Tag Archives: Albi Polska

Wraz ze wschodem księżyca wampiry wyłaniają się z zamczyska, by pod osłoną nocy rozpocząć polowanie. Niektóre zwabione eterycznym urokiem róż przemierzają całą krainę, aż do odległego labiryntu, tylko po to by je zdobyć. Inne wolą najeść się do syta, pozostają w bezpiecznej okolicy. Jednak bez względu na to, czy podążają za ulotnym pragnieniem piękna, czy bardziej przyziemny pragnieniem krwi, wszystkie muszą powrócić do swej kryjówki przed brzaskiem. Nawet najsilniejszy wampir, pod palącymi promieniami słońca, staje się tylko popiołem na wietrze.

Gloomhaven od 30 grudnia 2017 r. utrzymuje się na pierwszym miejscu rankingu gier planszowych według serwisu BGG. Gloomhaven: Szczęki Lwa właśnie niedawno (1 kwietnia) wyprzedziło w tym ranking Terraformację Marsa i wskoczyło na swoją historycznie najwyższą pozycję, znajdując się tuż za podium. Tak wysokie pozycje obu tytułów muszą działać na wyobraźnię i kusić do ich sprawdzenia. Mnie skusiło do sięgnięcia po ten mniejszy (z różnych względów). Czy, moim zdaniem, ta gra jest warta tak wysokiego miejsca w rankingu?

Wielkimi krokami zbliża się premiera Parków od wydawnictwa Albi. Wszyscy czekamy na nie z niecierpliwością. Ale czy będzie to hit? Nic prostszego jak przekonać się o tym na własnej skórze. Od niedawna bowiem dostępne są Parki na BGA. Ba, dostępne są one nawet z rozszerzeniem! Zapraszam na krótki rzut oka na rozgrywki online.

Pozwólcie, że opowiem Wam legendę. Będzie to opowieść o długiej i pełnej trudów podróży, jaką przeżył nasz bohater. To historia miecza i drogi, która krętą ścieżką wiedzie do wysokiej wieży i uwięzionej w niej księżniczki, czekającej na swego wybawiciela. Posłuchajcie – to ballada... o Baladzie! Aby wyruszyć w drogę nasz bohater musi zebrać drużynę - lubo też ruszyć samotnie. Balada to przygoda dla jednego lub nawet sześciu śmiałków, którzy bez pomocy giermków skruszą kopie na wyboistych ścieżkach historii. Opowieść o ich dzielnych czynach to historia jednego dnia i jednej nocy – ale jakiż to dzień, jakaż to noc!

Czasami zdarza się, że całkiem przyzwoite gry przechodzą bez większego echa w planszówkowym świecie. Ktoś tam o nich słyszał, ktoś może nawet wspomni przy rozmowie, ale nie są szeroko reklamowane, polecane ani znane. O ile wśród starszych pozycji może to mieć swoje wytłumaczenie, ponieważ kolejne tytuły zalewają rynek i nie ma czasu analizować wszystkiego co zostało wydane, o tyle w przypadku nowości nie powinno się to zdarzyć. Zanim gra trafi w otchłań zapomnienia, powinna chociaż zostać wypróbowana. Dlatego pomimo tego, że nie miałam żadnych informacji o Bestiariuszu, postanowiłam po niego sięgnąć i popełnić tę oto recenzję. 

Tzolk’in, Marco Polo, Grand Austria Hotel – Simone Luciani ma w portfolio współautorstwo trzech wyśmienitych tytułów. Dlatego też w momencie kiedy pojawiła się informacja o polskiej edycji Lorenzo il Magnifico, gra z miejsca wskoczyła to czołówki mojej wishlisty. Polskie wydanie Wawrzyńca Wspaniałego trafiło w wakacje na półki sklepowe za sprawą wydawnictwa Albi Polska.

Jak zobaczycie na zdjęciach dzisiaj na Warszawskich Targach Książki były… niezłe jaja :). Było też bardzo miłe, kameralne spotkanie z Egmontem, na którym m.in. zapowiedziana została nowa linia wydawnicza – Egmont Geek, a w niej na dzień dobry… Concordia !!! Inni wydawcy chwalili się natomiast swoimi premierowymi tytułami, a także zdobytymi nagrodami…

Tzolikin wielkim hitem był. Simone Luciani i Daniele Tascini dzięki jego wydaniu z miejsca stali się rozpoznawanymi i cenionymi nazwiskami w światku gier planszowych. Gracze wybaczyli im nawet niezbyt udany Dungeon Bazar i niecierpliwie czekali na kolejny ich tytuł – Marco Polo. Następnej wpadki reputacja autorów mogła już jednak nie przetrwać, więc gra musiała być naprawdę dobra, tym bardziej, że wokół tego tytułu zrobił się szybko spory szum. Czy więc Marco Polo podołał zadaniu bycia godnym następcą Tzolkina, a duet Luciani – Tascini będzie dalej synonimem dobrej marki? Zobaczcie sami.

W dniach 19–21 lutego 2016 roku odbył się pierwszy ZGRYW, czyli Zlot GamesFanatikowych Redaktorów Y Współpracowników. I jakkolwiek granie nie było motywem przewodnim naszego spotkania, to jednak nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie oddali się naszej pasji w dość istotnym wymiarze godzin. A było to tak….