Tag Archives: Bard

Epoka Kamienia to gra niemal perfekcyjna. Stanowi idealne połączenie prostoty zasad z morzem możliwości, losowości z decyzyjnością, piękna z przejrzystością. Budzi podziw u nowych graczy, uwielbienie u graczy rodzinnych i szacunek u geeków. Znam graczy, którzy nie grają w Stone Age, bo jest dla nich zbyt lekki, bo lubią bardziej zaawansowane i mniej losowe pozycje. Ale nie znam osób, które uważają ten tytuł za złą grę. Kiedy więc tylko na rynek trafiła Epoka Kamienia Junior, od razu wzbudziła moje zainteresowanie. Tym większe, że zdobyła w tym roku nagrodę Kinredspiel des Jahres. Czyżbym miał właśnie okazję poczynić pierwszy krok do nauczenia ...

Zapraszamy na ostatni Cotygodnik Redakcyjny …

Dziś bez zbędnych wstępów – chcę Wam opowiedzieć o bardzo sympatycznej grze rodzinnej – Dr Eureka od wydawnictwa Bard. Zapraszam do lektury!

Banga! zapewne nikomu nie trzeba przedstawiać. To znana gra imprezowa z ukrytymi tożsamościami. Jak to imprezówka – działa najlepiej na większą liczbę graczy. Ale co zrobić, jeśli chcemy postrzelać się na Dzikim Zachodzie tylko we dwójkę? Wtedy sięgamy po nowość od Barda – Bang! Pojedynek.

Wydane w 2000 roku Carcassonne otrzymało całą furę nagród, w tym tą najważniejszą w świecie planszówkowym – Spiel des Jahres 2001. W organizowanym swego czasu przez gazetę Świat Gier Planszowych plebiscycie zostało uznane za jedną z trzech najlepszych gier wejścia (obok Osadników z Catanu i Wsiąść do Pociągu). Sukces gry przełożył się oczywiście na masę mniejszych lub większych rozszerzeń dodatków czy implementacji. Jednym z takich pochodnych jest właśnie opisywane dzisiaj Carcassonne: Gorączka złota, które rozpoczyna nową serię gier z tym francuskim miastem w tytule, pod nazwą Around the World.

W ostatnich latach bardzo modne stały się gry typu dungeon crawler. Na fali tej mody duży sukces na Kickstarterze odniosła gra Dungeon Saga: Dwarf King’s Quest. Wkrótce później wydawnictwo Bard wydało polską wersję pod tytułem Dungeon Saga: Grobowiec Króla Krasnoludów. Pewnie tak jak i ja, zastanawialiście się, czym się wyróżnia ona wśród innych dungeonów…

Nowy Jork 1901, jeśli wierzyć największemu serwisowi poświęconemu grom planszowym, jest tegorocznym debiutem kanadyjskiego projektanta Chéniera La Salle. To gra dla 2–4 osób, której tematyką jest budowanie miasta. Przenosimy się do początków XX wieku, aby wznosić drapacze chmur na dolnym Manhattanie. Czy jest to wreszcie ten poszukiwany przeze mnie idealny city building? Pięknie wydany, kolorowy, a jednocześnie przejrzysty, prosty w zasadach i zmuszający do myślenia, wynajdowania różnych strategii oraz budowania optymalnych układów?

Zaginione dziedzictwo to seria gier dla 2-4 graczy autorstwa Seiji Kanai oraz Hayato Kisaragi opartych na mechanice Listu miłosnego. Jak dotąd zostały wydane 4 talie – z których każda jest samodzielną grą, ale może być też łączona z innymi taliami. W przypadku połączenia talii (z 16 kart robi nam się 31) można się bawić nawet do 6 osób.

Historią zainteresowałam się głównie z tego powodu, że jest to gra cywilizacyjna. Nie mam wielkiego doświadczenia w takich grach (tak! naprawdę nigdy nie grałam w Cywilizację ani Wojnę Narodów!  choć akurat w to drugie już niebawem zamierzam zagrać) ale wiem, że lubię, bardzo lubię rozwijać swoją nację. A więc zapraszam na spotkanie z Historią….

Gry logiczne to gatunek na wskroś czysty. Nie zaprzątają głowy fajerwerkami grafik, choć bywają piękne. Nie mieszają w głowie niezwykłą przygodą, choć przy stole potrafią się pojawić najgorętsze emocje. Nie porażają wreszcie mnogością zasad, choć są najtrudniejszym typem gier. Tak, gry logiczne to dla mnie sama esencja pojęcia „gra”, prawdziwy pojedynek umysłów, na którego wynik mają wpływ tylko właściciele tych umysłów. Talat dodatkowo wyróżnia się na tym tle, ponieważ zaprojektowano go z myślą o trzech osobach. Jak ten dizajn wyszedł? Zobaczmy.