Tag Archives: Bruno Cathala

Jamajka ukazała się pierwszy raz na polskim rynku w 2016 r., w okresie początków boomu na gry o piratach (Statki, łupy, kościotrupy; Wielka ucieczka, Ahoj piraci, Piraci 7 mórz, Piratoons). Wydaje się, że gra została przyjęta cieplej niż wymieniona konkurencja, niemniej odnoszę wrażenie, że obecnie – w starciu z napływającymi wciąż nowościami – popadła w zapomnienie. Najwyraźniej jednak do tego czasu zdążyła sprzedać się na tyle dobrze, że Rebel zdecydował o wypuszczeniu na rynek polski jej odświeżonej graficznie wersji, która pojawiła się na początku grudnia w polskim sklepach.

Bruno Cathala to mój ulubiony projektant gier. Nie miałam okazji zapoznać się ze wszystkimi tytułami, które stworzył, ale przyglądam się każdemu pudełku, które ma wydrukowane jego nazwisko na okładce. Moje serce zdobył średniej ciężkości planszówkami (Cyklady, Pięć klanów), więc byłam ciekawa, co udało mu się zmieścić w niewielkiej Konspiracji: Uniwersum Abyss. 

Gra jest śliczna. Bez dwóch zdań. Mepelki ogrodników, drzewka do sadzenia, a nawet konewka, którą przesuwamy po rondelku. Do tego wszystkiego super fajne (to nie jest czyste piękno, to zabawne piękno, co jeszcze bardziej przykuwa wzrok) ilustracje na kartach drzew i kolorowe kryształki. Jestem gadżeciarą. Wydało się. Równie dobrze można byłoby zagrać pionkami od chińczyka, żetonami z papieru oraz kartami byle-jak naszkicowanymi, ale przyznajmy szczerze, lubimy gdy gra cieszy oko.

Gry Kingdomino i Queendomino przebojem zdobyły serca graczy. Teraz na naszych stołach ląduje ich kościana wersja – Kindgomino Duel. Tym razem Bruno Cathala postawił na niezwykle popularną ostatnio mechanikę roll&write. Czy kolejna już wersja gry Kingdomino jest równie dobra, jak jej poprzedniczki? Zdecydowanie tak!

Kolejna gra z rodziny Kingdomino trafia pod nasze strzechy. Tym razem jest to mechanika roll&write, Nie jest to moja ulubiona mechanika, bo dość często wykreślanki mają na tyle znikomą (lub na siłę dokładaną) interakcję, że mam poczucie łamigłówki solo. A ja nie siadam do planszówki, aby grać solo. Na szczęście Kingdomino duel całkiem nieźle sobie z tym radzi.

Théo Rivière nie jest zbyt znanym projektantem na naszym rynku (Tylko Morze chmur od Portalu) ale Bruno Cathala już tak. Powoli stawał się on moim ulubionym projektantem, zwłaszcza jeśli chodzi o te niezbyt ciężkie, dwuosobowe pozycje jak Mr Jack, Haru Ichiban, 7 Wonders Duel, czy nawet leciutki Jurassic Snack. Dziś do tej kolekcji trafia również NagaRaja.

Jak tu zorientować się w setkach nowych gier, które będą sprzedawane lub prezentowane na targach w Essen? Ilu fanów, tyle pomysłów. Można spróbować przejrzeć całą listę na BGG, można kierować się kciukami danymi przez innych użytkowników, można wypatrywać ciekawych tytułów czy okładek. Ja jednak przypomniałem sobie o pytaniu, które prędzej czy później co roku pojawiało się w rozmowach ze znajomymi miłośnikami gier. A co nowego na tegoroczne Essen stworzył [tu wstaw nazwisko ulubionego projektanta]?

Domino wróciło do łask. Niby taka klasyczna gra o banalnej mechanice, z której podobno nie da się za wiele wyciągnąć, a tu proszę niezawodny Bruno Cathala stworzył z niej taką serię, która zawładnęła umysłami graczy. Urzeczeni dodatkowo piękną oprawą graficzną planszówkowicze  mogli wydać tylko jeden werdykt – hit. Jednak, czy w pewnym momencie układanie płytek nie zaczęło zjadać własnego ogona? Dziś zapraszam was do domeny królowej, gdzie czekają na nas kolejne wyzwania włącznie ze starciami z drapieżnym smokiem.

Zbliżcie się i nadstawcie ucho, gdyż dzisiejszego wieczoru usłyszycie opowieść niezwykłą. Opowieść o rywalizacji i podbojach! Opowieść o wielkich władcach i ich intrygach. O baśniowych królestwach i niebezpiecznych krainach! O straszliwym ognistym smoku, któremu nie sprosta żaden śmiałek! I w końcu o Tej, o której względy zabiegają najznamienitsi władcy… Oto opowieść o Królewskim Domino!

Kingdomino to moja ulubiona gra. Cenię ją sobie za prostotę zasad oraz za świetne wykonanie. Samo budowanie królestwa – jak to budowanie, ale mechanizm wyboru płytki (jeśli zdecyduję się na „lepszą” płytkę, w następnej turze będę mieć mniejszy wybór) jest tak dobry, że zachwyca mnie swoją elegancją wciąż i niezmiennie.