Tag Archives: Bruno Cathala

Bruno Cathala dał się pod koniec ubiegłego roku poznać polskim graczom, jako autor perfekcyjnie wręcz potrafiący rozbudować i dostosować mechanikę starych, klasycznych tytułów do wymogów nowoczesnych gier planszowych, czyniąc je niesamowicie wręcz grywalnymi. Kingdomino stanowiące świetną grę rodzinną jest mocno oparte na zasadach klasycznego domina, natomiast trzon dużo bardziej zaawansowanych Pięciu Klanów stanowi mechanika mankali. Czy Kotostrofa, będąca rozbudowaną wersją Czarnego Piotrusia, prezentuje ten sam poziom, co wspomniane tytuły? Zapraszam do recenzji.

Kiedy cofnę się do początku mojej znajomości z nowoczesnymi grami planszowymi, to pamiętam, że jedną z rzeczy, która mnie w nich najbardziej dziwiła, to dostępność dodatków do nich. Zwyczajnie nie byłem w stanie wyobrazić sobie, w jaki sposób taki dodatek miałby działać skoro gra jest skończona a mechanika opracowana. To przecież nie jest gra komputerowa z wyborem nowej kampanii, to wciąż te same elementy, niby jak tu wcisnąć nowe? Po pewnym czasie zagadka się rozwiązała, a ja już nie mogłem się doczekać przetestowania mojego pierwszego rozszerzenia. Na moje szczęście, przypadła mi recenzja Panteonu, nowego dodatku do jednej z mojej ulubionych ...

Twórcami Kanagawy są Bruno Cathala i Charles Chevallier. To gra dla 2-4 graczy, w której wcielamy się w adeptów trudnej sztuki japońskiego malarstwa. Doskonalimy swój warsztat i decydujemy o tym kiedy przekuć teorie w praktykę, kiedy odejść ze szkoły i rozbudować swoje studio (umiejętności) lub namalować kolejny fragment wiekopomnego dzieła.

Gry imprezowe polegające na sprawdzaniu wiedzy są coraz częstsze. To cieszy. Bo świadczy albo o tym, że stajemy się coraz mądrzejsi i chcemy tą mądrością się pochwalić, albo że nie wstydzimy się swojej niewiedzy, a przyznanie do ignorancji nie wzbudza w nas panicznych odruchów. Gra pomyłek daje nam jednak w tym względzie fory. Jej zasady pozwalają na zakamuflowanie dziur w edukacji i zrzucenie winy na… pomyłkę!

Szeregowy Pingwin – pewnie nie zwróciłabym większej uwagi na tę karciankę, gdyby nie dwie rzeczy: nazwisko autora (mój ulubiony Bruno Cathala!) i przeurocze grafiki prostokątnych pingwinów na rewersach kart! Cóż, szybki rzut oka i kupili mnie! Stwierdziłam, że trzeba to sprawdzić. Czy tym razem powiedzenie „nie oceniaj gry po okładce” ma rację bytu?

Przeciętny człowiek zdenerwuje się, jeśli powie się mu, że jego ojciec był nieuczciwy, ale będzie się nieco przechwalał, jeśli odkryje, że jego pradziadek był piratem. /Bern Williams/ Piraci parali się zawodem trudnym, niebezpiecznym i cóż… niezbyt chwalebnym. Napady, mordy i rabunki to ich chleb powszedni (suto popijany rumem). A mimo to we współczesnej kulturze mają swoje ważne miejsce i są postrzegani dość pozytywnie. Któż nie lubi barwnych filmów z piratami – opaska na oku, papuga na ramieniu, drewniana noga, a do tego wszechobecny dym unoszący się z dział, zapach prochu, barwne sceny walki na morzu i abordaże. Jakie by nie ...

Abyss: Kraken to pierwszy dodatek do jednej z najlepiej zilustrowanych gier 2014 roku. Abyss opowiadał o zmaganiach o zapanowanie nad podmorskim królestwem zamieszkałym przez różne gatunki stworzeń.  Tytułowy Kraken to kolejny rodzaj sojuszników, którzy pojawiają się w talii eksploracji.  Krakena można użyć jako sojusznika dowolnego gatunku podczas rekrutacji Lordów. Ale nie ma „Krakena bez macek” – Kraken nigdy nie dołącza do orszaku gracza, ponadto użycie Krakenów do rekrutacji Lordów (oraz Krakeny pozostałe na ręku graczy na koniec gry) dają graczom Nebulisy – ciemne i połyskliwe perły owiane zła sławą. Każda taka perła to jeden punkt ujemny. A gracz, który najbardziej ...

Mimo że zima nominalnie niedawno dopiero się rozpoczęła, to zapewne wiele osób tęskni do wiosny. A bardzo wiosenna nazwa recenzowanej dziś gry dodaje jej specjalnego uroku. Dwuosobowa gra logiczna nawiązująca do rywalizacji ogrodników na cesarskim dworze w pięknym wydaniu zachęca do rozgrywki.

To prędzej czy później musiało nastąpić. Gra 7 cudów od kilku lat utrzymuje się na wysokim miejscu w kategorii gier rodzinnych i wciąż w różnych miejscach/spotkaniach/konwentach widzę, że jest grana. Co roku pojawia się większy lub mniejszy dodatek w ciekawy sposób rozszerzając podstawkę. Tak więc, gdy nieco pół roku temu poszła fama o grze dwuosobowej, myślę że niewiele osób się zdziwiło. Ciekawy jednak był fakt, że tym razem Antoine Bauza zaprosił do współpracy innego weterana sceny planszówkowej, p. Bruna Cathalę znanego z kooperacji z innymi projektami. Czy panowie udźwignęli ciężar oczekiwań?

Z wielką przyjemnością przedstawiamy wywiad, który przeprowadziliśmy w październiku z dwoma wielkimi nazwiskami planszówkowego świata. Panie i panowie, oto stają przed nami i odpowiadają szczerze na pytania Antoine Bauza i Bruno Cathala, czyli autorzy ciepłego jeszcze hitu 7 Cudów: Pojedynek!