Tag Archives: dobble

Dawniej, kiedy zapytało się „niedzielnego gracza” o znane tytuły planszówek, padały przede wszystkim odpowiedzi: Chińczyk, Szachy i Monopoly. Z czasem na liście tej coraz częściej zaczęli pojawiać się Osadnicy z Catanu i Carcassonne. A dziś? Bardzo wysoko w rankingu popularnych gier wśród planszówkowych laików znajdują się Dobble, których nikomu z Was raczej przedstawiać nie trzeba. W końcu o bestsellerze wydawnictwa Rebel wiemy już wszystko. Ale czy na pewno?

Premiera kolejnej gry z serii Dobble, tym razem w wersji Marvel, skłoniła mnie do rozmyślań. Czy muszę sięgać po kolejną kopię tego samego tytułu, ze zmienioną tylko tematyką? Czy naprawdę potrzebuję aż sześciu odmian karcianki wydawnictwa Rebel, która niezmiennie w czasie rozgrywki przyprawia mnie o zawrót głowy? I czy ta gra jest w rzeczywistości tak dobra, jak mi się wydaje? Nie będą ściemniać, na wszystkie te pytania, moja odpowiedź brzmi – tak!

Dzieci, które wychowywały się na filmach z serii Toy Story, Potworach i Spółce, czy Gdzie jest Nemo, dawno przekroczyły już próg dorosłości. Wiele z nich chętnie jednak wybiera się w sentymentalną podróż do lat dawno minionych. Świetnym sposobem, aby to zrobić, jest sięgnięcie po klasyczne animacje. O dziwo, są one interesujące nie tylko dla najmłodszych. Osoby z nieco większym bagażem życiowym, mogą zobaczyć je z zupełnie innej perspektywy, niż młodzi widzowie. Jedna i druga grupa będzie się niewątpliwie świetnie bawić przy kolejnej już odsłonie wszystkim doskonale znanej gry rodzinnej od Wydawnictwa Rebel. Zapraszam do lektury recenzji Dobbli Pixar.

Keskówka Jak ukraść księżyc wpuściła do naszego świata małe, szalone stworki. Zdobyły one serca milionów dzieci i dorosłych. Minionki, bo o nich mowa, doczekały się też własnego filmu. Widzowie mogą się z niego dowiedzieć m.in. skąd się właściwie wzięły i co je spotkało, zanim trafiły do Gru. Ich rosnąca popularność nie mogła pozostać niezauważona przez miłośników gier bez prądu. 11 lat po premierze pierwszego filmu, w którym dane nam było poznać przerośnięte, żółte Tic Taki, o wyjątkowo kreatywnym podejściu do demolki, Wydawnictwo Rebel sprezentowało nam Dobble Minionki. Nie pozostaje mi nic, jak tylko zakrzyknąć „Baanaanaa!”… I zaprosić Was do recenzji ...

Cześć. Nazywam się Aga. I jestem Potterheadem. Mam też skłonności do zbieractwa. Nałogowo kolekcjonuję gry planszowe… I karciane też. W obliczu tych faktów jasne jest, że Dobble Harry Potter musiało znaleźć się w mojej kolekcji. Wreszcie maleńka karcianka Wydawnictwa Rebel trafiła w moje ręce (trochę mi wstyd, że dopiero teraz, bo premierę miała pod koniec zeszłego roku). Jak spodobała mi się kolejna odsłona jednej z najpopularniejszych gier rodzinnych ostatnich lat? Nie ma co ukrywać, że się spodobała. Ale po kolei…

Czy grę Dobble trzeba komuś przedstawiać? Jeżeli tak to proszę: jest to zamknięta w małym metalowym pudełku, przezabawna i megagrywalna imprezówka. To gra na refleks i spostrzegawczość, w której musimy odszukiwać (i wykrzykiwać) takie same obrazki na kartach. Kieszonkowe rozmiary, stosik okrągłych kart, bardzo proste zasady, a przy tym godziny dobrej zabawy. Dobble stało się przez kilka lat od swojej premiery na tyle lubianą i popularną grą, że Rebel (myślę, że bez większego wahania) zdecydował się wydać w Polsce jej wersję dla dzieci – Dobble Kids. Akurat idealnie w czasie, żeby Mikołaj miał co włożyć do skarpety, w kapcie czy ...

Boost! – nowa gra imprezowa autorstwa Julien Sentis, wydana w Polsce przez Rebel. Na stronie wydawnictwa, w opisie gry możemy przeczytać, że jest ona wzorowana na takich bestsellerach jak Jungle Speed i Dobble. Cóż, wydawałoby się, że z takiego połączenia mogą wyjść tylko dwie rzeczy: albo kolejny hit, albo klapa. Jak to jest w przypadku Boost!?

Metody matematyczne mogą być wykorzystywane nie tylko do analizowania przebiegu rozgrywki, ale także do stworzenia odpowiedniego zestawu rekwizytów.  Czasami jednak są z tym pewne problemy, bo zagadnienia kombinatoryczne mają tendencje do niesamowicie szybkiego wzrostu. Jakie to może wywołać efekty, pokazuje wypowiedź, która pojawiła się w kwietniu 2012 na forum grupy Monsoon, podczas prac nad grą Znaj znak: „Niestety algorytm „brute force” w tym przypadku zupełnie odpada, oszacowałem czas generowania wszystkich kart w ten sposób i wyszła liczba rzędu 10^9 lat.”