Tag Archives: Antoine Bauza

Wczoraj udało mi się rozegrać dwie pierwsze partyjki w 7 Cudów: Pojedynek. Od razu zaznaczę, że wielkim fanem 7 Cudów nie jestem. Owszem, na początku swego istnienia, tuż po Wielkim Wybuchu, gra ciekawiła, grało się świeżo, łapało dodatki. Ale potem zapał opadł, gra okazała się mimo wszystko, jak na moje gusta, za prosta. Oczywiście nie jest to obiektywna wada, tylko subiektywna fanaberia. Ale informacje dotyczące dwuosobowej wersji były na tyle zachęcające, że postanowiłam sięgnąć po Pojedynek. Bo ja bardzo lubić dwuosobowe potyczki :)

Chibi w slangu Dalekiego Wschodu oznacza małą osobę. Czyli najczęściej – choć nie zawsze – dziecko. Jest popularne wśród fanów mangi i anime. Czy zatem Chibis to dziewięcioro dzieci? czy też nazwiemy tak małą słodką istotkę szukająca dużego misia pandy? Ciekawość każe otworzyć pudełko…

Mówi się, że nie powinno się oceniać książki po okładce. Mnie jednak do Kotobiryntu przyciągnęła właśnie okładka. A właściwie dwa elementy, które znajdziemy na pudełku: po pierwsze – prześliczna grafika, po drugie – nazwisko Antoine’a Bauzy, autora m. in. 7 cudów świata. Czy jednak ładne opakowanie to wszystko, czego możemy oczekiwać od nowej gry Rebela?

Choć warunki pogodowe nieco lepsze niż w ubiegłym tygodniu, to gier planszowych wcale nie ubywa. Nie ma takiej pogody, która byłaby w stanie oderwać Redaktorów GF od planszy. A dziś poczytacie o starociach i nowościach, o grach rodzinnych i dla geeków, o planszówkach dobrych dla dzieci, które sprawiają radość dorosłym, a także o dorosłych, którzy cieszą się jak dzieci, testując nowe tytuły i ogrywając klasyki. Zapraszamy do lektury Cotygodnika!

Swego czasu pisałem o innej grze o tym baśniowym bohaterze Mały Książę – Stwórz mi planetę!. Jakiś tydzień temu trafiła w me ręce nowa gra, oparta na motywach najnowszego, rocznicowego filmu. Zanim opublikuję pełną recenzję zapraszam do rzutu okiem.

Rozszerzenie do 7 cudów świata – Babel to właściwie dwie części: Wieża Babel oraz Wielkie Projekty, które można wprowadzać osobno, a także łączyć zarówno ze sobą, jak i z innymi dodatkami. Moja pierwsza myśl po otwarciu pudełka i zobaczeniu całego mnóstwa kafelków i żetonów brzmiała: no nieźle… rozkładanie tego wszystkiego przed każdą rozgrywką zajmie wieki. Na szczęście nie taki diabeł straszny, jak go malują :). Ale od początku.

Niespecjalnie często kupuję dodatki. Wychodzę z założenia, że jak mam grę, w którą gram niechętnie to i dodatki tego nie zmienią, a jeżeli mam grę, którą lubię, to po co mi do niej dodatek, jeszcze coś zepsuje i już ją przestanę lubić. No ale tu mi proponują dodatek do mojej ulubionej gry i to taki, który pozwala rozszerzyć grono uczestników rozgrywki. Jakżeby nie spróbować?

Tydzień minął nam raczej pod znakiem gier rodzinnych, choć i cięższe perełki się znajdą. Od nich też zresztą zaczniemy, przypominając tytuł sprzed prawie dekady i dwa nieco nowsze. Następnie faktycznie poczytacie o sześciu zdecydowanie lżejszych tytułach, by zamknąć całość Wallace’ową klamrą. Wygląda na to, że redaktorzy albo są bardzo łaskawi w swoich sądach… Albo po prostu lubią grać w fajne gry!

Festiwal Antoine’a Bauza’y trwa :) Rano o Takenoko pisała Pingwin, teraz ja opowiem o Tokaido. Na Games Fanatic tę grę opisywała już Scheherezade, więc jeżeli interesuje Was szczegółowa recenzja kliknijcie tu. Tymczasem ja (pozdrowienia dla Margielma!) zapraszam w kilkuminutową  podróż. Chodźcie!

Ogrodnik postąpił dwa kroki wprzód i podlał kolejną grządkę. Jeszcze miesiąc temu pielęgnowałem cesarskie ogrody Zen a dziś muszę uprawiać bambusy dla wielkiego misia….Popatrzył krytycznie na swoje dzieło. Wczoraj te roślinki były o kilka centymetrów niższe. To nie do wiary jak szybko rosną. Różowy bambus… dziwna, rzadka odmiana…. a obok zaraz żółty. Tam dalej zielony. Właściwie całkiem ładnie to wygląda. Może jednak coś będzie z tego bambusowego ogrodu. Co prawda to już nie karesansui, ale przy pewnym wysiłku na pewno uda się uzyskać jakąś harmonię. Może nie wszystko zniknie w przepastnym brzuchu misia. Ogrodnik z ochotą zabrał się do pracy….