Wszystkie wpisy

Tokaido posiada oszczędną w grafiki okładkę, czym wyróżnia się na tyle, żeby wziąć do ręki pudełko i dowiedzieć się więcej. Pamiętam swoje dwie myśli, gdy zobaczyłam jej pierwsze wydanie w sklepie – „Czemu nie mogli zrobić normalnego rozmiaru opakowania?” oraz „Kto wpadł na pomysł zrobienia całego białego pudełka? Przecież to się zaraz ubrudzi”. Chociaż ostatnie słowo było bardziej niecenzuralne. 

Look At The Stars to nowa propozycja francuskiego wydawnictwa Bombyx. Rozgrywka toczy się na zmazywalnych planszetkach, ukazujących piękne, nocne niebo. Zadaniem graczy jest pokryć je spadającymi gwiazdami i unikatowymi konstelacjami!

Potężne artefakty, legendarne miejsca i tajemnicze skarby rozpalają ludzką wyobraźnię od wieków. Często pojawiają się w literaturze, filmie i popkulturze, a fikcyjni archeologowie i poszukiwacze przygód na dobre zadomowili się w naszej świadomości. Jeśli chcemy przy planszy poczuć się przez chwilę jak Indiana Jones albo Lara Croft, odnaleźć mityczne Shangri-La lub owiany złą sławą Necronomicon, to z pomocą przychodzi Legend Raiders.

Glow jest czarującą grą, która od pierwszego spojrzenia podkreśla swoją inność. Nietypowych rozmiarów plansza i karty, fantazyjne ilustracje i kontrast między czarnobiałymi i kolorowymi elementami dają wrażenie obcowania z czymś nowym, ciekawym, nieco tajemniczym. Leżący u podstaw gry mechanizm budowania tableau kart, służących do generowania punktów i zasobów, jest świetny - to wciągająca rozrywka, podana w pięknej oprawie.

Miniony rok wypadł całkiem nieźle. Zanotowałem 469 partii w 236 tytułów, z których około płowa była nowościami. Z tego tylko 4 gry doczekały się dwucyfrowej liczby partii – Gra w zielone (15), Wirus (11), Wyspy Tukana (11) i Ekosystem (10) – a w aż 133 przypadkach zasiadłem tylko do jednej rozgrywki

Chcecie pobawić się w mordercę -niekoniecznie nieuchwytnego- oraz detektywów? Troszkę o tym jest właśnie gra Ostatnia Wiadomość.

Jak na talię kart, której się spodziewałam (i którą faktycznie zawiera) to pudełko jest dość spore. Mogłoby być co najmniej połowię mniejsze, nawet włączając w to wygodną instrukcję z dużą czcionką. Na szczęście nie pudełkiem gramy, a karty, można wyjąć i wrzucić w kieszeń w torebce strunowej, albo dorzucić do innej gry, w której pudełku też hula wiatr.

The Resistance i Avalon – gry, które budzą we mnie emocje tak skrajne, że aż trudne do opisania. Z jednej strony jawna niechęć - bo jak można cieszyć się rozgrywką, w której wygrywa ten ktoś, kto głośnie krzyczy i lepiej kłamie (no chyba, że jest się politykiem), zmieszana z bezradnością – bo ja ani głośno nie krzyczę, ani specjalnie kłamać nie umiem więc w większości przypadków przegrywam. Z drugiej strony wielki sentyment – bo pierwsza z tych gier to też pierwszy tytuł, który dostałem do recenzji w ramach GF i gra zdecydowanie najpopularniejsza na wspólnych wyjazdach i spotkaniach z przyjaciółmi w większym gronie. Efekt tego taki, że na moim prywatnym koncie BGG obie gry oceniłem na 5/10, z ale też rozegrałem w nie łącznie od 2015 roku 88 partii, co jest wynikiem ustępującym jedynie serii Ticket to Ride. A co wspólnego z tym wszystkim mają Słowołaki?

Gra z kostkami, w której musimy zebrać określone zwierzątka? Superfarmer!. A tu niespodzianka, ponieważ Bernd Bürgel wyskakuje ze swoją propozycją, czyli Wildtastic Five. Zwierzaki trochę bardziej egzotyczne niż swojskie świnki i krówki, ale surykatki i lamy też się dobrze zdobywa. 

Spotyka się dwóch graczy i debatują. Co było najlepsze? Co zapadło w pamięć? W co grało sę najmilej? Oto zupełnie Ponadplanszowe podsumowanie roku 2022 – subiektywne, chaotyczne i zjawiskowe. Podsumowują docent Brodaty Boardgames oraz dodolar Propi.