Wszystkie wpisy

Na początku tego roku premierę miała jedna z najpiękniejszych nowoczesnych gier karcianych, jakie kiedykolwiek powstały. Canvas od wydawnictwa Awaken Realms to pod względem wykonania absolutne dzieło sztuki, w którym… tworzymy dzieła sztuki. Przyciągająca szata graficzna i rewelacyjne wykonanie to jedno. Czy idzie jednak za tym mechanika, która sprawia, że gracze po rozgrywce mają poczucie obcowania z arcydziełem? Przekonajmy się!

W drugiej, a w sumie to pierwszej audycji, Grzegorz (Brodaty Boardgames) z serwisu gramywplanszowki.pl oraz nasz redakcyjny Propi, spotykają się nad stołem pełnym gron, butelek i dylematów. Te pierwsze występują w białym i czerwonym wariancie, te ostatnie – w wariantach moralnym, czasowym i logistycznym. Czy kooperacyjny dodatek do gry Viticulture (wyd. Phalanx) należycie spełnia swoją rolę „ostatniego, dużego rozszerzenia do Viticulture”? Czy 6 lat to w życiu winnicy dużo, czy trochę za mało? Czy łatwo jest wygrać wyścig, w którym kilku graczy biegnie w jednym, wspólnym worku? I czy nadmierna ilość retorycznych pytań w opisie wpływa pozytywnie na słuchalność podcastu? ...

Rozpoczęty kilka lat temu boom na wykreślanki wydaje się powoli uzpokajać. W tym czasie udało mi się poznać całkiem pokaźną liczbę tytułów z tego „gatunku”. W sporą część z nich zagrałem raz i już więcej nie chcę / nie potrzebuję do nich wracać, kilka z nich uznałem za warte posiadania w kolekcji (głównie ze względu na brak ograniczenia liczby osób przy stole), ale zalazły się też takie, które mnie zachwyciły. Do której z tych kategorii zaliczyłbym Wyspy Tukana? Przekonacie się po lekturze tej recenzji.

W pierwszej, a w zasadzie drugiej audycji Zjawiska Ponadplanszowe, spotykają się Propi i Brodaty z Brodaty Boardgames. Tematem dnia jest animalizm, czyli motywy zwierzęce w sztuce sakralnej i planszowej. W menu Ark Nova, Habitats, Root, Vast, Agricola i kłamstwa. Konkretnie: trzy kłamstwa. W podcaście twierdzimy, że nie mamy nazwy, ani jingla i że to nasz drugi odcinek. Jak widać, zarówno nazwa, jak i jingiel się znalazły, a o chronologii lepiej w ogóle nie dyskutować – zakrzywiliśmy czasoprzestrzeń. Było to zjawisko… ponadplanszowe!

Seria Kingdomino, od czasu swojego debiutu (w Polsce był to 2016 r.) zyskała niezwykłą popularność co spowodowało, że kolejne tytuły osadzone w jej uniwersum i na jej mechanice zaczęły pojawiać się jak grzyby po deszczu. Dużą sympatię seria zyskała również w naszej redakcji o czym świadczą nie tylko liczne teksty na jej temat, ale też objęcie wszystkich wydanych w Polsce tytułów naszym patronatem medialnym.

Mały, dwuosobowy tytuł mechanicznie czerpiący z gry Kółko i krzyżyk? Trochę odważne, trochę ryzykowne, ale czemu nie? Radek Ignatów postanowił wyjść do graczy z propozycją szybkiej karcianki Eter. Również do naszej redakcji trafiło niepozorne pudełko, żebyśmy mogli przekonać się, co fajnego można zmieścić w tak prostej mechanice. 

Jak uprzyjemnić sobie plenerowy czas? No przecież nie weźmiemy ze sobą książki czy akcesoriów sportowych! Naturalnie, wypoczynek można wzmocnić tylko przy użyciu gier. Oto subiektywny przewodnik po niekoniecznie kieszonkowych, ale używalnych w plenerze pozycjach karcianych i planszowych!

Autorzy nowo wydawanych gier dla dzieci niejednokrotnie inspirują się tradycyjnymi układankami i szaradami. I nie ma w tym nic złego. Lata płyną, a memory, domino, chińczyk, jenga, czy też puzzle nadal bawią, cieszą i uczą. Dlatego też wciąć warto po nie sięgać. Kolejne wariacje na temat klasyków przedstawiane są nowym pokoleniom dzieciaków w atrakcyjniejszej oprawie graficznej lub są wzbogacone o dodatkowe mechaniki i ciekawy wątek fabularny. Dziś opowiem Wam o planszówce, która realizuje tę ideę, czyli grze Dinogang. Zapraszam do lektury recenzji nowości wydawnictwa Trefl.

Hobby gier planszowych staję się powoli coraz bardziej ekskluzywne. Kolejne gry, zamiast trafić do standardowego cyklu wydawniczego trafiają najpierw na portale crowdfundingowe. Zawartość gry zależy od ilości uzbieranych pieniędzy w trakcie kampanii. Wydawnictwa ograniczają liczbę wydawanych tytułów lub zmieniają model wydawniczy (patrz Lacerta). Czy może to być spowodowane recesją rynku? Czy może wszystkiemu są winne ceny surowców wykorzystywanych do produkcji gier? Może jednak główną składową jest cena transportu z Chin do Polski?

Mój ulubiony projektant gier planszowych ma na koncie grubo ponad setkę tytułów. Jednym z nich jest wydana przed wieloma laty karcianka. Nie doczekała się polskiego wydania, ale można o niej poczytać na naszej stronie. Jej nowa, dwuosobowa wersja, ukazała się natomiast nakładem wydawnictwa Hobbity. Mowa o Bruno Cathali (Pięć Klanów, Cyklady, 7 cudów świata) i Sobku – planszówce stworzonej przez niego w duecie z Sébastienem Pauchonem (Jaipur, Botanik). Panowie mieli już okazję współpracować, czego efektem była Jamajka. Jakie skutki dało ponowne połączenie przez nich sił? Moim zdaniem więcej niż zadowalające.