Tag Archives: CGE

Ja tu jeszcze pykam sobie po angielsku, a w międzyczasie Rebel zapowiedział wypuszczenie na rynek wydania po polsku. No nic, trzeba sobie jakoś radzić z recenzencką bezwładnością. Wiedz zatem drogi Czytelniku lub Czytelniczko, że wszystko co przeczytacie w poniższym tekście nie odnosi się technicznie rzecz biorąc do tego konkretnego pudełka, które będzie się dało zakupić u nas w sklepie. Pewnie funkcjonalnie wszystko będzie identycznie i rodem z tej samej fabryki, ale dla formalności wspominam o tym na początku. 

Nie wiem jak Wy, ale ja, jeśli chodzi o gry słowne, jestem rozdarty jak ta sosna z książki Żeromskiego. Z jednej strony bawi mnie klejenie wyrazów z pojedynczych literek, a z drugiej wiem, że nie jestem w tym tak dobry jak bym chciał. I w gruncie rzeczy to jest dla mnie (i pewnie nie tylko dla mnie) podstawowy i największy problem z tego typu tytułami: inni ludzie przy stole. Szczególnie tacy, którzy w dzieciństwie wpadli do kociołka z płytkami od Scrabble a teraz potrafią ułożyć siedmioliterowy wyraz korzystając z samych spółgłosek i wspomnienia dawnego wypadu na Mazury, podczas którego poznali ...

Przez moje ręce przewinęło się niewiele gier przeznaczonych do rozgrywki dla dwóch osób. Jakoś już tak jest, że wolimy z mężem obejrzeć film, zamiast usiąść we dwoje do stołu i w coś zagrać. Dopiero rozgrywka na minimum 3 osoby sprawia nam przyjemność. Do tej pory jedynie Star Realms i Patchwork triumfowały na naszym stole, a na przykład 7 Cudów Świata: Pojedynek kurzył się w odległym kącie szafy. Postanowiliśmy sprawdzić jak to będzie z nowymi Tajniakami i czy nasze wspólne wieczory filmowe zamienią się w te z grami. Dodam, że ja osobiście nie jestem fanką kooperacji, a Tajniacy: Duet są właśnie ...

That’s a Question to nowa gra autorstwa Vlaady Chvatila – autora znanego z gier takich jak Tajniacy czy Cywilizacja: Poprzez wieki (aż 4 jego gry znajdują się w pierwszej setce rankingu BGG!). To gra na 3 do 6 graczy, a czas rozgrywki należy szacować na ok. pół godziny. I choć swoją premierę miała na tegorocznych targach w Essen, to Rebel już wydał ją po polsku! Po niesamowitych emocjach, jakie wywoływali Tajniacy, byłam ogromnie ciekawa tego, jak sprawdzi się nowa gra Chvatila.

Otwierasz oczy i razi Cię ostre, czerwone światło. W uszach dzwoni jeszcze przez chwilę, ale szybko koncentrujesz słuch na wypowiadanych męskim głosem, dochodzących gdzieś z oddali krótkich, pojedynczych słowach. Próbujesz przypomnieć sobie co oznaczają. „Three… Two… One… Start the battle!”. Słyszysz trzask otwierających się uchwytów wokół Twoich przegubów i kostek. Lądujesz na podłodze. Adrenalina pulsuje Ci w skroniach, mięśnie napinają, a oczy przyzwyczajają do lekkiego półmroku. Oglądasz się za siebie i spostrzegasz skrzynkę z bronią. Co wybrać? Granatnik, Cyberostrze, czy Retraktor? Wybierasz pierwszą opcję. Instynkt podpowiada Ci, że własnie rozpoczęło się polowanie. Kłopot polega na tym, że jednocześnie będziesz myśliwym ...

Gdy zamawiałam gry na tegorocznym Essen nie spodziewałam się, że pudełkiem, które okaże się najlepsze i przyniesie mi w ogólnym rozrachunku najwięcej frajdy, będzie dodatek. Przecież wytypowałam też kilka mięsistych eurasków! A tu taka kinder niespodzianka i hitem ostatnich targów stał się dla mnie Królewski Golem, czyli dodatek The King’s Golem do czeskiej gry Alchemicy. Zdziwienie to tym większe, że Alchemicy wcale nie należeli do moich ulubionych gier! O pierwszych wrażeniach i dokładniejszych zasadach rozpisywałam się ponad miesiąc temu w Cotygodniku. Dziś pragnę te wrażenia ugruntować.

Na  ostatnich targach w Essen miała swoją premierę kolejna talia do gry Vlaady Chvatila Tash – Kalar. Jest to druga dodatkowa (po Wiecznym mrozie) i szósta w ogóle szkoła walki. Nosi nazwę Nethervoid, co w kontekście gry można odnieść do piekielnych czeluści. Mamy więc ostry kontrast w stosunku do śnieżnobiałej talii poprzedniczki i nowy mechanizm, którego nie posiada żadna wcześniejsza szkoła – BRAMĘ. W recenzji poprzedniego dodatku wyraziłam nadzieję na jakąś rewolucyjną zmianę, więc moje nadzieje, chyba się urzeczywistniły…

Niniejsza recenzja podzielona jest na dwie części. Bardzo niesymetryczne części. Pierwsza jest skierowana do graczy znających już dzieło Vlaady Chvatila z poprzednich edycji. Druga, do graczy nowych, zainteresowanych rozpoczęciem przygody z popularnym „TTA”. Obu grupom, po 20 rozegranych partiach, mogę powiedzieć na wstępie jedno – gra jest (wciąż) genialna. Ni mniej, ni więcej, tylko genialna. Jeśli mogliśmy mieć wątpliwości, czy dzieło doskonałe da się jeszcze udoskonalić, to teraz te wątpliwości prysnęły jak bańki mydlane. I ujawniły niedociągnięcia pewnych starych rozwiązań. Ale człowiek nie widzi, że przebywa w cieniu, dopóki nie wkroczy do światła…

Już za kilka dni w Essen będzie miała premierę nowa edycja najlepszej (moim skromnym zdaniem) gry cywilizacyjnej, jaką jest Cywilizacja: Poprzez wieki. Nie podano jeszcze, jaki tytuł będzie widniał na polskim pudełku, ale wersja angielska nosi nazwę Through the Ages: A New Story of Civilization. (Najpewniej więc Nowa cywilizacja…) O pracach nad nią było głośno już od jakiegoś czasu. Nie wszystkie wieści dochodzące do graczy były jednak optymistyczne. Główny niepokój zagorzałych fanów wzbudzały pogłoski o zastosowanych w niej uproszczeniach. Blady strach padł na cywilizacyjnych geeków, podniosły się głosy o bluźnierstwie i herezji. No bo jak to, upraszczać dzieło niemal doskonałe? Robić ...

Rzadko się zdarza, aby jedna osoba popełniła trzy wpisy na temat jednej gry. Nawet, jeśli jest to tak genialna gra jak Tash-Kalar Vlaady Chvatila. No, ale stało się. Wpierw relacjonowałam zauroczenie po ubiegłorocznym Essen, następnie już na spokojnie opisałam wrażenia w późniejszej recenzji. Wciąż jednak był jeden problem – nie mogłam grać w grę w domu z uwagi na sporą zależność językową. Na szczęście – i ku wielkiemu zaskoczeniu też – Rebel postanowił zaryzykować i wydał Legendarną Arenę po polsku! Nareszcie mogę grać do woli…