Tag Archives: Antoine Bauza

Droga z Kioto do Edo za każdym razem jest ciekawą przygodą. Nigdy nie wiadomo kogo się na niej spotka, jak często uda się odwiedzić Sklep z Pamiątkami, Świątynię czy Gorące Źródła. Tokaido to tytuł doskonale wpisujący się w kategorię gier, dzięki którym można wciągnąć do świata planszówek nowe osoby. Do tej pory stanowił dość urozmaiconą, ale nie obarczoną wielkimi wyborami wędrówkę ze startu do mety. Dodatek Rozdroża (skądinąd niebywale adekwatna nazwa) to przede wszystkim pakiet kart oferujących nowe akcje, jeszcze ciekawsze postaci i możliwości podrasowania gry, poprzez nadanie jej strategicznego kolorytu.

Przy okazji listopadowych zakupów świątecznych dorzuciłem do koszyka kilka rzeczy w obniżonych cenach, a wśród nich były właśnie „Potwory do szafy”. Robiłem to bez wielkiego namysłu, a przekonały mnie nazwisko autora (Antoine Bauza: Tokaido, 7 Cudów Świata,  Hanabi, Ghost Stories), ładne pudełko i cena. Wcześniej niczego o grze nie wiedziałem, więc zakup był prawie w ciemno, ale 25 złotych można zawsze odżałować. W końcu kupno gry dla własnych dzieci da się obronić nawet przed niegrającą rodziną/żoną/teściową (niepotrzebne skreślić).

Emocje opadły, przebrzmiały jęki zawodu, skończyło się rwanie włosów z głowy, a ci co mieli skoczyć z dachu i dokończyć umęczonego wyborem Jury żywota – powrócili grzecznie do planszówkowego stołu. Echa Spiel des Jahres ucichły i wszyscy przyjęli do wiadomości, że najlepszą grą ubiegłego roku okrzyknięto niepozorne Hanabi. Wielu na ten temat się już wypowiedziało na gorąco. Teraz wypowiem się ja, na chłodniej.

Czeka mnie długa podróż z Kioto do Edo. Ponad 500 km pieszo, w dodatku w stroju mężczyzny, bo kobietom nie wolno samotnie podróżować. Wiem, że momentami z zazdrością będę patrzeć na podróżujących w kago, jednak przygoda jaka mnie czeka zrekompensuje trud. Będę musiała pozostać nierozpoznana w każdym Tōkaidō gojūsan-tsugii, a takich rządowych stacji jest 53. W dodatku muszę zgromadzić jak najwięcej pamiątek z podróży, na dowód jej przebycia. Owari yokereba subete yoshi. Trzymajcie za mnie kciuki.

Gry na podstawie książek czy filmów to całkiem pokaźna kategoria tytułów. W tym roku obchodzona jest 70. rocznica powstania Małego Księcia, książki niezwykłej, stanowiącej część kanonu literatury pięknej. Antoine Bauza, Bruno Cathala, uznani autorzy wielu gier planszowych, niewątpliwie postanowili w oryginalny sposób uczcić rocznicę napisania tej niezwykłej książki.

Dr. Shark to gra, która miała swoją premierę na Essen 2011. Została stworzona przez znanych projektantów – Antoine Bauza i Bruno Cathala, jednak te nazwiska nie przyciągnęły do niej rzeszy fanów. W końcu to nie jest cud na Cykladach, tylko prosta gra rodzinna, wykorzystująca zmysł dotyku i presję czasu. Przekonałam się jednak, że w tej kategorii jest to ciekawa, dynamiczna gra, przyciągająca rodzinę do stołu na dość długo.

Bruno Faidutti napisał o „Takenoko” Antoine Bauza, że słowem kluczowym odnoszącym się do tej gry jest „cute” (czyli śliczny). Kiedyś pomogło to grze Zooloretto zabłysnąć w świecie gier planszowych, czy pomoże i tej grze? Moim zdaniem na pewno. Jednak tylko w kategorii słodkich gier rodzinnych. Gra ma i zwolenników, i przeciwników. Zbiera pochwały i nagany. Została wysoko oceniona na opiniotwórczym blogu Kulkmann’s G@mebox uzyskując nagrodę „G@mebox Star”, zaś we Francji uzyskała tytuł Gry Roku 2012.

7 Wonders (7 Cudów Swiata) Antoine Bauza zdobył kolejną nagrodę. Tym razem tytuł zdobył nagrodę za najlepszą grę w ramach konkursu Deutscher SpielePreis. Inne nominowane tytuły to: DIE BURGEN VON BURGUND Stefan Feld (Alea/Ravensburger) TROYES Sébastien Dujardin, Xavier Georges und Alain Orban (Pearl Games) NAVEGADOR Walther M. Gerdts (PD-Verlag) ASARA Wolfgang Kramer und Michael Kiesling (Ravensburger) MONDO Michael Schacht (Pegasus Spiele) PANTHEON Michael Tummelhofer (Hans im Glück Verlag) LANCASTER Matthias Cramer (Queen Games) LUNA Stefan Feld (Hall Games) STRASBOURG Stefan Feld (Pegasus Spiele) Najlpeszą grą dla dzieci zostało Monster Falle autorsta Inki i Marcusa Brand W konkursie jest też niewielki polski akcent. Znana w polskim środowisku Britta Stöckmann razem ...

7 Cudów, jakimś – nomen omen – cudem długo nie doczekało się wpisu w almanachach GamesFanatica. Najwyższy czas to nadrobić (z Kapustką pod rękę), tym bardziej, że w tym roku ukazał się pierwszy większy dodatek do gry, po ubiegłorocznym Siusiającym Chłopcu, czyli dodatkowej planszy domniemanego cudu Manneken Pis. Tym dodatkiem są LIDERZY aka PRZYWÓDCY. Zacznę może jednak od początku, gdyż, być może, jakimś – nomen omen – cudem są ludzie, którzy w 7 Cudów nie grali i opowiem trochę o mechanice tego niewątpliwego hitu z zeszłego roku.

Artykuł pochodzi z portalu eCzasKultury, e-czaskultury.pl „7 cudów świata” wyraźnie różni się od innych gier planszowych. Szybka, ekonomiczna, dla wielu graczy, tak trudna jak tego chcesz, nowoczesna wśród nowoczesnych gier. Szkoda tylko, że w tej niezwykłej maszynie zabrakło duszy.