Tag Archives: Azul

Azul to abstrakcyjna gra logiczna opierająca się na mechanice dobierania płytek oraz układania wzorów. Celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów poprzez strategiczne układanie kafelków na swojej planszy. Nie inaczej jest z Pojedynkiem.

Ogród Królowej to już czwarty z kolei Azul (nie licząc dodatków) na rynku. I zdecydowanie jest to najcięższy ze wszystkich Azuli - choć oczywiście nadal jest to kaliber gry rodzinnej.

Na początek chciałabym zadać Wam dwa pytania: 1. Czy gralibyście w dobrą grę, nawet jeśli byłaby brzydka jak noc? 2. Czy gralibyście w kiepską grę, tylko dlatego że byłaby przepięknie wydana? Na tak postawione pytania odpowiedzi wydają się oczywiste: 1. Tak! 2. Jasne, że nie! W grach niestety, tak jak w życiu, nic nie jest oczywiste ani czarno-białe i zaraz postaram się Was przekonać, że na te pytania nie ma prostych odpowiedzi.

Po pierwszym Azulu przyszły Witraże Sintry, a po Witrażach nadszedł czas na Letni Pawilon. Myliłby się jednak ktoś, kto by zakładał, że to odcinanie kuponów i wystarczy mieć jednego Azula by mieć wszystkie. Każdy jest inny i każdy ma w sobie coś niesamowitego.

Kolejna odsłona nietypowego konkursu, w którym odgadujecie, w co grają redaktorzy Games Fanatic. W dzisiejszym odcinku Veridiana i Pingwin toczą stukający pojedynek, w którym rządzi niepodzielnie czasownik „wziąć” ;)

Dziś Monika tęskni za soczystymi eurosucharami, racząc się w międzyczasie bardziej lub mniej udanymi daniami imprezowymi; a Ania opowiada o łyżce miodu w beczce dziegciu, czyli swojej wizycie na tegorocznym Warsaw Comic Con. Zapraszamy!

Azul to gra, na którą czekałam z zapartym tchem, wypiekami na twarzy i ogromną niecierpliwością. Raz ograna na Zgranym Wawrze (edycji z essenowymi grami) kołatała mi się w myślach i nie pozwoliła o sobie zapomnieć. I choć jeszcze nie wiedziałam „z czym to się je”, bo po pierwszej partii ciężko to ocenić, to miałam przeczucie, że będzie to MOJA gra roku.

W dzisiejszym Cotygodniku poszczęściło się RAJowi, Pingwinowi i Ginetowi, którzy trafili na dobre gry, a pech tym razem spotkał Gałę, która brutalnie znęca się nad innym tytułem. Chcecie wiedzieć w co zagrali nasi redaktorzy? Zapraszamy do dzisiejszego Cotygodnika!

  Pierwsza partia za mną. Przede wszystkim jestem pod wrażeniem jakości komponentów. Piękne, bakelitowe, kolorowe (a niektóre z wzorkami) kafelki w przyjemnym w dotyku woreczku. Do tego wzorzyste podkładki fabryk oraz czytelne plansze graczy. Aż chce się trzymać to w rękach.