnego, że trafiły również do gier planszowych. Dziś przedstawiamy jedną z nich. Hmm… a właściwie trzy w jednym, bowiem polskie wydanie L.A.M.Y. to kompilacja trzech gier Reinera Knizii: L.L.A.M.A., L.A.M.A. Party Edition i L.A.M.A. Dice. Pierwsza z nich została nominowana do Spiel des Jahres. Co może kryć w sobie talia kart by zasłużyć na takie wyróżnienie?

Dzisiaj mamy przyjemność przedstawić Wam wywiad z Tomaszem Kołodziejczakiem, postacią niezwykle zasłużona dla polskiego fandumu, dyrektorem zarządzającym w firmie Egmont i szefem pionu gier planszowych tej firmy.

Egmont to wydawnictwo, które uraczyło nas w ostatnim czasie sporą liczbą małych gier. Ich atutem jest fakt, że wszystkie doskonale mogą sprawdzić się jako towarzysze dłuższych i krótszych podróży. Po świetnym Criss Cross i niezłych Ubongo Trigo i Bits, w moje ręce wpadły Kaczki. Jak na tle innych, wspomnianych wyżej gier do plecaka wypadły? Zapraszam do lektury recenzji.