Tag Archives: Dirk Henn

Lubicie gry kafelkowe, a tworzenie skomplikowanych i zakręconych tras jest dla Was chlebem powszednim? W takim razie bez problemu odnajdziecie się w grze Metro autorstwa Dirka Henna. Nie jest to jednak nowość, gra została wydana w 1997 roku, a obecnie mamy do czynienia z jej wznowieniem, które ukazało się w Polsce za sprawą wydawnictwa Piatnik. Czy przetrwała próbę czasu?

Jakiś czas temu postawiłem sobie za cel ograć (a przynajmniej poznać) wszystkie gry, które otrzymały nagrodę Spiel des Jahres. Od  niedawna poszukiwałem też fajnej gry rodzinnej działającej dobrze na 6 osób. Dixit mi się przejadł, Tajniacy mnie zawiedli, Na sprzedaż jest zbyt krótkie, a 7 Cudów Świata nie każdemu się podoba (choć to ostatnie jest dla mnie niepojęte). Alhambra spadła mi więc jak z nieba. Ale czy podołała wyzwaniu, które przed nią stawiałem? Przekonajcie się sami.

Opisywanie nowości, czyli chleb powszedni recenzenta, to dość standardowa procedura. Oczywiście można od niej odchodzić, popisywać się fantazją i kreatywnością czy też nietypową formą, ale czytelnik będzie wymagał pewnych stałych konkretów. Paru słów o wykonaniu gry (bo nie tak wiele osób miało ją wcześniej w rękach), zarysowania zasad i przebiegu rozgrywki (bo nie każdy wie, co to właściwie za mechanika i dla kogo), wreszcie właściwej części analityczno-wartościującej. Trochę inaczej sprawy będą się miały tym razem, bo na moim blacie-warsztacie znalazła się gra, o której każdy* słyszał. Wielu widziało. Niejeden grał. Ta gra z wieżą.

Zestaw zawierający wspaniałą grę strategiczną Szogun wraz z dodatkami Dwór Tenno i mini dodatkiem Samuraj to najlepszy możliwy sposób na zaopatrzenie się w pełną polską edycję tej wyśmienitej gry planszowej. Najlepszy stosunek ceny do jakości i ilości! Taka okazja już się może nie powtórzyć! Promocja na ten zestaw trwać będzie tylko do czwartku 4 września 2014 roku! Games Fanatic ma zaś przyjemność objąć te wydanie patronatem medialnym.

Goa, Java, Mexica, takie propozycje padły w sprawie nadrobienia katalogowych zaległości serwisu. Niestety, grałam tylko w jedną z nich i tylko raz, więc recenzji prędko się nie spodziewajcie :( Ale jest gra, którą jest znana, wielka (gabarytowo, tematycznie i warsztatowo), a której wspominków w GamesFanatic dotychczas nie było. Tą grą jest oczywiście Szogun, co widać po załączonym obrazku. Moje literackie podejście do tej gry zbiegło się przypadkowo z pojawieniem się na forum tematu, w którym znajdziecie porównanie Szoguna do swojego pierwowzoru – Wallensteina. Niestety, osobiście w pierwowzór nie grałam, więc zainteresowanych odsyłam „tylko” na forum.

Dirk Henn jest autorem wszechstronnym – robi gry świetne (Shogun), średnie (Alhambra) i denne (Colonia). W związku z tym jego nazwisko na pudełku nie jest dla mnie specjalnym magnesem i siadając do stołu nie wiedziałem, czy znowu będę musiał dopisać do rachunku Dirka następne zmarnowane godziny. Uprzedzając fakty już teraz powiem – powtórki z historii z Colonią nie ma i Show Manager nie będzie źródłem kolejnego paszkwila na Games Fanatic.

„5 ludzi różnych narodowości zamieszkuje 5 domów w 5 różnych kolorach. Wszyscy palą papierosy 5 różnych marek i piją 5 różnych napojów. Hodują zwierzęta 5 różnych gatunków. Który z nich hoduje rybki?” Niektórzy z nas kojarzą zapewne tę zagadkę niesprecyzowanego autorstwa, która doskonale bawi ucząc dedukcji. Tym, którzy jej nie znają a lubią pogłówkować – serdecznie polecam odnalezienie całości dla przećwiczenia szarych komórek. Ale co ona ma wspólnego z niniejszą recenzją? Ano magiczną zasadę piątki oraz po prostu dedukcję w czystej postaci. O ile jednak cytowaną łamigłówkę potrafi rozwiązać podobno jedynie 2% ludzkości o tyle w grę Dirka Henna powinni umieć ...

W życiu każdego twórcy przychodzi moment, gdy tworzy dzieło wybitne, najlepsze, z którego jest w pełni dumny. Często tego sukcesu nie udaje się już nigdy powtórzyć (słynne „one hit wonders”) i jedyne, co mu pozostaje to mierzenie się z rzeczywistością, w której jest „członkiem zespołu od Macareny”, czy „autorem ‘Paragrafu 22’”. Z drugiej strony czasem tworzone jest dzieło, do którego w przyszłości wstyd się przyznawać (a wymówka „byłem młody i potrzebowałem pieniędzy na studia” nieco się już zużyła), którego rodziców musimy szukać na końcowych stronach podręcznika historii danego hobby… Powitajmy sierotkę Colonię.

Dirk Henn należy do kategorii niezbyt płodnych autorów planszówek. Ma jednak w swoim dorobku wielkie hity jak Alhambra, czy Shogun. Gdybym miał scharakteryzować go jako autora powiedziałbym również, że tworzy gry różnorodne. Każdy z jego tytułów jest inny od poprzedników, nie mamy wrażenia kolejnej kopii, czy eksploatowania wciąż i wciąż jakiejś konkretnej mechaniki. Dlatego siadając po raz pierwszy do partii Eketorpa nie miałem zielonego pojęcia czego się spodziewać.