Tag Archives: Dávid Turczi

Dla fanów kosmosu, kosmicznie ciężkich decyzji i kosmicznie satysfakcjonującej rozgrywki prezentujemy Voidfall! Daj się zaprosić do imperium kuszącego technologiami, rozwojem, ekspansją, a zarazem owianego spaczeniem i jarzmem Zrodzonego z pustki!

Czy jesteś gotowy na to, by stać się częścią rewolucji przemysłowej, którą zapoczątkowała Elsa von Frühlingfeld? Naukowczyni tworząc Nucleum – niezwykle wydajne źródło energii. Jej wynalazek chcą teraz wykorzystać wszyscy inżynierowie Saksonii. Czy uda Ci się zrobić to najefektywniej?

Chcieliście być kiedyś sprzedawcami pamiątek? Ja chyba nie. No, ale cóż. Skoro nadarzyła się okazja, a człowiek żadnej pracy się nie boi to może warto spróbować. Tym bardziej że pamiątki to nie byle jakie. Nie jakieś tam pocztówki, magnesiki czy kubeczki, a prawdziwe relikty, które pozostały po rasie ludzkiej setki lat po jej wyginięciu.

Czasami praca recenzenta to sama radość- ogrywanie przedpremierowo świetnego tytułu, przeżywanie wszystkich emocji z rozgrywki ponownie podczas pisania artykułu. A czasami dostajemy Imperium: Antyk.  I biedź się recenzencie wiedząc, że jedyne na co możesz liczyć to następne gry, które wcale nie muszą być lepszej jakości...

Umiłowanie Board & Dice do literki „T” staje się już niemal legendarne. No bo przypadkiem raczej nazwać nie można wydania czterech gier przez dwóch panów, gdzie nazwiska obu panów i tytuły wszystkich tych gier zaczynają się na literę „T” (a w planach jest przecież jeszcze Tabannusi autorstwa Tasciniego). Ale nie nazwy gier czy nazwiska autorów są przecież dla graczy najważniejsze, tylko to o czym gra jest i czy jest dobra. Przejdźmy więc do konkretów, tzn. do recenzji gry Tawantinsuyu: Imperium Inków wydanej oryginalnie przez Board & Dice  a w Polsce przez Portal Games.

Pięć lat temu to, że zapowiedziach Portal Games większość gier stanowić będą ciężki eurosuchary było nie do wyobrażenia. Tymczasem dzisiaj znaczna część geeków to właśnie w katalogu tego wydawcy szuka najbardziej wymagających tytułów. A do takich z pewnością zaliczać się będzie mające niedawno premierę Tekhenu autorstwa  Daniele Tasciniego i Davida Turczi (tryb solo).

Na pudełku Dice Settlers odnaleźć można logo dwóch wydawnictw. Jedno z nich to Board & Dice (połączone od niedawna z NSKN Games). Wydawnictwa, których działalność śledziłem z uwagą i sympatią, ale gdyby ktoś zapytał mnie wprost o konkretny, największy ich hit, który szczególnie przypadł mi do gustu, miałbym z tym niejaki problem. Być może ujawnię przedwcześnie pointę tego tekstu, ale jest realna szansa, że o takim produkcie właśnie czytacie.

Czasami odnoszę wrażenie, że fanów Tash-Kalar można policzyć na palcach. Jednej ręki. Drwala. Dlatego dziś na łamach Games Fanatic, realizując misję trafiania do najbardziej niszowych nisz, opisuję trzeci dodatek do Tash-Kalara – Etherweave. Sam lubię Tash-Kalar w zasadzie wbrew wszelkiej logice i upodobaniom, bo od abstrakcyjnych gier logicznych przeważnie uciekam po pierwszej partii, a czasem nawet przed nią. A nie ma co się oszukiwać, mimo fantastyczno-magicznej otoczki Tash-Kalar to abstrakt pierwszej wody. A jednak szalenie mi się podoba.

Nie jest chyba tajemnicą, że uwielbiam Tash-Kalara. A skoro uwielbiam jakąś karciankę, to chcę mieć wszystkie karty. W przypadku tej cudownej gry fabularno-logicznej mistrza Chvatila oznacza to kolekcjonowanie kolejnych talii do walki na legendarnej arenie. W tym roku dostaliśmy do rąk szkołę Etherweave, czyli grupę eterycznych istot, które splatają linie czasu według własnego uznania. Standardowo 18 nowych kart, w tym 6 istot zwykłych i 12 heroicznych. Jak wiemy, każda szkoła, która pojawia się w ramach dodatku, posiada jednak jakąś zdolność specjalną.

Anachrony to, jak na razie, największe gabarytowo pudełko na mojej półeczce. Jest naprawdę potężne, choć nie przesadnie ciężkie, ma ascetyczną, ale przyjemną dla oka okładkę, przyciąga też egzotycznym tytułem i – dla fanów – klimatem s-f oraz mechaniką worker placement. Otwierając po raz pierwszy to wielgachne cudo można się, jednym słowem, zachłysnąć. Tylko, co dalej?