Wszystkie wpisy

Miniaturyzacja, elektronika, telekomunikacja atakują nas z każdej strony. Układy scalone, procesory, pamięci flash, wyświetlacze LCD są obecnie tak masowo produkowane, że ich cena w produkcji spada do niewielkich wartości.

Tym razem spotkanie w Alibi było trochę krótsze niż zwykle (przynajmniej dla mnie). Przeważały wesołe, lekkie karcianki. Ja osobiście zdążyłem uczestniczyć w partii Saboteur, czyli walki krasnoludzkich górników z sabotażystami. Zaleta? Można grać w dużej grupie osób, niewiele gier ma taką możliwość. Natomiast nie zachwyciła mnie, ale też krótko zagrałem i na bieżąco poznawałem zasady. Tak więc trzeba jej dać kiedyś kolejną szansę, może lepiej przypasuje. Później zaproponowałem Na sygnale – żeby nie było, że unikam tej gry i pokazałem ją kolejnym osobom. Pod koniec rozgrywki czułem znużenie, ale na szczęście duży wkład uczestników w atmosferę gry (żarty) i przede ...

– To co mówisz jest niegodziwe, Cesarze. – Spójrzmy prawdzie w oczy, moja królowo. Naród egipski schodzi na psy! Nadajecie się tylko do tego, by być półniewolnikami Rzymu. – Mój naród wzniósł Piramidy! Latarnię morską w Faros! Świątynie! Obeliski! – To było dawno! Teraz potraficie tylko czekać na wylewy Nilu… – DOSYĆ! Udowodnię ci Cesarze, że Egipt wciąż rośnie w siłę, a jego lud jest genialny! Każę zbudować dla ciebie w ciągu trzech miesięcy tu, w Aleksandrii, wspaniały pałac! – Królowo, jeśli tego dokonasz, przyznam, że się myliłem i uznam, że twój naród jest wciąż wielkim narodem…ale bardzo w to wątpię. „Asteriks i Kleopatra” R. Gościnny, ...

Dzięki uprzejmości bazika wreszcie udało mi się wypróbować tą ciekawą grę. Już od dłuższego czasu miałem ją na radarze, więc nie mogłem się doczekać kiedy będę mógł sprawdzić co jest warta. Z Zachodu przychodziły pozytywne opinie. Wysoka ocena na BGG i dobre recenzje. Czas było wreszcie na własne wnioski. Poniżej trochę uwag o tej mało znanej w Polsce grze, po rozegraniu jednej partii.

W ostatnim czasie warszawskie planszówkowanie sprowadza się do czwartkowego pobytu w Alibi, a następnego dnia – w piątek – do tradycyjnego grania w szkole „Na Smolnej”. Tak było i w tym tygodniu.

Piramida Cheopsa, Świątynia Artemidy w Efezie, Kolos Rodyjski w Rodos, Latarnia morska w Faros, Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie, Posąg Zeusa w Olimpii, Mauzoleum w Halikarnasie – siedem cudów świata. Jest też ósmy – tytułowa wieża Babel. Gracze wspólnie starają się je wybudować, za pracę otrzymując punkty. Ten, który zrobi to najefektywniej, wygra. Niestety mimo starań graczy, nigdy nie powstanie 8 cudów, jeden zostanie niedokończony.

Rok 2006 dla warszawskich planszówkowców to bardzo ważny rok. Nastąpiła długo oczekiwana integracja naszego środowiska. Ludzie do tej pory znani tylko sobie z forum zaczęli spotykać się ze sobą twarzą w twarz. A przede wszystkim zaczęli ze sobą grać. Dość regularnie, raz lub dwa razy w tygodniu.

Dzisiaj kończą się Mistrzostwa Świata 2006 w Piłce Nożnej. Kończą z hukiem, bo wielkim finałem między Włochami a Francją. Warto więc dokonać analizy składów i sprawdzić kim i czym dysponują oba zespoły. Jaki rodzaj gry preferują. I to GRY dosłownie. Dlatego, że nie będę odwoływać się do piłki nożnej, ale do rynku planszówkowego i jej najsłynniejszych przedstawicieli.

Rzecz o książkach grom poświęconym.

Zły Pancho: – Czy jesteś gotowy do Wojny?