Tag Archives: Brass

Brass: Birmingham to świat dymiących kominów i wyrabiających nadgodziny maszyn. Tu nie ma miejsca na brakoróbstwo. W końcu mamy przemysłowe imperium do zbudowania! Czas zanurzyć się w mroczny świat węgla i stali.

Steam Power to pociągowo-ekonomiczna gra o ekspansji i eksploatacji. Choć pełno w niej lokomotyw, to niestety brak jej pary. Proste zasady i sensoryczne komponenty nie są w stanie odwrócić uwagi od mało emocjonującej i niezbyt interesującej rozgrywki.

Ink, WRS, Veridiana, Ciuniek. Taaak, mamy w redakcji mocną reprezentacje miłośników Brass. Mamy jednak, też ludzi, którzy ze „starym” Brassem się nie zetknęli do czasu, kiedy na rynku nie pojawiła się jego odświeżona edycja od Phalanx. I, muszę  przyznać, ja również do nich należałem. Ale jak już się zetknąłem (a w zasadzie zderzyłem) to z dwoma naraz. Pokuszę się wiec o krótkie podsumowanie wrażeń, jakie zrobiły na mnie oba tytuły.

W życiu każdego dorosłego człowieka przychodzi czasem taki moment, w którym trzeba stanąć w prawdzie przed sobą, odrzucić maskę zrzędliwości, schować do szuflady oklepany frazes “kiedyś to wszystko było lepsze” i przyznać: ten nowy Brass całkiem im się udał. Nie będę więc ani przez chwilę udawał trzymania w niepewności co do oceny końcowej i z miejsca ostrzegam: będę chwalił i słodził. Jak bardzo? Niech chociaż to pozostanie na tę chwilę niedopowiedzeniem. 

Często zdarza się tak, że gra, którą zachwyciliśmy się w początkach swojej przygody z planszówkowym hobby, z czasem traci w naszych oczach swój blask. Nadal ją lubimy, nadal przyjemnie się w nią gra, ale w miarę jak zyskujemy doświadczenie, jak zaczynamy lepiej rozumieć sterujące grami mechanizmy, potrafimy dostrzec coraz więcej mankamentów w naszym pierwotnym obiekcie zachwytu.

Dziś Cotygodnik inspirowany plakatem do filmu „Dywizjon 303”, a konkretnie hasłem „nie pomyl filmu”. A więc… nie pomyl gry! Ink pisze o Brassie, ale nie o tym starym Brassie, tylko o nowym Brassie, ale nie o tym będącym remakiem tamtego, tylko tym drugim. Pingwin z kolei pisze o Polis, ale nie tym najbardziej znanym Polis, tylko o zupełnie innym nowym Polis. Ogólnie, żeby się połapać, musicie przeczytać.  

Brass w nowym, podwójnym wydaniu. Piękne ilustracje kart i żetonów, superanckie mapy, świetne planszetki graczy, złocenia na okładce pudełka, unikalny numer na jego spodzie, kapitalne sztony… Cud, mniut, malina!

Asia, Kuba i Monika. Czy oni w ogóle pracują? Prowadzą domy? Hmmm, czy to kogokolwiek w ogóle interesuje? Ważne, że grają! :) A w tym tygodniu grali sporo. Na stołach (i nie tylko) pojawiły się gry stare i nowe, małe i duże, nazwiska bardziej i mniej znane. Było Coin Age, był Brass, był Rosenberg i kilka innych. Czytajcie!

W tym tygodniu Veridiana zachwyca się odkurzonym Brassem, symuluje intelektualną rozgrywkę w Pana Lodowego Ogrodu i po raz kolejny próbuje się przekonać do Dominant Species. Kuba z kolei sprawdza, czy nadchodzi czas mikrogier, ogrywa więc Coin Age i Province. Quartermaster Generala wychwala z kolei Odi – już po raz kolejny zresztą…

Dużo ciekawych i różnorodnych gier. Po prostu warto poczytać!